facebook
Αρχική Νομολογία Τροχαίο και Ασφαλιστικό - Ιδιωτική Ασφάλιση - Αστική ευθύνη επί τροχαίων ατυχημάτων Δεν ερευνάται η Αιτιώδης Συνάφεια μεταξύ της μέθης και του αποτελέσματος για να ισχύσει η Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης (1) Απόφ. Α. Π. 1110/2005 ΤΕΥΧΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2005 ΣΕΛ.596

Δεν ερευνάται η Αιτιώδης Συνάφεια μεταξύ της μέθης και του αποτελέσματος για να ισχύσει η Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης (1) Απόφ. Α. Π. 1110/2005 ΤΕΥΧΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2005 ΣΕΛ.596

Μέθη Οδηγού
Δεν ερευνάται η Αιτιώδης Συνάφεια
μεταξύ της μέθης και του αποτελέσματος
για να ισχύσει η Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης (1)
(Σημ. βλ. cοntra παρατηρήσεις και σχόλια κατωτέρω)
Το Εφετείο ερμηνεύοντας υπό τις αρχές της συναλλακτικής ευθύτητας και τους συνηθισμένους τρόπους ενέργειας στις συναλλαγές (ΑΚ 173 και200), έκρινε ότι με συμβατικό όρο της ασφάλισης, ορίσθηκε αποκλεισμός της ευθύνης της ασφαλιστικής εταιρίας, σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από ασφαλισμένο οδηγό που τελεί σε κατάσταση μέθης, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 42 ΚΟΚ (Ν.614/1977) και της κατ’ εξουσιοδότηση του ως άνω άρθρου, εκδοθείσας 13382 Φ. 105.11/4δ της25/26.11.1977 (ΦΕΚ Β” 1266) απόφασης των Υπουργών Συγκοινωνιών και Δημόσιας Τάξης «περί του τρόπου διαπιστώσεως χρήσεως οινοπνεύματος κ.λ.π.» και ειδικότερα ότι, αρκεί προς τούτο η διαπίστωση της κατάστασης αυτής με την ανεύρεση οινοπνεύματος στο αίμα του οδηγού σε ποσότητα 0,80%.
Με την κρίση του αυτή το Εφετείο δεν παραβίασε ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου τις ουσιαστικές διατάξεις των άρθρων 173, 200 και 361 ΑΚ, ούτε αυτή του άρθρου 300 ΑΚ, την οποία, μη εφαρμοστέα, δεν εφάρμοσε και συνεπώς είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι από το άρθρο 559 αρ. 1 και 19 ΚΠολΔ, , λόγοι της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης.

Απόφ. Α. Π. 1110/2005 Πρόεδρος : Στυλιανό Πατεράκη,
Εισηγητής : Ανόργ. Πλατής Δικηγόροι : Θεόδ. Παπαδόπουλος – Στέφ. Σταύρου

Σχόλια Παρατηρήσεις
1) Στην παρούσα απόφαση ανακύπτει και πάλι το φλέγον θέμα της εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης του εν μέθη οδηγού και επιχειρείται – καλλιεργείται μετατόπιση της πάγιας θέσης της νομολογίας μας, αναφορικά με την έρευνα, εάν η μέθη ευρίσκετο σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα (τροχαίο ατύχημα). Δεν μας βρίσκει σύμφωνους η άποψη ότι αρκεί η διαπίστωση της μέθης για να απαλλαγεί ο ασφαλιστής της ευθύνης του, πράγμα που πλέον επιχειρείται με την δήθεν έρευνα, (σύμφωνα μάλιστα με τους κανόνες της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών), του συμβατικού όρου εξαίρεσης της μέθης.

Η αποδοχή της άποψης ότι δεν ερευνάται η σύνδεσης της αιτιώδους συνάφειας με το προκληθέν αποτέλεσμα (τροχαίο ατύχημα), μας παραπέμπει στις σκέψεις των έγκριτων νομομαθών και συγγραφέων αειμνήστων Γεώργιο Βαβαρέτο και Ιάκωβο Ζαγκαρόλα (Ποιν. Χρον. Κ. Σελ.394) ότι την περί ενοχής απόφαση δεν θα εκδίδει ο Δικαστής, αλλά το Χημείο (που διαπιστώνει το ποσοστό οινοπνεύματος στο αίμα). «Τοιαύτη όμως δεν είναι δυνατόν να είναι η θέλησις του νόμου. Διότι δια την περί ενοχής κρίσιν, πρέπει να συντρέχουν και άλλα στοιχεία του εγκλήματος και δη …».

Η νέα αυτή θέση της νομολογίας, μας παραπέμπει στη σκέψη ότι ο συμβατικός όρος περί εξαίρεσης του εν μέθη οδηγού της ευθύνης του ασφαλιστού, έχει τεθεί ως αυτόματη τιμωρία του οδηγού, εφόσον δεν ερευνάται πλέον, εάν προκάλεσε ατύχημα λόγω μέθης ή συνέτεινε άλλο στοιχείο υπαιτιότητας των εμπλεκομένων στο ατύχημα μερών. Διερωτώμεθα εάν είναι αυτή η αληθής βούληση του νομοθέτου, όταν από την «τιμωρία» αυτή προκύπτουν δυσανάλογα επιβαρυντικά αποτελέσματα για τον ασφαλισμένο και πιθανόν ανυπαίτιο οδηγό;
Με το συμβατικό όρο της ασφάλισης ορίσθηκε αποκλεισμός της ευθύνης της ασφαλιστικής εταιρίας σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από τον ασφαλισμένο οδηγό που τελούσε σε κατάσταση μέθης. Συνεπώς δεν θα πρέπει να εξετάζεται εάν προκάλεσε το ατύχημα ο μεθυσμένος οδηγός; Δηλαδή, εάν δεν το έχει προκαλέσει – ή δεν συνετέλεσε η μέθη του συγκεκριμένου οδηγού στο ατύχημα, γιατί θα ισχύει αυτομάτως ο όρος εξαίρεσης της ασφαλιστικής κάλυψης;
(Βρέθηκες μεθυσμένος – έστω και αν το όχημα σου ήταν σταθμευμένο; Πλήρωσε το ατύχημα).