facebook
Αρχική Νομολογία Τροχαίο και Ασφαλιστικό - Ιδιωτική Ασφάλιση - Αστική ευθύνη επί τροχαίων ατυχημάτων Μέθη Οδηγού & Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστού & Απορριπτέα (1) Απόφ. Εφ.Αθ. 8143/2005 ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006 ΣΕΛ.16

Μέθη Οδηγού & Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστού & Απορριπτέα (1) Απόφ. Εφ.Αθ. 8143/2005 ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006 ΣΕΛ.16

Το ανανεωτήριο συμβόλαιο στου οποίου την τρίτη σελίδα γίνεται παραπομπή στις διατάξεις της ΥΑ Κ4/585 ΦΕΚ 795, έχει συνταχθεί μετά την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης . 
Επομένως αφού μέχρι τον χρόνο του ατυχήματος, δεν είχε περιληφθεί στην μεταξύ της ασφαλιστικής εταιρείας και του ασφαλισμένου, όρος περί αποκλεισμού της ευθύνης της, για την περίπτωση που οδηγείτο το ασφαλιζόμενο όχημα από οδηγό που τελούσε σε μέθη, δεν εξαιρείται της ασφαλιστικής κάλυψης το ζημιογόνο και ασφαλισμένο στην εταιρεία αυτή αυτοκίνητο. 


Μέθη Οδηγού & Αιτιώδης Συνάφεια (2)

Αποδείχθηκε μεν ότι ο οδηγός του ζημιογόνου οχήματος οδηγούσε αυτό ενώ είχε περιεκτικότητα οινοπνεύματος στο αίμα του 0,56%0, κατά λίτρο αίματος, όμως δεν προκύπτει αιτιώδης σύνδεσμος του γεγονότος αυτού με το επελθόν ατύχημα. Επιπροσθέτως κρίθηκε και από όλο το αποδειτικό υλικό (μάρτυρες κλπ) ότι η μικρή υπέρβαση του ορίου των 0,50 0/00 δεν είχε επιρροή στην οδηγική εν γένει συμπεριφορά. 


Ηθική Βλάβη επί Υλικών Ζημιών

Επιδικάσθηκε στον καθένα από τους δύο συνιδιοκτήτες του οχήματος ποσό 750 ευρώ, για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, συνεπεία της καταστροφής του αυτοκινήτου τους.




Απόφ. Εφ.Αθ. 8143/2005

Σχόλια-Παρατηρήσεις

1) βλ. σχετικώς και άρθρο Δημ. Σπυράκου ανωτέρω Σελ. 8 

2) Εν σχέσει με την εξαίρεση ασφαλιστικής κάλυψης λόγω μέθης παρατηρείται τελευταίως διολίσθηση της νομολογίας σε περίεργους ατραπούς εφόσον επιχειρείται η αποσύνδεση της αιτιώδους συνάφειας της μέθης με το προκαλούμενο ατύχημα. (βλ. Α.Π. 1110/2005 ΣΕΣυγκΔ 2005/596). Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο επίσης με το οποίο προτείνονται αλλαγές στον Ν.489/76, προτείνεται εκ μέρους των ασφαλιστικών εταιριών, η θεσμοθέτηση της εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης του εν μέθη οδηγού ανεξαρτήτως εάν η παράβαση αυτή συνετέλεσε στην πρόκληση του ατυχήματος. Η δικαιολογία που προβάλλεται 
είναι ότι τέτοιου είδους διατάξεις μπορεί να συμβάλουν στο έργο της πρόληψης.
Μια τέτοια αντιμετώπιση δεν μας βρίσκει σύμφωνους, καθόσον το έργο αυτό πρέπει προφανώς να ανήκει σε άλλους κλάδους δικαίου και μηχανισμούς λήψης μέτρων, προς αποτροπή των τροχαίων ατυχημάτων, όπως είναι τα κατασταλτικά μέτρα (έλεγχοι της τροχαίας). Όπως τονίζεται και στο επίκαιρο σχετικό άρθρο του Δημ.Σπυράκου «Οι εξαιρέσεις στην ασφάλιση 
αστικής ευθύνης από τροχαία ατυχήματα – Κριτικές παρατηρήσεις στο νέο σχέδιο νόμου» (βλ. ανωτέρω Σελ. 8) η ασφάλιση της αστικής ευθύνης προστατεύει και το θύμα και τον αίτιο – λήπτη της. 
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι, η διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ ορίζει « ο παρά τον νόμο ζημιώσας άλλον υπαιτίως, υποχρεούται εις αποζημίωση», συνάγεται ότι προϋποθέσεις της αδικοπρακτικής ευθύνης είναι : α) ανθρώπινη συμπεριφορά, β) παράνομη, γ) υπαίτια, δ) επέλευση της ζημίας και ε) αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ συμπεριφοράς και ζημίας , το κρίσιμο δηλαδή στοιχείο που συνδέει τα αποτελέσματα της πράξεως (ή της παραλείψεως) με τη ζημία. Συνεπώς , όπως και το ιερό ευαγγέλιο τονίζει «Γνώσεσθε την αλήθειαν και αύτη ελευθερώσει υμάς».
Εφόσον ασφαλίζεται η αστική ευθύνη εκ της προκαλούμενης ζημίας δεν μπορούμε να αντιληφθούμε που αποσκοπεί αυτή η αποσύνδεση της αιτιώδους συνάφειας της μέθης από το επερχόμενο αποτέλεσμα (τροχαίο ατύχημα), εκτός και αν εξυπηρετεί τα κακώς νοούμενα συμφέροντα του ασφαλιστού. 
Στην συντριπτικής της πλειοψηφία η νομολογία μας δέχεται ότι πρέπει πρωτίστως να εξετάζεται το γεγονός, αν η μέθη συνετέλεσε στην πρόκληση του ατυχήματος, για να ισχύσουν οι όροι εξαίρεσης της ασφαλιστικής σύμβασης δυνάμει του αμαρτωλού καθεστώτος της Κ4/585/78. 
Βλ. σχετικώς Μέθη θανόντος οδηγού μοτοσικλέτας (1,33 ο/οο)-ΑΣΧΕΤΟΣ, ΕΥΘΥΝΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥ, Ελλείψει ΑΙΤΙΩΔΟΥΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ μεταξύ της ΜΕΘΗΣ και της επελθούσης Συγκρούσεως, του συννόμως κινουμένου μοτ/στού, εξ ής ο Θάνατος του. Εφ.Αθ. 5594/1995 ΣΕΣυγκΔ 1997/311. 
Ομοίως και Α.Π. 1081/2002 ΣΕΣυγκΔ 2003/311, Α.Π. 1262/2001, ΣΕΣυγκΔ 2003/497, Α.Π. 1212/2002, ΣΕΣυγκΔ 2003/494,
, Εφ.Αθ.9828/1998 ΣΕΣυγκΔ 2001/274, Εφ.Ιωαν. 115/2002 ΣΕΣυγκΔ 2002/352, Εφ.Αθ. 2035/2005, ΣΕΣυγκΔ 2005/147, Μον.Πρ.Πατρ. 414/2004 ΣΕΣυγκΔ 2004/302.
Βλ. και σχετικό Άρθρο Ον.Ονουφριάδη (με παραπομπές σε πλούσια νομολογία ΣΕΣυγκΔ 1996/277. Στο ζήτημα αυτό θα επανέλθουμε προσεχώς με νεώτερη αρθρογραφία και παραπομπή στη αλλοδαπή σχετική νομολογία.

4 …