ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΩ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ STRESS ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ 160.000 ΕΥΡΩ
Δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών κρίνει για πρώτη φορά ως εργατικό ατύχημα το θάνατο του εργαζομένου που προήλθε από έμφραγμα λόγω εργασιακού στρες και που συνέβη μάλιστα στο σπίτι τού εργαζομένου και όχι στον χώρο εργασίας του.
Η απόφαση αυτή που αν παγιωθεί και σε ανώτερους βαθμούς δικαστικής δικαιοδοσίας θα συγκροτήσει μια μικρή επανάσταση στην εργατική νομολογία, εκδόθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών (Πρόεδρος Μιχάλης Γιαννακάκος, δικηγόρος Παναγιώτης Μπουμπουχερόπουλος , αριθμός 1358/2018 ).
Η απόφαση αυτή, αλλάζει όλα τα μέχρι τώρα νομολογιακά δεδομένα της χώρας αναφορικά με τον χαρακτηρισμό των εργατικών ατυχημάτων και δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του έγκυρου νομικού περιοδικού “Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου” (τεύχος 8/2019 σελ. 962 επ.).
Αποζημίωση 160.000 ευρώ
Μάλιστα όπως αναφέρεται στην απόφαση ο αιφνίδιος και απρόβλεπτος θάνατος του 52χρονου εργαζομένου προκλήθηκε από την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που του δημιούργησε ως προς την μελλοντική εργασιακή του σχέση ενόψει της επικείμενης αναδιοργάνωσης της επιχείρησης.
Έτσι, η σύζυγος και ο γιος του άτυχου εργαζομένου διεκδίκησαν ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν το ποσό των 200.000 ευρώ ο καθένας (συνολικά 400.000 ευρώ), αλλά το Πρωτοδικείο Αθηνών επιδίκασε τελικά 80.000 ευρώ στον καθένα, δηλαδή συνολικά 160.000 ευρώ.
Το σκεπτικό
Όπως αναφέρεται: “Η αιτία θανάτου του συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα του δευτέρου ενάγοντος συνδέεται αιτιωδώς με το έντονο εργασιακό άγχος το οποίο αυτός βίωσε λόγω της ανασφάλειας και αβεβαιότητας ως προς την εργασιακή του σχέση ενόψει της επικείμενης αναδιοργάνωσης της εργοδότριας εναγομένης, η οποία αφενός μεν δεν έλαβε τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα, ούτε παρείχε εκ των προτέρων τις κατάλληλες διευκρινήσεις, με στόχο την προστασία των εργαζομένων από τις επιπτώσεις της ανακατανομής της εργασίας στην ψυχική και σωματική τους υγεία και αφετέρου δεν έλαβε κανένα μέτρο εξουδετέρωσης της πηγής του εργασιακού άγχους του ανωτέρω εργαζομένου, παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστό στους προστιθέντες από αυτήν προϊσταμένους του ότι, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αβεβαιότητας σε σχέση με την εργασία του, βίωνε έντονο εργασιακό στρες που τον είχε φανερά οδηγήσει στα όρια της κατάρρευσης.
Από υπαιτιότητα δηλαδή των οργάνων της εναγομένης και των προστιθέντων της. ο θανών υποχρεώθηκε να προσφέρει την εργασία του αλλά και να διάγει διαρκώς υπό εξαιρετικές και έκτακτες συνθήκες εργασιακού άγχους το οποίο προκάλεσε την ασυνήθη εξασθένηση του οργανισμού του και εν τέλει τον θάνατό του λόγω εμφράγματος παρά το γεγονός ότι θα αρκούσε η αποσαφήνιση των νέων καθηκόντων του ή του μέλλοντος της εργασιακής του σχέσης για να αποτρέψει το μοιραίο αποτέλεσμα.
Εξάλλου, όπως γίνεται δεκτό από την ιατρική επιστήμη, το έντονο εργασιακό άγχος συνδέεται αιτιωδώς με την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων με συχνά μοιραία για τους εργαζομένους κατάληξη.”.
Και καταλήγει ότι: “Από όλα τα ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει ότι ο θάνατος του συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα του δευτέρου ενάγοντος συνιστά εργατικό ατύχημα υπό την έννοια του ν. 551/1914.”.
Ο δικηγόρος Παναγιώτης Μπουμπουχερόπουλος, που χειρίστηκε την υπόθεση από την πλευρά της οικογένειας του άτυχου εργαζομένου, δήλωσε:
“Με την απόφαση αυτή του Πρωτοδικείου Αθηνών εισέρχεται το εργασιακό στρες στο φάσμα των επικίνδυνων για την υγεία των εργαζομένων παραμέτρων της εργασιακής καθημερινότητας. Αξιοποιούνται όχι μόνο τα πορίσματα της επιστήμης που συνδέουν το εργασιακό άγχος με συγκεκριμένες ψυχοσωματικές παθήσεις, αλλά, κυρίως, τυγχάνουν εφαρμογής οι ήδη υφιστάμενες νομικές βάσεις που θέτουν το πλαίσιο των εργοδοτικών υποχρεώσεων για την άμβλυνση των στρεσογόνων συνθηκών παροχής της εργασίας”.
Πηγή : Παναγιώτης Στάθης στο Capital.gr