Αναστροφή – Υπαναχώρηση από τη Σύμβαση πώλησης Οχήματος (1) Απόφ. Μον. Πρ. Βέροιας 109/2007 ΤΕΥΧΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007 ΣΕΛ.516-517

Ο όρος αναστροφή πώλησης ταυτίζεται και ενοποιείται ορολογικά με το\ όρο υπαναχώρηση πώλησης που προβλέπεται μετά την αντικατάσταση τω\ αρθρ. 540 επ. ΑΚ από την διάταξη του αρθρ. 1 παρ. 1 Ν.3043/2002.
Το αγορασθέν όχημα εμφάνισε αμέσως σχεδόν μετά την πώληση του σο βαρά μηχανικά προβλήματα λειτουργίας (αυξομείωση στροφών λειτουργία κινητήρος – αδικαιολόγητη πτώση αυτών στην τιμή του ρελαντί με συνέπεπ την αιφνιδιαστική ακινητοποίηση του οχήματος), η ύπαρξη των οποίων αφενός μεν δεν δικαιολογείται σε ένα καινούριο αυτοκίνητο, αφετέρου δε δε διασφαλίζει τη δέουσα ενεργητική και παθητική ασφάλεια στους επιβαίνοντες του οχήματος και γενικότερα την ασφαλή κυκλοφορία του, με συνέπει το όχημα να καθίσταται ακατάλληλο για περαιτέρω χρήση. Παρά δε τις επανειλημμένες αλλά ανεπιτυχείς προσπάθειες επισκευής το πρόβλημα δεν αποκαταστάθηκε.
Την ελαττωματικότητα του ανωτέρω οχήματος αναγνώρισε και η εναγομένη πωλήτρια εταιρία, όταν πρότεινε στον ενάγοντα την αντικατάσταση του με καινούριο όχημα ίδιου τύπου πλην όμως, ο ενάγων δεν αποδέχθηκε αυτό επειδή θα έπρεπε να επιβαρυνθεί επιπλέον με το ποσό των 4.000,00 ευρώ περίπου για την αιτούμενη αντικατάσταση για το λόγο ότι ο τύπος του ανωτέρω οχήματος είχε ήδη αντικατασταθεί από την κατασκευάστρια εταιρία με νέο μοντέλο, το κόστος αγοράς του οποίου ήταν αυξημένο σε σχέση με προηγούμενο. Ενόψει των ανωτέρω αποδειχθέντων, η ως άνω υπαναχώρηση του ενάγοντος από την ένδικη σύμβαση είναι σύννομη, με συνέπεια υφίσταται υποχρέωση της εναγομένης (πωλήτριας) να αποδώσει έντοκα στον ενάγοντα το τίμημα και τα έξοδα της πώλησης, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων έκδοσης άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων, των τελών κύκλοφορίας και το ποσό των 1.77,93 ευρώ, που αφορά την αγορά πρόσθετου εξοπλισμού για το ως άνω όχημα.
Ένσταση Πωλήτριας Εταιρίας κατ αρθρ. 281 ΑΚ περί καταχρηστικότητας του δικαιώματος του ενάγοντος –
Απορριπτέα
Ένσταση εναγομένης πωλήτριας εταιρίας κατ αρθρ. 281 ΑΚ σύμφωνα με την οποία με προφορική συμφωνία μεταξύ του υπευθύνου πώλησης και του ενάγοντος συμφωνήθηκε η αντικατάσταση του ελαττωματικού οχήματος με καινούργιο, με μικρή οικονομική επιβάρυνση, γεγονός που προκάλεσε την πεποίθηση στην εναγόμενη ότι ο ενάγων δεν πρόκειται να ασκήσει το ένδικο δικαίωμα του, η άσκηση του οποίου είναι καταχρηστική .
Η ανωτέρω ένσταση απορρίπτεται ως απαράδεκτη και αόριστη, αφού τα ανωτέρω περιστατικά δεν επαρκούν για να καταστήσουν καταχρηστική την άσκηση του ένδικου δικαιώματος του ενάγοντος, καθόσον δεν στοιχειοθετούν υπέρβαση των ορίων της καλής πίστης και του οικονομικού και κοινωνικού σκοπού του ένδικου δικαιώματος του, δεδομένου ότι δεν γίνεται μνεία των τυχόν υπέρμετρα δυσμενών συνεπειών που θα έχει για την εναγόμενη (πωλήτρια εταιρία) η άσκηση του ως άνω δικαιώματος του ενάγοντος, σε αντιδιαστολή με την ενδεχόμενη αδικαιολόγητη ωφέλεια που θα προκύψει για τον ενάγοντα από την άσκηση του δικαιώματος αυτού.

Δαπάνη Τεχνικής Πραγματογνωμοσύνης
Απορριπτέα

Το σχετικό κονδύλιο των 600,95 ευρώ που ο ενάγων κατέβαλε για τη σύνταξη της απαιτούμενης τεχνικής έκθεσης απορρίπτεται ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο επειδή δεν περιλαμβάνεται στα αποδιδόμενα σε περίπτωση υπαναχώρησης χρηματικά ποσά που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 547 παρ. 1 εδ. β’ ΑΚ, αλλά αποτελεί δαπάνη του ενάγοντος που πραγματοποιήθηκε για την κτήση αποδεικτικού μέσου για να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη και η οποία (δαπάνη) δεν ήταν αναγκαία αλλά οφείλεται σε υπερβολική πρόνοια του ενάγοντος, με συνέπεια να μη δικαιολογείται η επιδίκαση του παραπάνω ποσού ούτε και ως μέρος των αντίστοιχων δικαστικών εξόδων.


Σχόλια – Παρατηρήσεις

1) Αναστροφή – Υπαναχώρηση αγοραπωλησίας οχήματος

λόγω πραγματικού ελαττώματος – Έννοια Πραγματικού Ελαττώματος, είναι ατέλεια τοι ίδιου του πράγματος, που αφορά την ιδιοσυστασία ή την κατάσταση του πράγματος κατά τε χρόνο μεταθέσεως του κινδύνου στον αγοραστή η οποία ατέλεια περαιτέρω έχει αρνητικΓ επίδραση πάνω στην αξία ή τη χρησιμότητα του πράγματος. Εφ.Πειρ. 571/1996 ΣΕΣυγκΔ 1999/91.
βλ. ομοίως Εφ.Αθ.4239/1996 ΣΕΣυγκΔ 1999/73 που έκρινε ως δεκτό το αίτημα, απόδοση του τιμήματος και των ποσών που δαπάνησε ο ενάγων για το αυτοκίνητο, καθώς και επιδίκαση των χρηματικών ποσών, για αμοιβές πραγματογνωμόνων, δικηγόρου, δαπάνης φύλαξης του αυτοκινήτου και για χρηματική ικανοποίηση, λόγω Ηθικής Βλάβης. Δεν απαιτείτο, προσφορά του αντικειμένου της αγοραπωλησίας, αφού τούτο είναι συνέπεια της αναστροφής και όχι στοιχείο της αγωγής. Ο αγοραστής δικαιούται να ζητήσει την επιστροφή του τιμήματος με τόκο, καθώς και την απόδοση των εξόδων της πώλησης και όσων δαπάνησε γιο το πράγμα. Ως δαπάνες για το πράγμα νοούνται τα έξοδα συντήρησης και φύλαξης του πράγματος, τα ποσά για την έκδοση αδείας κυκλοφορίας τα ποσά για την καταβολή τελών κυκλοφορίας και ασφαλίστρων αυτού κατά το χρονικό διάστημα από την παράδοση του αυτοκινήτου σ’ αυτόν μέχρι την απόδοση τούτου), δαπάνες για την τοποθέτηση κλιματισμού, συναγερμού, την αγορά τριγώνου, φαρμακείου, βάσης πυροσβεστήρα και ταπέτων δαπέδου.

Κείμενο Απόφ. Μον.Πρ. Βέρ. 10/2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΛΕΠΕ ΤΕΥΧΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007 ΣΕΛ.518


…