Διεκδικητική Αγωγή
Κτήση Κυριότητας με Παράγωγο Τρόπο – Κληρονομική Διαδοχή
Κοινόχρηστος Χώρος
«Εν προκειμένω το επίδικο ακίνητο δεν κατέστη κοινόχρηστος χώρος, βάσει του άρθρου 28 του νόμου 1337/1983 και δεν περιήλθε, ως τέτοιος χώρος, στην κυριότητα του αναιρεσείοντος Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διότι, όπως προέκυψε από τα αποδεικτικά μέσα που αναφέρει, “δεν αφέθηκε στην κοινή χρήση από τους ιδιοκτήτες του”, όπως το παραπάνω άρθρο απαιτεί, αλλά, αντίθετα, οι τελευταίοι το είχαν, με την κατωτέρω σειρά, στη διανοία κυρίου νομή τους, από τις 23-2-1946 τουλάχιστον, συνεχώς μέχρι και το έτος 2005, που καταλήφθηκε παράνομα από τον αναιρεσείοντα, ήτοι ο Α. Τ. μέχρι το θάνατό του το έτος 1967 και, εν συνεχεία, ο υιός του Π. Τ. μέχρι το έτος 2005, που αποβλήθηκε από τη νομή του από τον αναιρεσείοντα, καλλιεργώντας το στην αρχή και επιτηρώντας το στη συνέχεια».
ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Απορριπτέος ο πρώτος λόγος αναιρέσεως κατ΄ άρθρο 559 αρ.8β ΚΠολΔ
Με τον πρώτο λόγο αναίρεσης, κατά το πρώτο μέρος του, αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθ. 8β ΚΠολΔ, ότι το Εφετείο που εξέδωσε την απόφαση αυτή δεν έλαβε υπόψη του τον ισχυρισμό των αναιρεσιβλήτων που πρόβαλαν με την αγωγή τους ότι “από το έτος 1970 στερούνται τη χρήση και την κάρπωση του επιδίκου ακινήτου”, ο οποίος ισχυρισμός, κατά τον ερευνώμενο λόγο, “έγινε αποδεκτός από τον εναγόμενο – εφεσίβλητο (ήδη αναιρεσείοντα) τόσο κατά τη συζήτηση της αγωγής στον α’ βαθμό, όσο και στο β’ βαθμό και τείνει στην κατάλυση του όποιου δικαιώματος των εναγόντων επί του επιδίκου ακινήτου”. Ο λόγος αυτός αναίρεσης, σύμφωνα με τη σκέψη που προεκτέθηκε και με βάση το παραπάνω περιεχόμενό του, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι, αφού, όπως αναφέρεται, ο ανωτέρω ισχυρισμός προτάθηκε από τους αναιρεσιβλήτους και όχι από τον αναιρεσείοντα, ο τελευταίος δεν νομιμοποιείται σε προβολή του, καθόσον αναφέρει στον ερευνώμενο λόγο του ότι τον ισχυρισμό αυτό των αντιδίκων του ο ίδιος τον “έκανε αποδεκτό” και όχι ότι τον επικαλέστηκε ο ίδιος στο Δικαστήριο της ουσίας. Και με την εκδοχή, όμως, ότι ως “αποδοχή” εννοεί την πρόταση του παραπάνω ισχυρισμού από τον ίδιο, ο ερευνώμενος λόγος είναι απορριπτέος ως αόριστος, διότι δεν αναφέρεται ο τρόπος πρότασης του εν λόγω ισχυρισμού από τον αναιρεσείοντα, καθώς επίσης και ποια ουσιώδη επίδραση θα ασκούσε ο ισχυρισμός αυτός στην έκβαση της δίκης.
Περαιτέρω, και οι λοιποί λόγοι αναίρεσης απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, και εν τέλει απορρίφθηκε στο σύνολό της η αναίρεση.
Απόφ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας