1.Aπόκτηση Κυριότητας με τα προσόντα Έκτακτης Χρησικτησίας επί Δημοσίου Ακινήτου κατά το Βυζαντινορωμαικό Δίκαιο η οποία συμπληρώθηκε από τους απώτερους δικαιοπαρόχους της ενάγουσας μέχρι την 11/9/1915 και στη συνέχεια από την ίδια με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας κατά τις διατάξεις του μετέπειτα ισχύοντος Αστικού Κώδικα.
2.Προσμέτρηση της νομής των δικαιοπαρόχων της ενάγουσας στη δική της νομή εφόσον η κυριότητα του Δημοσίου είχε ήδη απωλεσθεί την 11/9/1915 και δεν ανακτήθηκε
3.Το Δημόσιο δεν μπορεί να επικαλεσθεί το απαράγραπτο των εμπράγματων δικαιωμάτων του
4.Δεκτή η αγωγή κατά την επικουρική της βάση.
Αποκλειστικά κυρία η ενάγουσα του επίδικου ακινήτου
5.Διόρθωση των αρχικών εγγραφών στα Κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου
6.Ανατροπή του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου επί δασικών εκτάσεων και γενικά επί δημοσίων κτημάτων
Για την αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την κυριότητα αρκεί η συμπλήρωση μέχρι τις 11/9/1915 της τριακονταετούς νομής του ιδιώτη
Απορρίπτεται ο ισχυρισμός του Δημοσίου περί του Δασικού χαρακτήρα της έκτασης λόγω της κήρυξης των δασών της νήσου Σαλαμίνας ως ιδιωτικών εκτάσεων
Απόκτηση Κυριότητας με τα προσόντα
Έκτακτης Χρησικτησίας επί Δημοσίου Ακινήτου κατά το Βυζαντινορωμαικό Δίκαιο η οποία συμπληρώθηκε από τους απώτερους δικαιοπαρόχους της ενάγουσας μέχρι την 11/9/1915
και στη συνέχεια από την ίδια με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας κατά τις διατάξεις του μετέπειτα ισχύοντος Αστικού Κώδικα.
Προσμέτρηση της νομής των δικαιοπαρόχων της ενάγουσας στη δική της νομή εφόσον η κυριότητα του Δημοσίου είχε ήδη απωλεσθεί την 11/9/1915 και δεν ανακτήθηκε
Το Δημόσιο δεν μπορεί να επικαλεσθεί το απαράγραπτο των εμπράγματων δικαιωμάτων του.
Δεκτή η αγωγή κατά την επικουρική της βάση – Αποκλειστικά κυρία η ενάγουσα του επίδικου ακινήτου.
Διόρθωση των αρχικών εγγραφών στα Κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου Σαλαμίνας.
Στην προκειμένη περίπτωση, κρίθηκε ότι αφού αποδείχθηκε ότι ο δικαιοπάροχος της ενάγουσας, είχε καταστεί κύριος του ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία έναντι του Ελληνικού Δημοσίου την 11.9.1915, δεν εμποδίζονται οι διάδοχοι αυτού στη νομή του εν λόγω ακινήτου να επικαλεσθούν, αρχικά με βάση το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο και, μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα, με βάση το άρθρο 1051 ΑΚ, την προσμέτρηση στη δική τους νομή, του χρόνου νομής των δικαιοπαρόχων τους, καθόσον η κυριότητα για το εκκαλούν Δημόσιο στο επίδικο ακίνητο είχε απωλεσθεί ήδη την 11.9.1915, χωρίς να ανακτηθεί και, κατά συνέπεια, αυτό δεν μπορεί να επικαλεσθεί έναντι των διαδόχων του , το απαράγραπτο των εμπράγματων δικαιωμάτων του.
Επομένως, δεν είναι βάσιμος ο προβληθείς από το εκκαλούν -εναγόμενο Δημόσιο ισχυρισμός, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο, δεχόμενο την κτήση κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία,γιατί, στην περίπτωση που αποδείχθηκε ότι το ακίνητο έχει την ιδιότητα του δημοσίου κτήματος, ισχύει το απαράγραπτο των εμπράγματων δικαιωμάτων του Ελληνικού Δημοσίου μετά την 11.9.1915 και δεν υπήρχε δυνατότητα απόκτησης κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας με βάση τον Αστικό Κώδικα.
Περαιτέρω, από το γεγονός ότι το ακίνητο κατέστη απαλλοτριωτέο, συνάγεται ότι είναι αδύνατο να έχει περιέλθει κατά πλήρη κυριότητα στο εναγόμενο Δημόσιο. Η αρχική εγγραφή του κτηματολογικού φύλλου που αφορά το ακίνητο είναι ανακριβής ως προς το καθεστώς κυριότητας, δεδομένου, ότι ανήκει στην κυριότητα της ενάγουσας.
Ανατροπή του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου επί δασικών εκτάσεων και γενικά επί δημοσίων κτημάτων
Για την αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την κυριότητα αρκεί η συμπλήρωση μέχρι τις 11/9/1915 της τριακονταετούς νομής του ιδιώτη
Απορρίπτεται ο ισχυρισμός του Δημοσίου περί του Δασικού χαρακτήρα της έκτασης λόγω της κήρυξης των δασών της νήσου Σαλαμίνας ως ιδιωτικών εκτάσεων
Κρίθηκε ότι σε βάρος του Δημοσίου ήταν δυνατόν να αποκτηθεί κυριότητα από ιδιώτη σε δημόσιο δάσος, όπως και σε κάθε άλλο δημόσιο κτήμα, σύμφωνα με το ισχύσαν μέχρι την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα Βυζαντινορωμαικό δίκαιο, με έκτακτη χρησικτησία, προϋποθέσεις της οποίας, ήταν η άσκηση νομής, έστω και χωρίς νόμιμο τίτλο, επί 30 τουλάχιστον χρόνια, με καλή πίστη, δηλαδή με την ειλικρινή πεποίθηση ότι με την άσκηση της νομής δεν προβάλλονται δικαιώματα κυριότητας τρίτων, και με δυνατότητα προσμέτρησης στον χρόνο νομής του χρησιδεσπόζοντος, του χρόνου όμοιας νομής του δικαιοπαρόχου του, εάν είχε γίνει με νόμιμο τρόπο καθολικός ή ειδικός διάδοχος αυτού, εφόσον όμως ο χρόνος της χρησικτησίας είχε συμπληρωθεί το αργότερο μέχρι και την 11/9/1915. Εφόσον αποδείχθηκε η συμπλήρωση της έκτακτης χρησικτησίας με τον παραπάνω τρόπο, δηλαδή συμπληρώθηκε μέχρι και την 11/9/1915, επέρχεται ανατροπή του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου επί δασικών εκτάσεων και γενικά επί δημοσίων κτημάτων… Επομένως, οποιοδήποτε και αν είναι ο χαρακτηρισμός του ακινήτου, δηλαδή δημόσιου κτήματος, δάσους ή δασικής έκτασης, για να αποξενωθεί το Ελληνικό Δημόσιο από την κυριότητα του αρκεί να έχει συμπληρωθεί μέχρι την 11/9/1915 η τριακονταετής νομή του ιδιώτη.
Απορρίπτεται ως αλυσιτελής ο επαναφερόμενος πρωτοδίκως προβληθείς ισχυρισμός του Ελληνικού Δημοσίου ότι το επίδικο ακίνητο αποτελούσε δασική έκταση, αφού ο δασικός χαρακτήρας του ακινήτου δεν απέκλειε την κτήση επ’ αυτού κυριότητας εκ μέρους ιδιωτών με έκτακτη χρησικτησία συμπληρωθείσα μέχρι την 11.9.1915. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το ακίνητο ουδέποτε υπήρξε δασική έκταση, αφού με την απόφαση της Επιτροπής τα δάση της νήσου Σαλαμίνας εκτός αυτών που ανήκαν στη διαλελυμένη Ιερά Μονή ____ στα οποία δεν ανήκε το επίδικο, αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά, γεγονός που επικυρώθηκε και με τη διάταξη του άρθρου 15 του Ν. 3208/2003.
Απόφ. Μον.Εφ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 