Έμφραγμα Μυοκαρδίου
Απότοκο του Βαρύτατου Τραυματισμού του παθόντος Πεζού (βαρύτατες κακώσεις εγκεφάλου)
σε Τροχαίο Ατύχημα και του επελθόντος θανάτου του μετά από 25 ημέρες από τον τραυματισμό του
Αιτιώδης Σύνδεσμος (1)
(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, τεύχος Οκτώβριος 2021)
Η ύπαρξη της πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας δεν αίρεται από την εν γένει πριν από το ατύχημα κατάσταση της υγείας του παθόντος καθώς αυτή δεν θα είχε προκαλέσει την συγκεκριμένη στιγμή το θάνατό του, χωρίς τη μεσολάβηση του τραυματισμού του στο τροχαίο ατύχημα.
Απορριπτέος ως αβάσιμος ο ισχυρισμός της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας περί ελλείψεως αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του τραυματισμού του πεζού και του επελθόντος θανάτου του.
Εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε ως αβάσιμη την αγωγή των εναγόντων λόγω έλλειψης αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ του τραυματισμού του παθόντος πεζού και του επελθόντος θανάτου του.
Το Εφετείο έκρινε ότι εξαιτίας του ένδικου τροχαίου ατυχήματος στις 15/7/2014, ο παθών πεζός, ηλικίας 81 ετών, τραυματίστηκε βαρύτατα (υπέστη εγκεφαλικές θλάσεις αριστερά μετωπιαία, δεξιά κροταφικά και δεξιά ινιακά με συνοδό υπαραχνοειδή αιμορραγία στην περιοχή, υπαραχνοειδή αιμορραγία στο δεξιό παρεγκεφαλικό σκηνίδιο με δημιουργία εντύπωσης μικρής υπέρπυκνης περιοχής ως επί θλάσης στο δεξιό εγκεφαλικό σκέλος και εκτεταμένο κεφαλαιμάτωμα αριστερά βρεγματοινιακά. Νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο από 15/7/2014 μέχρι 24/7/2014. Λόγω επιδείνωσης της κατάστασης του, επανεισήχθη στις 30/7/2014 στο ίδιο νοσοκομείο κα στις 7/8/2014 ενώ νοσηλευόταν απεβίωσε, με τη διάγνωση σηψαιμία, οφειλόμενη σε άλλο καθορισμένο σταφυλόκοκκο – άλλες μορφές σηψαιμίας, πνευμονίτιδα που οφείλεται σε στερεά και υγρά υλικά και ενδοκρανιακός τραυματισμός.
Από την ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας- νεκροτομής προέκυψε ότι ο θάνατός του επήλθε από πρόσφατο έμφραγμα μυοκαρδίου επί εδάφους παλαιού και στεφανιαία νόσο. Ο παθών στο παρελθόν είχε υποστεί έμφραγμα μυοκαρδίου και στεφανιαία νόσο, αλλά μέχρι του τραυματισμού του ήταν κλινικά σταθερός και σε καλή γενική κατάσταση, λαμβάνοντας φαρμακευτική αγωγή. Οι βαρύτατες κακώσεις του στον εγκέφαλο από το ατύχημα δεν θεραπεύτηκαν ποτέ.. Έτσι, επιβαρύνθηκε το παθολογικό υπόστρωμα του καρδιαγγειακού συστήματος του από το παλιό έμφραγμα και τη στεφανιαία νόσο και διαταράχθηκαν οι λειτουργίες των υπόλοιπων συστημάτων του (αναπνευστικού, ουροποιητικού κλπ). Ο τραυματισμός του ήταν τέτοιας σοβαρότητας, που κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων ήταν ικανός να δημιουργήσει έντονη και παρατεταμένη επιβάρυνση στον οργανισμό του, σε συνδυασμό με την ηλικία του (81 ετών), την υποβολή του σε νοσηλεία και την αναγκαστική κατάκλιση του επί 25 ημέρες και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής τελεί σε αιτιώδη συνάφεια προς την τελική κατάσταση της υγείας του, δηλ. την σηψαιμία, την πνευμονίτιδα και τον ενδοκρανιακό τραυματισμό και την αιτία του θανάτου του, δηλ. το πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου, με την έννοια ότι λειτούργησε ως το καθοριστικό εκλυτικό αίτιο για την εκδήλωση του τελευταίου, στον συγκεκριμένο χώρο και υπό αυτές τις συνθήκες και περιστάσεις. Η ύπαρξη της πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας δεν αίρεται από την εν γένει πριν από το ατύχημα κατάσταση της υγείας του, καθώς αυτή δεν θα είχε προκαλέσει στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή την θανάτωση του, χωρίς τη μεσολάβηση του τραυματισμού του. Εξάλλου στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε και ο διορισμένος από το Δικαστήριο πραγματογνώμονας, ιατροδικαστής στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης του, η οποία είναι πλήρως αιτιολογημένη και εμπεριστατωμένη και δεν αναιρείται από κάποιο άλλο στοιχείο και ιδίως από τις ιατρικές γνωμοδοτήσεις των διορισθέντων από την εναγομένη ασφαλιστική εταιρία τεχνικών συμβούλων (ιατροδικαστή και καρδιολόγου), οι οποίοι δεν ερευνούν το ουσιώδες ζήτημα της επιβάρυνσης που προκαλούν οι παραπάνω βαρύτατες κακώσεις του εγκεφάλου στις λειτουργίες του οργανισμού ενός ηλικιωμένου ατόμου, με το προαναφερόμενο παθολογικό υπόστρωμα, και την τελική κατάσταση αυτών.
Επομένως εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την ένδικη αγωγή των εναγόντων λόγω ελλείψεως αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του θανάτου του πεζού και του τραυματισμού του.
Παράσυρση Πεζού εκτός Διαβάσεων (δεν υπήρχαν στο σημείο του ατυχήματος)
Συνυπαιτιότητα σε ποσοστό 60% της οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου η οποία εισήλθε σε διασταύρωση ελέγχοντας την κίνηση των πεζών μόνο από αριστερά της και όχι στο μπροστινό τμήμα της οδού όπου κατευθυνόταν, με αποτέλεσμα να αντιληφθεί τελευταία στιγμή τον πεζό που διέσχιζε κάθετα το οδόστρωμα από δεξιά προς τα αριστερά ως προς την πορεία της και είχε διανύσει ήδη 1,50 μέτρα, ενώ μπορούσε να αντιληφθεί τον πεζό από απόσταση τουλάχιστον 20 μέτρων, (παραβάσεις 12 παρ.1 και 19 παρ.1 ΚΟΚ).
Συνυπαιτιότητα σε ποσοστό 40% του πεζού, ηλικίας 81 ετών, που επιχείρησε, να διασχίσει το οδόστρωμα εκτός διαβάσεων πεζών και φωτεινών σηματοδοτών (δεν υπήρχαν διαβάσεις πεζών ούτε φωτεινοί σηματοδότες πλησίον του τόπου του ατυχήματος), χωρίς να ελέγξει προηγουμένως την κυκλοφορία των οχημάτων, αν και η ορατότητά του δεν εμποδιζόταν από κάποιο φυσικό ή τεχνητό εμπόδιο, και να βεβαιωθεί ότι δεν θα παρεμπόδιζε την κυκλοφορία των οχημάτων (παράβαση άρθρ. 38 παρ. 4 εδ. ε ΚΟΚ)
Επομένως, εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση έκρινε ως προς την αμέλεια (υπαιτιότητα), αφού καθόρισε ποσοστό συνυπαιτιότητας της οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου σε 30% αντί 60%, και του θανόντος πεζού σε 70% αντί 40%.
Ψυχική Οδύνη 121.000 ευρώ
Επιδικάσθηκαν στους ενάγοντες για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης από το θάνατο του ηλικίας 81 ετών πεζού συγγενή τους, το ποσό των 121.000 ευρώ επιμεριζόμενα ανά:
25.000 ευρώ στη σύζυγο.
Ανά 25.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο τέκνα.
Ανά 8.000 ευρώ σε καθένα από τα πέντε εγγόνια, εκ των οποίων τα τρία είναι ανήλικα.
Ανά 3.000 ευρώ στη νύμφη και γαμβρό.
Απόφ.Μον.Εφ.Αθ.
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 