Λειτουργία Αυτοκινήτου – Έννοια (1)
Ασφαλιστική Κάλυψη
Το αυτοκίνητο βρίσκεται σε λειτουργία όταν αρχίζει να δουλεύει ο κινητήρας του – έστω και αν ακόμη αυτό ΔΕΝ κινείται
καθώς και όταν κινείται Χωρίς να λειτουργεί ο Κινητήρας του
Ατύχημα που δεν συνδέεται με τους ειδικούς τυπικούς κινδύνους του αυτοκινήτου δεν καλύπτεται ασφαλιστικά.
Τραυματισμός της επιβαίνουσας σε μοτοσικλέτα από την πρόσκρουση της σε προεξέχον φορτίο (μεταλλική σωλήνα) πάνω στην σκεπή του παράνομα σταθμευμένου αυτοκινήτου εκτός λειτουργίας κατά την εκφόρτωση σωλήνων.
Απορριπτέα ως απαράδεκτη η αγωγή αποζημίωσης της ενάγουσας κατά της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας λόγω ελλείψεως παθητικής της νομιμοποίησης καθώς η ζημία δεν προέρχεται από τη λειτουργία του αυτοκινήτου.
(Πρωτοδίκως απορρίφθηκε ως μη νόμιμη)
(Βλ. κατωτέρω Contra Σχόλιο Αθανασίου Κρητικού, Αντιπροέδρου Α.Π. ε.τ.)
Κατά τις παραδοχές του Εφετείου για την θεμελίωση ευθύνης της ασφαλιστικής εταιρείας σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, είτε με βάση τις διατάξεις του Ν. ΓΠΝ/1911, είτε με βάση τις διατάξεις του κοινού δικαίου (ΑΚ 914 επ.), βασική προϋπόθεση είναι το ατύχημα να προκαλείται «κατά την λειτουργία» του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο είναι σε λειτουργία όταν αρχίζει να δουλεύει ο κινητήρας του, έστω και αν αυτό δεν έχει αρχίσει ακόμη να κινείται, καθώς και όταν κινείται χωρίς να λειτουργεί ο κινητήρας του (η μηχανή). Για την ευθύνη του ασφαλιστή έναντι του τρίτου δεν είναι αναγκαίο το αυτοκίνητο να ήταν σε κίνηση κατά το χρόνο του ατυχήματος, αλλά αρκεί να ήταν σε λειτουργία με την πιο πάνω έννοια. Ατυχήματα τα οποία δεν συνδέονται με τους ειδικούς τυπικούς κινδύνους του αυτοκινήτου δεν υπόκεινται στην ασφαλιστική κάλυψη, υπό την έννοια αυτή.
Στην ένδικη περίπτωση ο τραυματισμός της κυρίως ενάγουσας επιβαίνουσας στην τρίτροχη μοτοσικλέτα έχει ως αιτία την πρόσκρουση της σε προεξέχον τμήμα φορτίου (μεταλλική σωλήνα) που βρισκόταν στην σκεπή του παράνομου σταθμευμένου αυτοκινήτου. Συνεπώς, η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία που καλύπτει ασφαλιστικά το εν λόγω αυτοκίνητο δεν υπέχει ευθύνη, ενόψει του ότι δεν μπορεί να συνδεθεί με τον ειδικό τυπικό κίνδυνο που ενυπάρχει στην κυκλοφορία του οχήματος (ΑΠ 646/2014 ΤΝΠ-ΔΣΑ, Αθ. Κρητικός. Αποζημίωση από Αυτοκινητικά Ατυχήματα, έκδοση 2008, σελ. 150, 157, ίδιος έκδοση 1998, σελ. 453).
Ειδικότερα, γενεσιουργός αιτία του ατυχήματος και του σοβαρού τραυματισμού της ενάγουσας και της εντεύθεν αξίωσης αποζημίωσης της ήταν, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή, η ύπαρξη φορτίου που ήταν τοποθετημένο πάνω στο ασφαλισμένο στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρία αυτοκίνητο και συγκεκριμένα η ύπαρξη μίας μεταλλικής σωλήνας, η οποία προεξείχε στην οροφή του και επί της οποίας προσέκρουσε η κυρίως ενάγουσα με συνέπεια τον τραυματισμό της, καθώς και η αμελής συμπεριφορά του σταθμεύσαντος το αυτοκίνητο αυτό κατά την διαδικασία της εκφόρτωσης, η οποία, όμως δεν συνδέεται παντάπασι με την λειτουργία του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή, ήταν σταθμευμένο, εκτός λειτουργίας, με τον (προηγούμενα) οδηγό του να βρίσκεται εκτός της καμπίνας των επιβατών του ξεφορτώνοντας σωλήνες, ενώ και η κυρίως ενάγουσα δεν επικαλείται ότι η ίδια ήρθε σε επαφή με οποιοδήποτε τμήμα του σταθμευμένου αυτοκινήτου. Επομένως, το αυτοκίνητο αυτό δεν συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με το ένδικο ατύχημα, αφού το ατύχημα αυτό δεν προκλήθηκε από αυτοκίνητο που βρισκόταν σε λειτουργία, αλλά κατά την διαδικασία της εκφόρτωσης. Η ύπαρξη όμως του παραπάνω φορτίου στο σταθμευμένο πιο πάνω αυτοκίνητο και η αμελής συμπεριφορά του (προηγούμενα) οδηγού του κατά την διαδικασία της εκφόρτωσης, ως μη προερχόμενη από την λειτουργία του αυτοκινήτου, δεν υπάγεται στις ειδικές διατάξεις των περιουσιακών διαφορών με τις οποίες καθιερώνεται εξαιρετική αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αλλά στην τακτική διαδικασία όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα ,ως προς τα οποία έγινε παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής. Ενώ ως προς την εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, η οποία ασφάλιζε κατά το χρόνο του ατυχήματος την έναντι τρίτων αστική ευθύνη του αυτοκινήτου για τις προκαλούμενες κατά την λειτουργία του υλικές ζημίες και σωματικές βλάβες προς τρίτους, δεν πληρούνται, οι κατά το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 487/1976, προϋποθέσεις ευθύνης της και η υπό κρίσιν αγωγή ως προς αυτήν ήταν απορριπτέα ως απαράδεκτη για έλλειψη παθητικής νομιμοποιήσεως, δοθέντος ότι η ζημία δεν προέρχεται από τη λειτουργία του πιο πάνω αυτοκινήτου.
Συνεπώς απορριπτέα η κύρια αγωγή λόγω ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας και συνακόλουθα και η παρεμπίπτουσα αγωγή της τελευταίας ως άνευ αντικειμένου.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο δέχθηκε ότι το ένδικο ατύχημα δεν συνδέεται με την κυκλοφορία και την λειτουργία του ασφαλισμένου στην εναγομένη αυτοκινήτου, αλλά με την ύπαρξη φορτίου που προεξείχε στην οροφή του και ότι το αυτοκίνητο αυτό δεν βρισκόταν κατά τον χρόνο του ατυχήματος σε λειτουργία υπό την παραπάνω έννοια, και απέρριψε την κυρία αγωγή ως μη νόμιμη και ακολούθως και την παρεμπίπτουσα αγωγή, ορθώς κατ’ αποτέλεσμα έκρινε και δεν έσφαλε περί την ερμηνεία και την εφαρμογή του νόμου.
Σχόλια Παρατηρήσεις
1.Βλ. κατωτέρω contra σχόλιο Αθ.Κρητικού, Αντιπροέδρου ΑΠ, ε.π., όπου κατά την ορθότερη άποψη ο τραυματισμός της ενάγουσας κάτω από τις προαναφερόμενες συνθήκες, από την παράνομη και επικίνδυνη στάθμευση που συνιστά περίπτωση παράνομης κυκλοφορίας του ζημιογόνου αυτοκινήτου, με ευρύτατη θεωρητική ανάπτυξη με αναφορά σε εκτεταμένη νομολογία ελληνική και αλλοδαπή, και επιπλέον και στο βιβλίο του υπό τον τίτλο Αποζημίωση από αυτοκινητικά ατυχήματα, τ.Ι. 2019, & 11 π.αρ.11 επ. σελ.1999 επ,
Απόφ. Μον.Εφ.Αθ.
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 