Παραγραφή εξ αδικοπραξίας 5ετής Από της γνώσεως της ζημίας και του προς αποζημίωση υπόχρεου. Παραγραφή κατ’ Ασφαλιστού 2ετής Επιμήκυνση Παραγραφής σε 20 ετία κατ’άρθρ. 268 ΑΚ – Προϋποθέσεις (1) ΤΕΥΧΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2004 Σελ.538

Απόφ. Α.Π. 117/2004
Εισηγητής : Γεώργιος Βούλγαρης

Η έναρξη εικοσαετούς παραγραφής κατά το άρθρο 268 ΑΚ προϋποθέτει την μη συμπλήρωση της αρχικής, συντομότερης, παραγραφής μέχρι την
τελεσιδικία, Η άποψη αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι, ο νομοθέτης του Α.Κ., εντάσσοντας την άνω διάταξη μεταξύ των ρυθμιζόμενων στον Κώδικα «τρόπων διακοπής» της παραγραφής (260-269 Α.Κ), αποδίδει και στην τελεσίδικη βεβαίωση την έννοια υπό την οποία λαμβάνει την «διακοπή» της παραγραφής, ήτοι της παύσεως της διαδρομής αυτής, πριν από τη συμπλήρωση του κατά τον νόμο χρόνου της, καθώς και του μη υπολογισμού του διαδραμόντος χρόνου μέχρι το γεγονός της διακοπής.
Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 261 εδ.α’ ΑΚ και 221 παρ. 1 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι σε περίπτωση ασκήσεως αγωγής για μέρος μόνο της αξιώσεως για αποζημίωση, η επίδοση της αγωγής διακόπτει την παραγραφή μόνο για το μέρος αυτό, ως προς το οποίο δημιουργείται αντιστοίχως εκκρεμοδικία.
Αναιρείται απόφαση του Εφετείου που εσφαλμένα έκρινε ότι η αξίωση για την οποία ασκήθηκε η δεύτερη (νέα) (ένδικη) αγωγή δεν είχε υποκύψει στην βραχύτερη πενταετή παραγραφή του άρθρου 937 παρ. 1 ΑΚ, η οποία αρχόμενη αφ’ ότου ο αναιρεσείων έλαβε γνώση της ζημίας και του προς αποζημίωση υπόχρεου, δεν είχε παρέλθει μέχρι την δημοσίευση της τελεσίδικης αποφάσεως του Εφετείου, αλλά επιμηκύνθηκε σε εικοσαετή που άρχισε από την τελεσιδικία της ανωτέρω αποφάσεως.
Και τούτο γιατί και για το μέρος αυτό της αξιώσεως που ασκήθηκε με την δεύτερη αγωγή (για το μεταγενέστερο του αρχικού χρονικό διάστημα) δεν περιέχεται ειδική αναγνωριστική διάταξη στην άνω απόφαση θεωρείται ότι έχει βεβαιωθεί με δύναμη δεδικασμένου με την παρεμπίπτουσα δικαστική 
κρίση, η οποία ήταν αναγκαία για την ύπαρξη δικαιώματος του παθόντος γενικά για κάθε ζημία από την αδικοπραξία.
Επιμήκυνση Παραγραφής Εν επιδεινώσει της νόσου (1)
Σε περίπτωση που απρόβλεπτη από την αρχή ζημία του παθόντος συνδεόμενη αιτιωδώς με το ατύχημα, εμφανίζεται μεταγενέστερα ή και ακόμη μετά την πάροδον του ατυχήματος (και οφείλεται σε αιφνίδια και απροσδόκητη – δυσμενή εξέλιξη της υγείας του παθόντος), αν ως ατύχημα, από την επέλευση του οποίου αρχίζει η παραγραφή, θεωρηθεί η αιφνίδια και εξωτερική επέμβαση στον οργανισμό του παθόντος εκ μέρους τρίτου, η διετής αυτή παραγραφή πρέπει για λόγους δικαιοσύνης να αρχίζει από την στιγμή που καθίσταται αντικειμενικά δυνατή η πρόβλεψη της νέας δυσμενούς καταστάσεως του παθόντος.
…