1.Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα
Υπαγωγή Οφειλέτη Εξυπηρετούμενου Δανείου
Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤΠΔ)
στη ρύθμιση του ν. 3869/2010
Εάν ο οφειλέτης έχει υποστεί σημαντική μείωση
μισθού ή της σύνταξής του
2.Αναιρετική Διαδικασία
Απορριπτέος ως Αβάσιμος
ο εκ του Άρθρου 559 Αρ. 1 ΚΠολΔ λόγος Αναίρεσης
Εν προκειμένω, κρίθηκε πως στην περίπτωση οφειλών από στεγαστικά δάνεια που το ΤΠΔ χορήγησε σε υπαλλήλους και που οι δανειολήπτες εξοφλούν με εκχώρηση υπέρ του δανειστή ποσοστού των μηνιαίων απολαβών τους, η αδυναμία πληρωμών του οφειλέτη δεν αναιρείται, όταν η εξόφληση του εν λόγω πιστωτή γίνεται σε βάρος των στοιχειωδών αναγκών του. Μάλιστα, στην περίπτωση αυτή, ανακύπτει ανάγκη ο τελευταίος, έστω και αν το δάνειό του φέρεται να εξυπηρετείται κανονικά, λόγω της εκχώρησης του μισθού του κλπ, να επιδιώξει και επιτύχει ένταξη και υπαγωγή στη ρύθμιση του ν. 3869/2010, αν έχει υποστεί σημαντική μείωση του μισθού ή της σύνταξής του, καθόσον η εκχώρηση που έγινε στο παρελθόν παραμένει, αναλογικά, σε υψηλό ποσό, αφού αυτή υπολογίστηκε στο αρχικό αυξημένο ποσό του μισθού ή της σύνταξης του δανειολήπτη – οφειλέτη.
Αναιρετική Διαδικασία
Απορριπτέος ως Αβάσιμος
ο εκ του Άρθρου 559 Αρ. 1 ΚΠολΔ Λόγος Αναίρεσης
Εν προκειμένω το Εφετείο δέχθηκε πως το μη ληξιπρόθεσμο της οφειλής των αιτούντων δεν ασκεί έννομη επιρροή, καθόσον πληρούται η προϋπόθεση του ληξιπροθέσμου της οφειλής τους από την υφιστάμενη και προερχόμενη, εκ της αναγκαστικής εκπληρώσεως της παροχής τους, αδυναμία τους κάλυψης των βιοτικών τους αναγκών, το δε γεγονός ότι παρακρατείται ποσό από το μισθό, δεν σημαίνει ότι για το λόγο αυτόν και μόνο ελλείπει η προϋπόθεση της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής και της υπαγωγής τους στο ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής του ν. 3869/2010, εφόσον, μετά από έρευνα των βιοτικών αναγκών του οφειλέτη, διαπιστωθεί ότι τα εισοδήματά του δεν επαρκούν για την κάλυψη των δαπανών για τις βιοτικές ανάγκες του, παράλληλα με την ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών. Άλλωστε, «ούτε η διάταξη του άρθρου 25 του ν. 3867/2010 δεν αναιρεί οποιαδήποτε άλλη διαδικασία δικαστική, όπως η προκείμενη του ν. 3869/2010, καθώς με τις διατάξεις του νόμου αυτού προβλέπονται ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες από εκείνες του άρθρου 25 του ν. 3867/2010».
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμο τον επίμαχο λόγο αναίρεσης, καθώς το δικάσαν ως άνω Δικαστήριο για να καταλήξει στο αποδεικτικό του πόρισμα ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής των αναιρεσιβλήτων-αιτούντων στις διατάξεις του ν. 3869/2010, έκρινε πως δεν παραβίασε ευθέως, με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή, τις διατάξεις ουσιαστικού δικαίου του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3869/2010, και αυτές των άρθρων 323 και 340 του ΑΚ (τις οποίες επικαλείται το αναιρεσείον).
Απορρίπτει … αίτηση για αναίρεση της 130/2019 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Μεσολογγίου
Απόφ.ΑΠ
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 
