Προηγούμενη Επιβολή Πρόστιμου ΚΒΣ – Ισχυρισμός Συνδρομής Καλής Πίστης στο Πρόσωπο του Λήπτη Εικονικού Τιμολογίου – Δεσμευτικότητα Δικαστικού Συμβιβασμού
Προσβολή Φύλλου Ελέγχου Φορολογίας Εισοδήματος
Ένεκα Καταλογισμού Φόρου Εισοδήματος και Πρόσθετου Φόρου Λόγω Ανακρίβειας
Προηγούμενη Επιβολή Πρόστιμου ΚΒΣ
Ισχυρισμός Συνδρομής Καλής Πίστης στο Πρόσωπο του Λήπτη Εικονικού Τιμολογίου
Δεσμευτικότητα Δικαστικού Συμβιβασμού
Δικαίωμα Απόδειξης και Ανταπόδειξης Φορολογουμένου
(Άρθρ. 1 Ν.Δ. 4600/1966, 12 παρ. 1 ν. 2753/1999, 70 παρ. 6, 71 ΚΦΕ, 197 ΚΔΔ)
Με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η αναίρεση απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της αναιρεσείουσας εταιρείας κατά πράξης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με την οποία απορρίφθηκε ενδικοφανής προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά φύλλου ελέγχου φορολογίας εισοδήματος, με το οποίο ο Προϊστάμενος του Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (Δ.Ε.Κ.) Αθηνών είχε καταλογίσει σε βάρος της φόρο εισοδήματος και πρόσθετο φόρο λόγω ανακρίβειας. Στην ένδικη αίτηση προβάλλεται ότι η κρίση της αναιρεσιβαλλομένης για την δεσμευτικότητα του δικαστικού συμβιβασμού είναι εσφαλμένη, διότι, όπως διατείνεται η αναιρεσείουσα, το ζήτημα της εκ μέρους της έλλειψης γνώσης για την εικονικότητα των επίμαχων τιμολογίων δεν αποτέλεσε αντικείμενο κρίσης κατά την διαδικασία του προηγηθέντος δικαστικού συμβιβασμού επί της διαφοράς για τα πρόστιμα του ΚΒΣ, ούτε μπορεί να συναχθεί σχετικό τεκμήριο γνώσης.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε τον επίμαχο λόγο ως βάσιμο, δεχόμενο ότι ο φορολογούμενος δύναται να αμφισβητήσει, ενώπιον της διοίκησης και των δικαστηρίων, την στοιχειοθέτηση παράβασης του ΚΒΣ και να θέσει υπό δικαστική κρίση το ζήτημα, ως παρεμπίπτον, της συνδρομής καλής πίστης στο πρόσωπό του, σε διαφορά αναφυόμενη στη φορολογία εισοδήματος ή/και προστιθέμενης αξίας, δεδομένου ότι δέσμευση για το δικαστήριο της φορολογίας εισοδήματος ή προστιθέμενης αξίας προκύπτει μόνον από προηγούμενη τελεσίδικη απόφαση, όπου το ζήτημα αυτό (στοιχειοθέτηση παράβασης του ΚΒΣ) κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου. Με βάση τα ανωτέρω, το δικαστήριο της φορολογίας εισοδήματος (ή/και προστιθέμενης αξίας), επιλαμβανόμενο προσφυγής του φορολογουμένου κατά της πράξης καταλογισμού του φόρου, βάση της οποίας αποτελεί η εκ μέρους του παράβαση του ΚΒΣ, δεν δεσμεύεται από γενόμενο δικαστικό συμβιβασμό ως προς την πράξη επιβολής προστίμου για την παράβαση αυτή, αλλά οφείλει, εφόσον προβληθεί σχετικός λόγος προσφυγής, να προβεί σε (παρεμπίπτουσα) κρίση ως προς την στοιχειοθέτησή της (εν προκειμένω, από την άποψη της συνδρομής καλής πίστης στο πρόσωπο του λήπτη εικονικού τιμολογίου). Συνεπώς, κατέληξε πως έσφαλε το δικάσαν διοικητικό δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι το αποτέλεσμα του δικαστικού συμβιβασμού για την παράβαση του ΚΒΣ (της αυτής διαχειριστικής περιόδου) δέσμευε την φορολογική αρχή και την αναιρεσείουσα και ως προς τον καταλογισμό του φόρου εισοδήματος, και ότι, ως εκ τούτου, ούτε η φορολογική διοίκηση ούτε το δικαστήριο της ουσίας μπορούν να εξετάσουν, στο πλαίσιο ενδικοφανούς και ένδικης προσφυγής, το ζήτημα της συνδρομής ή μη καλής πίστης στο πρόσωπο της τελευταίας.
Δεκτή η αίτηση αναίρεσης
Αναιρεί υπ’ αρίθμ. 3246/2015 Διοικητικού Εφετείου Αθηνών
Απόφ. ΣτΕ…….
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 