Αναιρετική Διαδικασία
(κατ΄άρθρ. 510 παρ.1 στοιχ. Α’, Δ’, Ε’ και Θ’ ΚΠοινΔ)
(απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, έλλειψη ειδικής εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης και υπέρβαση εξουσίας)
Για τη στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων της μη έγκαιρης καταβολής των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, απαιτείται μεταξύ άλλων να προσδιορίζεται η συγκεκριμένη οφειλή του εργοδότη που απασχολεί προσωπικό για ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν τον ίδιο και συγκεκριμένη οφειλή αυτού από παρακράτηση ασφαλιστικών εισφορών που βαρύνουν τους εργαζόμενους σε αυτόν, και η μη καταβολή των σχετικών ποσών, αφότου κατέστησαν απαιτητά στον ασφαλιστικό οργανισμό στον οποίο είναι ασφαλισμένο το απασχολούμενο προσωπικό.
Αναστολή Ποινικής Δίωξης κατ΄ άρθρο 106 γ παρ. 3β του Πτωχευτικού Κώδικα (Ν. 3588/2007) ο οποίος ναι μεν καταργήθηκε από 1/3/2021 με τα άρθρα 265 παρ.1 και 308 του Ν. 4738/2020, όπως αυτά τροποποιήθηκαν με το άρθρο 38 παρ. 5 και 6 αντίστοιχα Ν. 4818/2021, ισχύει όμως για τις εκκρεμείς κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος διαδικασίες του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, σύμφωνα με το άρθρο 182 αυτού.
Αναστέλλεται η ποινική δίωξη των πλημμελημάτων της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής και εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 25 Ν. 1882/1990 καθώς και της καθυστέρησης καταβολής οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία εφόσον οι παραπάνω πράξεις έχουν τελεσθεί πριν από την υποβολή της αίτησης
Με την προσβαλλόμενη απόφασή του το δευτεροβάθμιο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για τις αποδιδόμενες σε αυτόν αξιόποινες πράξεις και τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, με αναγνώριση του ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ. 2β ΠΚ, καθότι ως εργοδότης, έχοντας απασχολήσει κατά το κρίσιμο επίδικο χρονικό διάστημα από 1/12/2013 έως 28/2/2014 στην επιχείρησή του προσωπικό με σχέση εξαρτημένης εργασίας με αμοιβή, ασφαλισμένο στο ΙΚΑ, όφειλε για την ασφάλιση του προσωπικού του να καταβάλει στο ΙΚΑ τις ασφαλιστικές εισφορές, ποσού των 45.411,18 ευρώ, μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα για τις δημόσιες υπηρεσίες του επόμενου μήνα μέσα στον οποίο παρασχέθηκε η υπηρεσία. Περαιτέρω, απέρριψε ως αβάσιμο τον ισχυρισμό του κατηγορουμένου περί παραγραφής των ανωτέρω πράξεων και των εισφορών επί του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων, καθώς οι εν λόγω πράξεις τελέστηκαν στις 28/2/2014 (άρθρ. 10 παρ. 4 ν. 2217/1994) και δεν υπέπεσαν σε παραγραφή. Τέλος, απέρριψε το αίτημα του κατηγορουμένου περί αναστολής της ποινικής δίωξης καθώς δεν συνέτρεχε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 106 γ παρ. 3 ΠΚ λόγω μη τηρήσεως των συμφωνηθέντων με την συμφωνία εξυγίανσης.
Κρίθηκαν ως αβάσιμοι οι ανωτέρω λόγοι αναίρεσης του κατηγορουμένου, καθώς η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση ως προς την απόρριψη του προβληθέντα με το αναιρετήριο αυτοτελούς ισχυρισμού περί παραγραφής των εισφορών επί του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων που συμπεριλήφθηκαν στο συνολικό υπεξαιρεθέν από τον αναιρεσείοντα λόγω μη απόδοσης των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών, ποσού των 45.411 ευρώ, διέλαβε την εκ του άρθρου 93 παρ. 3 του Συντάγματος ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δέχθηκε ως χρόνο έναρξης παραγραφής την παρέλευση ενός μηνός από τον χρόνο της καταβολής τους στις 28/2/2014, ορθά ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας την ισχύουσα νομοθεσία κατά το χρόνο της καταβολής των εισφορών του επιδόματος των εορτών Χριστουγέννων.
Περαιτέρω, ως προς το αίτημα του κατηγορουμένου περί αναστολής της ποινικής δίωξης μέχρι τη λήξη της συμφωνίας εξυγίανσης ή μέχρι την ανατροπή της τελεσίδικης απόφασης, η προσβαλλόμενη απόφαση δέχεται ρητά ότι δεν συντρέχει στην ένδικη υπόθεση περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 106γ παρ. 3 ΠΚ περί αναστολής λόγω μη τήρησης των συμφωνηθέντων με την συμφωνία εξυγίανσης.
Απορρίπτει Αναίρεση κατηγορουμένου στο σύνολο της
Απόφ.ΑΠ…
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας