(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Τεύχος Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2024)
Αναιρετική Διαδικασία (κατ’ άρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ ΚΠΔ)
Μη Λήψη υπόψη και συναξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων (άρθρ. 177 παρ. 1 και 178 ΚΠΔ), και ειδικότερα:
1) την έκθεση αυτοψίας και το σχεδιάγραμμα, 2) την τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος από την τροχαία πραγματογνώμονα, 3) την έκθεση πραγματογνωμοσύνης του τεχνικού συμβούλου, μηχανολόγου – μηχανικού, ορκωτού πραγματογνώμονος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, και 4) την ένορκη κατάθεση του εξετασθέντος στο ακροατήριο μάρτυρος, από τα οποία προκύπτει: α) η αμέλεια του κατηγορουμένου οδηγού του φορτηγού και β) η αμέλεια του κατηγορούμενου δεν αναιρείται από την κατά παραδοχές της απόφασης συνυπαιτιότητα του θανόντος οδηγού της μοτοσικλέτας.
Δεκτός ο λόγος της Εισαγγελικής Αναίρεσης
Κρίθηκε, ότι από τις παραδοχές του αιτιολογικού της προσβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι προκειμένου να αχθεί στην αθωωτική κρίση της για την ένδικη πράξη της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, έλαβε υπόψη όλα τα αναφερόμενα σε είδος στο σκεπτικό της αποδεικτικά μέσα (άρθ. 177 παρ. 1 και 178 ΚΠΔ). Ειδικότερα, δεν προκύπτει ότι έλαβε υπόψη της και συναξιολόγησε τα εξής αποδεικτικά στοιχεία: α) την έκθεση αυτοψίας και το συνοδεύον αυτή σχεδιάγραμμα, β) την τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος από την Τροχαία πραγματογνώμονα, γ) την έκθεση πραγματογνωμοσύνης του τεχνικού συμβούλου, μηχανολόγου μηχανικού, ορκωτού πραγματογνώμονος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, και δ) την ένορκη κατάθεση του εξετασθέντος στο ακροατήριο μάρτυρος. Από τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει ότι: 1) ο κατηγορούμενος, οδηγός κινούμενος στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, σε σχέση με την πορεία της οδηγούμενης από τον θανόντα μοτοσικλέτας, έχοντας την πρόθεση με αριστερό ελιγμό να εισέλθει επί της οδού, όταν έφθασε στη συμβολή των οδών, δεν παραχώρησε, όπως όφειλε, προτεραιότητα στον οδηγό της μοτοσυκλέτας, αλλά αυτός ενήργησε απότομα και ανεξέλεγκτα αλλαγή πορείας, αριστερή στροφή, (παράβαση άρθ. 23 παρ.2 εδ. β’ ΚΟΚ, και εισήλθε στο ρεύμα κυκλοφορίας όπου έβαινε ο θανών οδηγός της μοτοσικλέτας, και σε εγγύτατη απόσταση απ’ αυτόν, με συνέπεια να αποκόψει πλήρως την πορεία του με το ογκώδες φορτηγό όχημά του, μήκους 5,362 μ., δοθέντος ότι το πλάτος του ρεύματος κυκλοφορίας του παθόντος είναι 3,85 μ. (με συνολικό πλάτος οδού 7,70 μ.), και να προκαλέσει την ένδικη σύγκρουση των οχημάτων, συνεπεία της οποίας τραυματίστηκε θανάσιμα ο οδηγός της μοτοσυκλέτας που υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και πολλαπλές κακώσεις σώματος, 2) ο κατηγορούμενος δεν οδηγούσε το όχημά του με σύνεση και έχοντας διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγησή του (άρθ. 12 παρ.1 ΚΟΚ), ούτε ασκούσε επ’ αυτού πλήρη εποπτεία και έλεγχο (άρθ. 19 παρ.1 ΚΟΚ), με συνέπεια να μην αντιληφθεί εγκαίρως τον επερχόμενο οδηγό της μοτοσυκλέτας, δεδομένου ότι κατά το χρόνο του ενδίκου ατυχήματος ήταν ημέρα και επικρατούσε καλοκαιρία, η ανωτέρω οδός είναι μεγάλη ευθεία και η ορατότητά του δεν περιοριζόταν από κανένα εμπόδιο, σε απόσταση τουλάχιστον 142,80 μέτρων, και η ένδικη σύγκρουση δεν ήταν δυνατόν να αποφευχθεί με ευθύνη του κατηγορούμενου, ο οποίος δεν προφύλαξε, ως όφειλε, την επερχόμενη μοτοσυκλέτα, ο θανατωθείς οδηγός της οποίας, λόγω της αιφνίδιας κατάληψης του ρεύματος κυκλοφορίας του, αλλά και της εγγύτητας της απόστασης των δύο εμπλεκομένων οχημάτων, δεν μπόρεσε να εκτελέσει οποιονδήποτε αποφευκτικό της σύγκρουσης ελιγμό, 3) Η αμέλεια του κατηγορούμενου δεν αναιρείται από την κατά τις παραδοχές της απόφασης συνυπαιτιότητα του θανόντος οδηγού της μοτοσυκλέτας στην πρόκληση της ένδικης σύγκρουσης, που αποδίδεται: α) στην αυξημένη ταχύτητα της μοτοσυκλέτας του ανερχομένης σε 95,98 χ/τρων/ώρα, αφού η τελευταία δεν συνετέλεσε αποκλειστικά στο αποτέλεσμα που επήλθε, β) στην χρήση της αναφερόμενης ναρκωτικής ουσίας, καθόσον το δικαστήριο επιλεκτικά αξιολόγησε την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος υπεράσπισης παθολόγου ιατρού, μη λαμβάνοντας υπόψη και τα λοιπά στοιχεία, και δη το γεγονός ότι η ύπαρξη μεταβολιτών κοκαΐνης στο δείγμα ούρων και αίματός του θανατωθέντος οδηγού καταδεικνύει της χρήσης της εν λόγω ναρκωτικής ουσίας κατά τις προηγούμενες του ενδίκου συμβάντος δύο με τρεις ημέρες, δίχως να μπορεί να προσδιοριστεί πότε επακριβώς, οπότε και είχαν αποβληθεί από το σώμα του οι οποιεσδήποτε παρενέργειές της και γ) στο ότι ο θανών οδηγός δεν φορούσε κράνος, διότι δεν έλαβε υπόψη τα περί του αντιθέτου αναφερόμενα στην ανωτέρω τεχνική έκθεση του πραγματογνώμονα.
Δεκτός ως βάσιμος ο εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Δ’ του ΚΠΔ λόγος της εισαγγελικής αναίρεσης
Αναιρεί προσβαλλόμενη απόφαση.
Απόφ. ΑΠ
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 