Η ύπαρξη της υπαιτιότητας δεν αποκλείεται καταρχήν από το γεγονός, ότι στο αποτέλεσμα της συγκρούσεως των αυτοκινήτων συντέλεσε και συνυπαιτιότητα του ζημιωθέντος, εφόσον δεν διακόπτεται ο αιτιώδης σύνδεσμος. Η ύπαρξη της υπαιτιότητας ή της συνυπαιτιότητας καθώς και ο βαθμός του πταίσματος των υπαιτίων οδηγών των συγκρουσθέντων αυτοκινήτων, δεν αναιρούνται από μόνο το γεγονός, ότι ο ένας από τους οδηγούς αυτούς παραβίασε τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.), αφού μόνη η παραβίαση των διατάξεων τούτου από τους οδηγούς δεν θεμελιώνει αυτή καθεαυτή υπαιτιότητα στην επέλευση αυτοκινητικού ατυχήματος. Αποτελεί απλώς στοιχείο, η στάθμιση του οποίου από το δικαστήριο της ουσίας θα κριθεί σε σχέση με την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συγκεκριμένης παραβάσεως και του επελθόντος αποτελέσματος.
Απόφ.Α.Π.567/2006
Πρόεδρος : ΑΘ. Κρητικός
Εισηγητής: Δημ. Κυριτσάκης
Δικηγόροι : Σπ. Δημητρακόπουλος- Βασ.Λαγός – Γεώρ. Ψαρράκης
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1) Επισημαίνουμε την σταθερή και πάγια θέση της Νομολογίας τους ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, σχετικά με τα στοιχεία εκείνα που είναι απαραίτητα για τον προσδιορισμό της υπαιτιότητας σε κάθε τροχαίο ατύχημα, ώστε να είναι δυνατόν να κριθεί εάν υπήρχε δυνατότητα αποτροπής της σύγκρουσης. Βλ. ομοίως και ΑΠ 598/2005 ΣΕΣυγκΔ 2005/484, ΑΠ 591Ι2005 ΣΕΣυγκΔ 2005/489, ΑΠ 921/2005 ΣΕΣυγκΔ 2005/658. …