Απονομή Σύνταξης Γήρατος επί Διαδοχικής Ασφάλισης (Ν. 3232/2004) – Αναίρεση ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Συνέχιση της Δίκης από τον ΕΦΚΑ
1.Απονομή Σύνταξης Γήρατος επί Διαδοχικής Ασφάλισης (Ν. 3232/2004)
Αναίρεση ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Συνέχιση της Δίκης από τον ΕΦΚΑ
2.Εκτελεστότητα Πράξεων των συμμετεχόντων ασφαλιστικών οργανισμών (ΙΚΑ- ΕΤΑΜ- ΤΑΙΣΥΤ) για απονομή σύνταξης γήρατος επί διαδοχικής ασφάλισης
Βάσιμος ο ισχυρισμός περί ελλείψεως νομολογίας του ΣτΕ
3.Αναιρετική Διαδικασία Βάσιμος ο Λόγος Αναίρεσης
(κατ΄άρθρ. 56 παρ. 1 περ.δ ΠΔ 18/1989)
Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του Ν. 3232/2004
Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση
Απονομή Σύνταξης Γήρατος επί Διαδοχικής Ασφάλισης (Ν. 3232/2004)
Αναίρεση ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Συνέχιση της Δίκης από τον ΕΦΚΑ
Παραδεκτό Αναίρεσης στο ΣτΕ επί διαφοράς που αφορά αναγνώριση χρόνου ασφάλισης στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ και δεν έχει άμεσο χρηματικό αντικείμενο – Έλλειψη Νομολογίας του ΣτΕ.
Απαράδεκτη η αναίρεση επί διαφοράς κατώτερης των 40.000 ευρώ.
Νόμιμα συνεχίζεται η παρούσα δίκη από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στον οποίο εντάχθηκε από 1/1/2017, το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που άσκησε την υπό κρίση αναίρεση (άρθρ. 51 παρ.1, 53 παρ.1 και 70 παρ.9 Ν. 4387/2016).
Η αίτηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υπάρχει νομολογία του ΣτΕ ή ότι υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης απόφασης προς τη νομολογία του ΣτΕ ή άλλου ανώτατου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου (άρθρ. 53 παρ. 3 Π.Δ 18/1989, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθ. 12 παρ. 1 του Ν . 3900/2010 (που ισχύει από 1/1/2011, άρθρ. 70 του νόμου αυτού), και συμπληρώθηκε με το άρθρο 15 παρ. 2 του Μέρους Δεύτερου του Ν. 4446/2016 (που ισχύει από 22/12/2016, ήτοι από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, κατ΄ άρθρ. 32 του νόμου αυτού).
Περαιτέρω , δεν επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναιρέσεως όταν το ποσό της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατώτερο από 40.000 ευρώ, ΕΚΤΟΣ αν προσβάλλονται αποφάσεις που εκδίδονται επί προσφυγών ουσίας, εφόσον αφορούν περιοδικές παροχές ή τη θεμελίωση του δικαιώματος σε σύνταξη ή τη θεμελίωση του δικαιώματος σε εφάπαξ παροχή και τον καθορισμό του ύψους της (παραγ. 4 του ως άνω άρθρου 53 ΠΔ 18/1989, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010)
Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, αν πρόκειται για διαφορά που δεν έχει άμεσο χρηματικό αντικείμενο ή για διαφορά με χρηματικό αντικείμενο που υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ ή για διαφορά που ανακύπτει κατόπιν άσκησης προσφυγής ουσίας και αφορά περιοδικές παροχές ή τη θεμελίωση του δικαιώματος σε σύνταξη ή τη θεμελίωση του δικαιώματος σε εφάπαξ παροχή και τον καθορισμό του ύψους της, για το παραδεκτό της αίτησης αναιρέσεως απαιτείται η προβολή ισχυρισμών με το περιεχόμενο που επιβάλλουν οι διατάξεις της παρ. 3. Ενώ αν πρόκειται για διαφορά με χρηματικό αντικείμενο κατώτερο των 40.000 ευρώ, η αίτηση αναιρέσεως ασκείται απαράδεκτα, χωρίς να ασκεί καμία επιρροή η τυχόν προβολή ισχυρισμών με το ως άνω περιεχόμενο . Εξάλλου, στις περιπτώσεις που το παραδεκτό της αίτησης αναιρέσεως εξαρτάται από την προβολή ισχυρισμών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 53 του ΠΔ 18/1989, ο αναιρεσείων φέρει το δικονομικό βάρος, επί ποινή ολικού ή μερικού απαραδέκτου της αίτησης του, να τεκμηριώσει με ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιλαμβάνει στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι με καθέναν από τους προβαλλόμενους λόγους τίθεται συγκεκριμένο νομικό ζήτημα αναγόμενο σε εσφαλμένη ερμηνεία διάταξης νόμου ή γενικής αρχής του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου και κρίσιμο για την επίλυση της ενώπιον του Δικαστηρίου αγομένης διαφοράς. Επιπλέον πρέπει να προβάλει ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο της άσκησης της αναίρεσης, δεν υπάρχει νομολογία του ΣτΕ ή οι σχετικές κρίσεις και παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης έρχονται σε αντίθεση προς μη ανατραπείσα νομολογία του ΣτΕ ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου ή προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου.
Εκτελεστότητα Πράξεων των συμμετεχόντων ασφαλιστικών οργανισμών (ΙΚΑ- ΕΤΑΜ- ΤΑΙΣΥΤ) για απονομή σύνταξης γήρατος επί διαδοχικής ασφάλισης
Βάσιμος ο ισχυρισμός περί ελλείψεως νομολογίας του ΣτΕ
Επί ενστάσεως της αναιρεσίβλητης ενώπιον της οικείας Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, εκδόθηκε η —–2005 απόφαση αυτής, η οποία έκανε δεκτή την ένσταση της και αναγνωρίστηκε ότι ο χρόνος ασφάλισης της στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για το χρονικό διάστημα από 1/8/1967 έως 9/1/1971) έπρεπε να συνυπολογισθεί στην ασφάλιση του τελευταίου. Ακολούθως με την ————2006 απόφαση της Διευθύντριας του ΤΑΙΣΥΤ χορηγήθηκε σύνταξη γήρατος στην αναιρεσίβλητη, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης, αφού λήφθηκε υπόψη, μεταξύ άλλων, και ο παραπάνω χρόνος ασφάλισης της στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ. Κατά της παραπάνω απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (ΤΔΕ) το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ άσκησε προσφυγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία απορρίφθηκε με την πρωτόδικη απόφαση ως απαράδεκτη, με την αιτιολογία ότι η απόφαση της ΤΔΕ είναι πράξη μη εκτελεστή. Επί της εφέσεως του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η οποία απέρριψε την έφεση με την ίδια αιτιολογία. Ειδικότερα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του, λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά την έκδοση της …2006 απόφασης της Διευθύντριας του Τ.Α.Ι.Σ.Υ.Τ., Οργανισμού που απένειμε την σύνταξη, η τελευταία είναι πλέον η μόνη εκτελεστή πράξη, έκρινε ότι η ενσωματωθείσα σε αυτήν …./2005 απόφαση της ΤΔΕ απώλεσε την εκτελεστότητά της και επομένως, νομίμως απορρίφθηκε πρωτοδίκως η κατ’ αυτής προσφυγή του αναιρεσείοντος Ιδρύματος. Προς άρση του απαραδέκτου της αίτησης, προβάλλεται ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επί του ζητήματος της φύσης της πράξης που εκδίδει ο συμμετέχων Οργανισμός κατά τις ειδικότερες διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης και που να αφορά πράξεις που εκδόθηκαν από συμμετέχοντα σε απονομή Οργανισμό μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3232/2004 ,δηλαδή μετά την 12-2-2004. Ο ισχυρισμός αυτός είναι βάσιμος. Αντίθετη είναι η άποψη της μειοψηφίας.
Αναιρετική Διαδικασία
Βάσιμος ο Λόγος Αναίρεσης (κατ΄άρθρ. 56 παρ. 1 περ.δ ΠΔ 18/1989)
Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του Ν. 3232/2004 –
Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση.
Με το μοναδικό λόγο αναίρεσης του το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ προβάλλει ότι το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με εσφαλμένη άλλως ανεπαρκή αιτιολογία και κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου έκρινε ότι, μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3232/2004, επί διαδικασίας απονομής σύνταξης με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης η πράξη του συμμετέχοντος οργανισμού, με την οποία βεβαιώνεται ο χρόνος ασφάλισης που ο ασφαλισμένος διένυσε σε αυτόν και υπολογίζεται το ποσό της σύνταξης που αναλογεί στον οργανισμό αυτόν, αποτελεί μέρος σύνθετης διοικητικής ενέργειας και στερείται εκτελεστότητας, ως πράξη προπαρασκευαστική της πράξης που εκδίδει ο τελικώς απονέμων οργανισμός, με αποτέλεσμα η διοικητική προσφυγή που ασκείται κατά αυτής να είναι για το λόγο αυτό απορριπτέα. Ο λόγος αυτός αναιρέσεως (από το άρθρο 56 παρ. 1 περιπ. δ’ του π.δ. 18/1989) προβάλλεται βασίμως. Η απόφαση της ΤΔΕ του Υποκαταστήματος Συντάξεων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σχετικά με το χρόνο που η αναιρεσίβλητη διήνυσε στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (συμμετέχοντος οργανισμού) ήταν εκτελεστή πράξη αυτοτελώς προσβλητή με προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου. Το Διοικητικό Εφετείο ,απορρίπτοντας την έφεση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση που είχε απορρίψει ως απαράδεκτη την προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά της πράξης της ΤΔΕ του συμμετέχοντος αυτού οργανισμού, επειδή απώλεσε την εκτελεστότητά της μετά την έκδοση της …. απόφασης της Διευθύντριας του ΤΑΙΣΥΤ περί απονομής σύνταξης γήρατος στην αναιρεσίβλητη κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του ν. 3232/2004, εσφαλμένως ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις αυτές. Σύμφωνα με την ειδικότερη γνώμη Παρέδρων, ο λόγος αυτός πρέπει να γίνει δεκτός, διότι το Διοικητικό Εφετείο μετά την έκδοση της τελικής πράξης του απονέμοντος οργανισμού έπρεπε, στο πλαίσιο της ανοιχθείσης με την προσφυγή του αναιρεσείοντος Ιδρύματος δίκης, να θεωρήσει την τελευταία αυτή πράξη ως συμπροσβαλλόμενη και ως μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη, ελέγχοντας ταυτόχρονα τυχόν πλημμέλειες της ενσωματωθείσης σε αυτήν και αρχικώς προσβληθείσης με την προσφυγή πράξης του συμμετέχοντος ασφαλιστικού Οργανισμού .Αναιρείται η 2273/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Προεδρεύουσα : Σ. Χρυσικοπούλου
Εισηγητής : Χ. Κομνηνός, Πάρεδρος
Μέλη : Κουσούλης – Π. Χαμάκος, Σύμβουλοι,
Σ. Παπακωνσταντίνου – Πάρεδρος
Δικηγόροι : Βαία Λάμπρου – Δημήτρης Περπατάρης
Κείμενο Απόφασης ΣτΕ….Για να ανοίξετε την απόφαση πατήστε ΜΕΤΑ από την παρακάτω εικόνα στην φράση μέσα στο γκρι πλαίσιο με την ένδειξη για να <<διαβάσετε περισσότερα πατήστε εδώ>>
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 