Εμπορικές και άλλες Μισθώσεις προστατευόμενες από το ΠΔ 34/1995
1.Ελεύθερος Καθορισμός Μισθώματος
Ραγδαία και μη προβλέψιμη δυσμενής μεταβολή των οικονομικών συνθηκών από τα μέσα του 2010 που υπήρχαν από την κατάρτιση της σύμβασης μίσθωσης (1/10/1996)
2.Αναιρετική Διαδικασία (κατ΄άρθρ. 559 αρ. 1 ΚΠολΔ)
Ο Υπερήμερος μισθωτής ως προς την εκπλήρωση της παροχής (καταβολή μισθώματος) κατά το χρόνο μεταβολής των οικονομικών συνθηκών δεν εμποδίζεται να επικαλεστεί το
άρθρο 288 ΑΚ
Εμπορικές και άλλες Μισθώσεις προστατευόμενες από το ΠΔ 34/1995
Ελεύθερος Καθορισμός Μισθώματος
Ραγδαία και μη προβλέψιμη δυσμενής μεταβολή των οικονομικών συνθηκών από τα μέσα του 2010 που υπήρχαν από την κατάρτιση της σύμβασης μίσθωσης (1/10/1996)
Αναιρετική Διαδικασία (κατ΄άρθρ. 559 αρ. 1 ΚΠολΔ)
Ο Υπερήμερος μισθωτής ως προς την εκπλήρωση της παροχής (καταβολή μισθώματος) κατά το χρόνο μεταβολής των οικονομικών συνθηκών δεν εμποδίζεται να επικαλεστεί το άρθρο
288 ΑΚ
Βάσιμος ο λόγος αναίρεσης για παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 288 ΑΚ αξιώνοντας περισσότερα στοιχεία από τα οριζόμενα στο εν λόγω άρθρο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε ότι η μεταβολή των οικονομικών συνθηκών, έχουσα προσλάβει χαρακτήρα της μονιμότητας, επέφερε ουσιώδη απόκλιση (μείωση) κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, ανάμεσα στο μίσθωμα που θα ήταν το επιβαλλόμενο με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη και το συμβατικά συνομολογημένο, σε τρόπο ώστε η διατήρηση αυτού στο ποσό των 8.879,92 ευρώ, πλέον τέλους χαρτοσήμου 3,6% και πλέον ειδικού τέλους 3%, να επιφέρει ζημία στους ενάγοντες, η οποία υπερβαίνει τον θεμιτά αναλαμβανόμενο με τον αρχικό ορισμό του μισθώματος κίνδυνο. Μεταξύ του συμβατικά οφειλόμενου μισθώματος και εκείνου που μπορούσε, υπό τις προαναφερόμενες λίαν δυσμενείς οικονομικές συνθήκες να επιτευχθεί υπό καθεστώς ελεύθερης μίσθωσης, υπάρχει σημαντική διαφορά, γι’ αυτό και επιβάλλεται, προς άρση της εν λόγω δυσαναλογίας και αποκατάσταση της διαταραχθείσας καλής πίστης, λαμβανομένων υπόψη των συναλλακτικών ηθών, η αναπροσαρμογή του ανωτέρω καταβαλλόμενου μισθώματος των 8,879,92 ευρώ στο ποσό των 6.000 ευρώ μηνιαίως, πλην, όμως, όχι για ολόκληρο το χρονικό διάστημα από 10/11/2010 έως 30/9/2012 αλλά μόνο για το επιμέρους χρονικό διάστημα από 10/11/2010 έως 30/9/2011. Τούτο, διότι, καθ’ ομολογία των εναγόντων (βλ. παραδοχές αυτών στην προσθήκη προτάσεων ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου), αυτοί από τον Οκτώβριο του έτους 2011 και ενόσω διαρκούσε η επίδικη μισθωτική σχέση, δηλαδή έως 15/6/2012 οπότε παρέδωσαν το μίσθιο στους εναγόμενους, κατέβαλαν στους τελευταίους έναντι του συμφωνηθέντος, μηνιαίο μίσθωμα ποσού 5.000 ευρώ. Είχαν δηλαδή καταστεί από τον Οκτώβριο του έτους 2011 υπερήμεροι απέναντι στους εναγόμενους εκμισθωτές και συνεπώς αβάσιμα, ζητούν, με βάση το άρθρο 288 ΑΚ, την αναπροσαρμογή (μείωση) του καταβλητέου μισθώματος για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Επίσης, αβάσιμα διώκεται η τοιαύτη αναπροσαρμογή και για το μετέπειτα επιμέρους χρονικό διάστημα από 15/6/2012 έως 30/92012, κατά το οποίο είχε ήδη λυθεί η σύμβαση μίσθωσης αυτών, μη υφιστάμενης ενεργού μίσθωσης, με την παράδοση του μισθίου στους εναγόμενους και ενώ ήδη οι ενάγοντες είχαν συνάψει για τη στέγαση της επιχείρησής τους την από 1/6/2012 (χρόνος έναρξης) σύμβαση μίσθωσης άλλου ακινήτου………με τον Κ.Γ. …..Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με βάση τις ίδιες παραδοχές, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και αναπροσάρμοσε το μίσθωμα για το αναφερόμενο ανωτέρω χρονικό διάστημα στο ποσό των 6.000 ευρώ, πλέον τέλους χαρτοσήμου και ειδικού τέλους και υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος στους ενάγοντες την προκύπτουσα διαφορά μεταξύ του καταβαλλόμενου και του αναπροσαρμοσθέντος μισθώματος γα το ίδιο χρονικό διάστημα δεν έσφαλε κατά την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, και πρέπει να απορριφθούν οι κρινόμενες εφέσεις και οι πρόσθετοι λόγοι με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, ως ουσιαστικά αβάσιμες.
Κρίνοντας έτσι το Εφετείο, ότι οι αναιρεσείοντες μισθωτές (εκκαλούντες — εκκαλούντες) δεν δικαιούντο της προστασίας του άρθρου 288 ΑΚ από 1-10-2011, οπότε έπαψαν να καταβάλουν το σύνολο του μηνιαίου μισθώματος, όπως ήταν συμπεφωνημένο, πριν από την αναπροσαρμογή του, καθιστάμενοι υπερήμεροι, καθόσον ο μισθωτής, ο οποίος είναι υπερήμερος σχετικά με την εκπλήρωση της παροχής του κατά τον χρόνο, κατά τον οποίο επέρχεται η μεταβολή των συνθηκών, δεν έχει δικαίωμα να επικαλεστεί την προστασία της διατάξεως του άρθρου 288 του Α.Κ., γιατί τον βαρύνει η επέλευση των δυσμενών συνεπειών της υπερημερίας του,(το άρθρο 288 ΑΚ στηρίζεται στην καλή πίστη και προστατεύει μόνο τον καλόπιστο και όχι τον υπερήμερο – υπαίτιο οφειλέτη), παραβίασε το άρθρο 288 του ΑΚ και αξίωσε περισσότερα από όσα απαιτούνται από το άρθρο αυτό στοιχεία, εφόσον και ο υπερήμερος ως προς την καταβολή των μισθωμάτων μισθωτής δεν εμποδίζεται, κατ’ αρχήν, να επικαλεστεί το άρθρο ΑΚ 288, υποπίπτοντας στην πλημμέλεια,του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ
Δεκτός ο λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια αυτή. Δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως. Αναιρείται η προσβαλλομένη απόφαση κατά το μέρος που έκρινε απορριπτέα την αγωγή ως προς το αίτημά της για αναπροσαρμογή (μείωση) του μισθώματος για το χρονικό διάστημα από 1-10-2011 έως 15-06-2012 και καταβολή της αντίστοιχης διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του καταβαλλόμενου και του αναπροσαρμοσθέντος μικρότερου του καταβαλλόμενου ποσού μηνιαίου μισθώματος. Παραπέμπεται η υπόθεση, κατά το ως άνω μέρος της, για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, αφού είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλον Δικαστή (άρθ. 580 παρ.3 ΚΠολΔ).
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 