Παράσυρση Πεζού εντός Διαβάσεως Παραβίαση Ερυθρού Σηματοδότη υπό του πεζού Ποια τα προσδιοριστικά της υπαιτιότητας στοιχεία (3) ΤΕΥΧΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2005 ΣΕΛ.484

Παράσυρση Πεζού εντός Διαβάσεως
Παραβίαση Ερυθρού Σηματοδότη υπό του πεζού
Ποια τα προσδιοριστικά της υπαιτιότητας στοιχεία (3)
Αναίρεση κατ άρθρ. 559 αρ.19 ΚΠολΔ
Ενταύθα το Εφετείο έκρινε κατά 60% συνυπαίτιο τον πεζό ο οποίος επιχείρησε να διασχίσει το οδόστρωμα, εντός διαβάσεως πεζών, παραβιάζοντας όμως ερυθρό σηματοδότη.
Δεν διευκρινίζεται όμως στην απόφαση από πόση απόσταση ο πρώτος αναιρεσείων οδηγός θα μπορούσε να αντιληφθεί τον υπερήλικο πεζό, η διατύπωση δε ότι ο οδηγός δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα τον πεζό, δεν κρίνεται σαφής και αρκετή για τη θεμελίωση υπαιτιότητας στο πρόσωπο του εν λόγω αναιρεσείοντος.
Επίσης δεν διευκρινίζεται με ποιο μέρος του αυτοκινήτου παρασύρθηκε ο πεζός, ούτε οι συνθήκες φωτισμού της οδού και εντεύθεν ορατότητας κατά την ώρα της παράσυρσης, ούτε καθορίζεται αν ήταν δυνατό στον πρώτο αναιρεσείοντα (οδηγό) να επιχειρήσει αποφευκτικό ελιγμό, ούτε προσδιορίζεται αν ο εν λόγω οδηγός επιχείρησε τροχοπέδηση, για την αποφυγή του ατυχήματος.
Τέλος δεν αιτιολογείται επαρκώς, πώς η ταχύτητα των 55-60 χ/ω, με την οποία κινιόταν το ζημιογόνο φορτηγό αυτοκίνητο, συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν αποτέλεσμα (Παράσυρση πεζού), αφού το αποτέλεσμα θα επήρχετο κι αν ακόμη η ταχύτητα του ήταν η εκεί επιτρεπόμενη των 50 χ/ω.
Συνεπώς αναιρείται η απόφαση του Εφετείου δια ανεπαρκείς και ασαφείς αιτιολογίες όσον αφορά τον υπολογισμό του ποσοστού της υπαιτιότητας του αναιρεσείοντος, που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης και ειδικότερα στον προσδιορισμό της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, αφού η υπαιτιότητα του αναιρεσείοντος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως προσδιοριστικός παράγοντας από το δικαστήριο.
Απόφ. Α.Π. 598/2005
Πρόεδρος: Στ. Πατεράκης
Εισηγητής : Αν. Πλατής
Δικηγόροι : Νικ. Ανδροβιτσανέας – Κων. Καμπουρόπουλο
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1) βλ. Ψυχική Οδύνη δικαιούνται και τα τέκνα που προέρχονται από προηγούμενο γάμο ως
επίσης και γαμβρός – νύφη, πεθερός, πεθερά, βλ. ΑΠ 795/2004 ΣΕΣυγκΔ 2004/565. Ψυχική Οδύνη δικαιούνται και οι συγγενείς του υπαιτίου οδηγού, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και ο γαμβρός και η νύφη. βλ. ΑΠ 924/2004 ΣΕΣυγκΔ 2004/389 ομοίως και Εφ.Θεσ/κης 2834/2001 2002/496,
Δεν περιλαμβάνονται στην έννοια της οικογένειας ο αδελφός της μητέρας ή του πατέρα του θανόντος, ούτε ο κουνιάδος Εφ.Αθ. 1788/2002, 2002/144
2) Ψυχική οδύνη νηπίου, βλ. ομοίως Εφ.Αθ.4956/1986, ΕΣυγκΔ 1986/436, Τρ.Διοικ.Πρωτ.
Αθ. 12614/1990 ΣΕΣυγκΔ 69/1991, Τριμ.Διοικ.Πρ.Βολ. 210/1993, Εφ.Αθ. 1537/1991 ΣΕΣυγκΔ 1991/394, Μον.Πρ.ΑΘ. 5344/1991 ΣΕΣυγκΔ 1991/391.
3) Στην κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση ο Αρειος Πάγος ορθώς αναφέρεται στα στοιχεία εκείνα που το δικαστήριο της ουσίας οφείλει να εξετάζει σε περιπτώσεις παράσυρσης πεζού, ώστε να προσδιορίζεται το ποσοστό υπαιτιότητας του οδηγού ή του παραρυρθέντος πεζού. Τα στοιχεία αυτά είναι πρωτίστως η απόσταση που θα μπορούσε ο οδηγός να αντιληφθεί τον επιχειρούντα την διάσχιση του οδοστρώματος πεζό, οι συνθήκες ορατότητας (φωτισμός στο συγκεκριμένο σημείο, την χρονική στιγμή της επελεύσεως του ατυχήματος), ο τυχόν επιχειρηθείς αποφευκτικός ελιγμός εκ μέρους του
οδηγού του οχήματος, η άσκηση τροχοπέδησης, το σημείο της παράσυρσης, (εν σχέσημε το πλάτος του οδοστρώματος), ως επίσης και με ποιο μέρος του αυτοκινήτου και τέλος η ταχύτητα, εφόσον αναγνωρίζεται ότι πολλές φορές από μόνη της δεν συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν αποτέλεσμα (της παράσυρσης πεζού).

…