1.Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης
λόγω Διαφορετικής Χρήσης του Ασφαλισμένου ΙΧΦ
από την αναγραφόμενη στην Ασφαλιστική Σύμβαση
και την Άδεια Κυκλοφορίας του
2.Πρόστηση
Στη σχέση ασφαλιστή και ασφαλισμένου δεν εφαρμόζονται
οι διατάξεις περί προστήσεως του άρθρου 922 ΑΚ
3.Αναιρετική Διαδικασία (άρθρ. 559 αριθ. 1 και 19 ΚΠολΔ)
Δεκτή η Αναίρεση της Ασφαλισμένης – Παρεμπιπτόντως εναγομένης
Ιδιοκτήτριας του ζημιογόνου οχήματος
(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ,
τεύχος Μάιος – Ιούνιος 2022)
Αναιρετική Διαδικασία (άρθρ. 559 αριθ. 1 και 19 ΚΠολΔ)
Δεκτή η Αναίρεση της Ασφαλισμένης – Παρεμπιπτόντως εναγομένης Ιδιοκτήτριας του ζημιογόνου οχήματος
Συνεπεία του ένδικου τροχαίου ατυχήματος η αναιρεσίβλητη ασφαλιστική εταιρία άσκησε παρεμπίπτουσα αγωγή κατά του οδηγού και κατά της αναιρεσείουσας ιδιοκτήτριας του ζημιογόνου Φορτηγού, λόγω παραβίασης ασφαλιστικού βάρους, διότι το ζημιογόνο όχημα χρησιμοποιήθηκε από τον οδηγό για άλλη χρήση από αυτήν που προβλεπόταν στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο και στην άδεια κυκλοφορίας του, και συγκεκριμένα έχοντας ως επιβάτες στην ανοικτή καρότσα του άλλους τρείς εργαζόμενους στην ιδιοκτήτρια – εργοδότρια εταιρία, μεταξύ αυτών και ο επιβαίνων στην ανοικτή καρότσα θανών.
Επί της παρεμπίπτουσας αγωγής το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε ως βάσιμη αυτήν ως προς τον οδηγό και την απέρριψε ως προς την ιδιοκτήτρια του ζημιογόνου φορτηγού.
Επί εκατέρωθεν εφέσεων εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης η οποία δέχθηκε ως ουσία βάσιμη την παρεμπίπτουσα αγωγή και ως προς την ιδιοκτήτρια – αναιρεσείουσα του ζημιογόνου οχήματος, κρίνοντας ότι αυτή ως προστήσασα τον οδηγό είχε τη δυνατότητα να γνωρίζει την εκ μέρους του τελευταίου διαφορετική χρήση του ζημιογόνου οχήματος καθόσον στα πλαίσια της διάταξης του άρθρου 922 ΑΚ ευθύνεται για την άδικη πράξη του οδηγού, και σε κάθε περίπτωση μπορούσε να γνωρίζει την εν λόγω διαφορετική χρήση αυτού, και ακολούθως την υποχρέωσε εις ολόκληρον με τον οδηγό να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία – αναιρεσίβλητη το 10% όποιου ποσού υποχρεωθεί αυτή να καταβάλει στους κυρίως ενάγοντες και αναγνώρισε την υποχρέωση της να καταβάλει επιπλέον το 90% όποιου ποσού υποχρεωθεί αυτή να καταβάλει στους κυρίως ενάγοντες
Κρίνοντας έτσι το Εφετείο παραβίασε ευθέως τις διατάξεις του άρθρου 922 ΑΚ που εφάρμοσε ενώ δεν ήταν εφαρμοστέο και του άρθρου 6β παρ.1 περ.γ του ΠΔ 237/1986. Ειδικότερα, η αναγωγική υποχρέωση της ασφαλισμένης και ιδιοκτήτριας (μη οδηγού) του ζημιογόνου αυτοκινήτου, δεν θεμελιώνεται στην ιδιότητα της ως προστήσασας τον οδηγό (άρθρ. 922 ΑΚ), αλλά στις διατάξεις των άρθρων 6β περ.γ’, 10 παρ.1, 11 παρ.1 Ν. 489/76, όπως κωδικοποιήθηκε με το ΠΔ 237/1986 και διαμορφώθηκε με το άρθρο 4 του Ν.3557/2007, σε συνδυασμό μ’ αυτές των άρθρων 1, 2, 5, 8 & 9 1 παρ. 2 του> Ν. 2496/1997 «Ασφαλιστική σύμβαση κλπ» και 361 του ΑΚ, και επομένως δεν ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντικειμενική ευθύνη της ιδιοκτήτριας- προστήσασας αφού δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι περί αδικοπραξιών διατάξεις (άρθρα 914 και επ. ΑΚ), αλλά οι ανωτέρω νομικές διατάξεις που διέπουν την ασφαλιστική σύμβαση, σύμφωνα με τις οποίες, για την κατάφαση ευθύνης του ιδιοκτήτη, απαιτείται να βαρύνεται και ο ίδιος με υπαιτιότητα, ως προς την παράβαση του εκάστοτε επικαλούμενου ασφαλιστικού βάρους, η ύπαρξη της οποίας τεκμαίρεται, κατ’ αρχήν, ότι υπάρχει και στο πρόσωπο του ασφαλιζόμενου ιδιοκτήτη του οχήματος, ο οποίος παραχώρησε την οδήγηση αυτού, ο οποίος για να καταρρίψει το εις βάρος του τεκμήριο υπαιτιότητας, πρέπει να επικαλεστεί (και να αποδείξει) ότι δεν βαρύνεται με υπαιτιότητα, διότι δεν γνώριζε, ούτε μπορούσε να γνωρίζει ότι το πρόσωπο στο οποίο παραχώρησε την οδήγηση του αυτοκινήτου του, έκανε διαφορετική χρήση, όπως στην ένδικη περίπτωση.
Δεκτός ο λόγος αναίρεσης (άρθρ. 559 αριθ.1 και 19 ΚΠολΔ).
Σχόλια – Παρατηρήσεις:
Βλέπε κατωτέρω Σελ. 264 σχόλιο Αθανασίου Γ. Κρητικού, Αντιπροέδρου ΑΠ, ε.τ.
Κείμενο Απόφ. ΑΠ…..
ΣΧΟΛΙΟ Αθανασίου Γ. Κρητικού
Αντιπροέδρου ΑΠ, ε.τ.
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας