Η επεξεργασία των επιδίκων ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του προσφεύγοντος παθόντος, είναι παράνομη και πολλαπλώς διωκτέα Ποινι¬κώς και Αστικώς, σύμφωνα με τις αναφερόμενες στην εν λόγω απόφαση συγκεκριμένες διατάξεις του ΝΟΜΟΥ 2472/97, ο οποίος ορίζει τις προϋποθέ¬σεις νόμιμης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων και τις προβλεπόμενες Ποινικές κλπ κυρώσεις (φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών.
Επιβολή Υψηλού προστήμου 50.000 ευρώ στην Ασφαλιστική εταιρία και 1.000 ευρώ στον ερευνητή αυτής.
Απόφαση υπ’αριμ. 16/2004
της Αρχής Προστασίας Δεδομένων
Προσωπικού Χαρακτήρα
Προσφεύγων: Ο Παθών σε Τροχαίο Ατύχημα
ΚΑΤΑ
1)Του Ιδιωτικού Ερευνητού Ασφαλιστικών Εταιρειών (γνωστού ως Πράγματογνώμονος Ασφαλιστικών Εταιριών – ήδη ΝΤΕΝΤΕΚΤΙΒ),
2)ΚΑΤΑ Ασφαλιστικής Εταιρείας
Ο Ιδιωτικός Ερευνητής Ασφαλιστικών Εταιριών (αναφέρεται στον γνωστόν πραγματογνώμονα – εξακριβωτή των Ασφαλιστικών Εταιριών),κατ’εντολήν Ασφαλιστικής Εταιρίας, διενήργησε έρευνα στα αρχεία διαφόρων φορέων, προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για τον παθόντα (αντίδικο του εν λόγω Ασφαλιστού), ο οποίος “ΔΕΝ ήταν καν Οδηγός των οχημάτων αλλά απλώς συνεπιβάτης που τραυματίστηκε και απαίτησε ΝΟΜΙΜΩΣ αποζημίωση από την υπόχρεη Ασφαλιστική Εταιρία.
Ο εν λόγω ικανότατος εξακριβωτής, συγκέντωσε όλα τα στοιχεία ολοκλήρου του γενεολογικού Δέντρου του παθόντος, μέχρι και την παιδική του ηλικία, και αποκαλύπτει στον κοινωνικό του περίγυρο, όλα τα απόρρητα στοιχεία της ζωής του παθόντος, αλλά και της οικογενείας του, (Πατρικής τε και ατομικής), που απετέλεσαν τα στοιχεία της έκθεσης του προς τον εντολέα του Ασφαλιστή, “ο οποίος τα εχρησιμοποίησε αφ’ενός μεν προκειμένου να τεκμηριώσει την ΑΡΝΗΣΗ του, να ικανοποιήσει το αίτημα αποζημίωσης του παθόντος, αφ’ετέρου δε προς απόκρουση συζητούμενης σχετικής αγωγής του παθόντος, συζητούμενης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου.
Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων με την κατωτέρω απόφαση της έκρινε ότι η έρευνα που διενήργησε ο ερευνητής της ασφαλιστικής εταιρίας και άπτεται των προσωπικών δεδομένων δεν έχει σχέση με την φύση της διαφοράς μεταξύ του προσφεύγοντος παθόντος σε τροχαίο ατύχημα και της ασφαλιστικής εταιρίας, αλλά υπερβαίνει κατά πολύ τον σκοπό της επεξεργασίας κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ.α-β του Ν.2472/97 και μάλιστα προσβάλλει βάναυσα την προσωπικότητα του αιτούντος (παθόντος), αφού αποκαλύπτει στον κοινωνικό περίγυρο του προσφεύγοντος (παθόντος), στοιχεία που άπτονται της σφαίρας της άκρως προσωπικής ζωής του, και ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ:
ΣΥΝΕΠΩΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ υψηλό πρόστιμο στην Ασφαλιστική Εταιρία λόγω της ιδιαίτερης βαρύτητας της προσβολής που υπέστη ο προσφεύγων (παθών) από την πιό πάνω επεξεργασία των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων.
Το ίδιο ισχύει για τη συλλογή και επεξεργασία των επιδίκων στοιχείων, από τον Ιδιωτικό ερευνητή, ο οποίος δεν είχε καν επληρώσει την υποχρέωση γνωστοποίησης των αρχείων του κατ’ άρθρο 6 του Ν.2472/97.
Επί πλέον οι ενέργειες του Ιδιωτικού ερευνητού, πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ 4 και συνιστούν ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ.
Συνεπώς πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο στον Ιδιωτικό ερευνητή, (λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος, ότι ενήργησε κατόπιν εντολής της ασφαλιστικής εταιρίας.
Επίσης η απόφαση ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ τον φάκελον της απόφασης αυτής στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών (προφανώς προς ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΕΩΣ του ΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥ ΚΑΙ του ΕΞΑΚΡΙΒΩΤΟΥ.
Σημ.: Εν σχέσει με την καθιερωμένη στην πρακτική, κατόπιν άδειας του Εισαγγελέως λήψης των προσωπικών δεδομένων, τονίζομε, ότι η άδεια αυτή του Εισαγγελέως, ισχύει ΜΟΝΟΝ εφ’ όσον δεν προσκρούει σε κάποια ειδική διάταξη νόμου.Για το φλέγον αυτό ζήτημα θα επανέλθουμε προσεχώς.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
Υπ’ αριθμ. 16/2004 Αθήνα 30/3/2004
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, συνήλθε μετά από πρόσκληση του Προέδρου της σε τακτική συνεδρίαση την 16-10-2003 στο κατάστημα της αποτελούμενη από τον Δ. Γουργουράκη, Πρόεδρο, και τους Α. Παπαχρίστου, Ι. Τσουκαλά, Σ. Σαρηβαλάση, Σ. Λύτρα και Ν. Φραγκάκη, μέλη, και το αναπληρωματικό μέλος Α. Παπανεοφύτου σε αναπλήρωση του τακτικού μέλους Ν. Παπαγεωργίου? ο οποίος αν και είχε προσκληθεί νομίμως δεν προσήλθε λόγω κωλύματος, προκειμένου να εξετάσει την προσφυγή του **, η εξέταση της οποίας είχε αναβληθεί την 26-6-2003, την 3-7-2003 και την 10-7-2003. Παρόντες χωρίς δικαίωμα ψήφου ήσαν ο Φ. Μίτλεττον, ελεγκτής, ως εισηγητής και η Μ. Γιαννάκη ως γραμματέας, Η Αρχή έλαβε υπόψη τα παρακάτω:
Με τη με αρ. πρωτ. *** προσφυγή του ο *** υπέβαλε στην Αρχή την από *** αναφορά του «ιδιωτικού ερευνητή ασφαλιστικών εταιρειών» *** προς την ασφαλιστική εταιρεία *** που περιέχει τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήγαγε ο ερευνητής για το πρόσωπο του προσφεύγοντος ο οποίος ήταν αντίδικος της ασφαλιστικής εταιρείας σε δίκη που αφορούσε αυτοκινητιστικό ατύχημα που έλαβε χώρα την ***.
Με την πιο πάνω προσφυγή ο προσφεύγων υπέβαλε επίσης αντίγραφο του με αρ. πρωτ. *** πιστοποιητικού του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου *** με το οποίο βεβαιώνεται ότι ο προσφεύγων νοσηλεύτηκε σε αυτό ως πάσχων από ψυχοπαθητικού τύπου εκδηλώσεις και το οποίο, όπως αναφέρεται στο σώμα του εγγράφου, χορηγήθηκε στην ασφαλιστική εταιρεία κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας.
Στην πιο πάνω αναφορά του *** υπάρχουν εκτενείς και αναλυτικές αναφορές στην προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή του αιτούντος καθώς και λεπτομερείς αναφορές στην κατάσταση της υγείας του. Οι περισσότερες των πληροφοριών αυτών αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και μάλιστα αναφέρονται στην αυστηρώς προσωπική σφαίρα του αιτούντος.
Συγκεκριμένα στην επίδικη έκθεση αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ο αντίδικος σας ήταν ναυτικός από το 1965. Πριν να μπαρκάρει με εμπορικό πλοίο εργαζόταν ως οικοδόμος και είχε συγκεντρώσει 1500 ένσημα του ΙΚΑ. Το 1968 είχε πάθει ένα ατύχημα στο πλοίο που εργαζόταν ενώ βρισκόταν στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια καθαρισμού μιας δεξαμενής του πλοίου ο αντίδικος σας έχασε τις αισθήσεις του και λιποθύμησε. Οι συνάδελφοι του τον μετέφεραν σε νοσοκομείο της Γερμανίας όπου και παρέμεινε για νοσηλεία. Η αρχική διάγνωση ήταν διόγκωση της καρδιάς και έπρεπε να εγχειριστεί (…)».
«Ο αντίδικος σας *** είχε πολύ άσχημα παιδικά χρόνια αφού ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του όταν αυτός ήταν μόλις 6 ετών. Τόσο αυτός όσο και τα αδέρφια του κατέληξαν σε διάφορα ιδρύματα της Ελλάδας (…)».
«Ο αντίδικος σας παντρεύτηκε τη σύζυγο του *** το 1972 και απέκτησαν 3 παιδιά (…). Η σύζυγος του *** είναι άνεργη αφού εργάστηκε για τελευταία φορά το 1995. Ήταν ιδιωτική υπάλληλος και ήταν ασφαλισμένη στο ΙΚΑ. Από τότε ψάχνει να βρει δουλειά χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα (…)».
«Μετά από εκτεταμένη έρευνα που έκανα σε αρκετά νοσοκομεία διαπίστωσα ότι στις 11-4-1987 ο αντίδικος σας εξετάστηκε στα εξωτερικά ιατρεία του *** Νοσοκομείου κατόπιν Εισαγγελικής Παραγγελίας. Δηλαδή συνελήφθη από αστυνομικούς και τον πήγαν εκεί για να τον εξετάσουν οι γιατροί Οι γιατροί που τον εξέτασαν διαπίστωσαν ότι δεν είναι επικίνδυνος και τον άφησαν ελεύθερο με τον όρο να εξεταστεί και πάλι μετά από 10 μέρες. Στη δεύτερη εξέταση που έγινε στις 7-5-1987 γνωμάτευσαν ότι δεν χρήζει ανάγκη νοσηλείας του σε ψυχιατρική κλινική (…)».
Ο *** ρητά αναφέρει στην αναφορά του ότι διενήργησε έρευνα στα αρχεία διαφόρων φορέων προκειμένου να συλλέξει τις πληροφορίες αυτές, για πολλά όμως στοιχεία δεν προκύπτει η πηγή των πληροφοριών.
Η Αρχή με τα με αρ. πρωτ. ***, *** και *** έγγραφα ζήτησε τις απόψεις της ***, του *** και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου ***.
Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο *** με το με αρ. πρωτ. *** έγγραφο απάντησε ότι χο-
ρήγησε το πιστοποιητικό κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, όπως εξάλλου ανα-
φέρεται και στο σώμα του εγγράφου. ‘
Η ασφαλιστική εταιρεία εξέθεσε τις απόψεις τις με το με αρ. πρωτ. *** έγγραφο της και με το με αρ. πρωτ. *** συμπληρωματικό υπόμνημα της. Ο *** εξέθεσε τις απόψεις του με το με αρ. πρωτ. *** έγγραφο του.
Κατά τη συνεδρίαση της 26-6-2003 είχαν κληθεί με τις με αρ. πρωτ. ***, *** και *** κλήσεις, αντίστοιχα, και ανέπτυξαν τις απόψεις τους ο προσφεύγων ***, ο ιδιωτικός ερευνητής ***, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο του ***, και η ασφαλιστική εταιρεία ***, η οποία εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους *** και ***.
Μετά από εξέταση όλων των παραπάνω στοιχείων και κατόπιν διαλογικής συζήτησης
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
1. Το άρθρο 4 του Ν. 2472/97 ορίζει τα εξής:
«1. Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για να τύχουν νόμιμης επεξεργασίας πρέπει: α) Να συλλέγονται κατά τρόπο θεμιτό και νόμιμο για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και να υφίστανται θεμιτή και νόμιμη επεξεργασία ενόψει των σκοπών αυτών.
β) Να είναι συναφή, πρόσφορα και όχι περισσότερα από όσα κάθε φορά απαιτείται εν όψει των σκοπών της επεξεργασίας. (…)». Το άρθρο 5 του Ν. 2472/97 ορίζει τα εξής: «1. Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επιτρέπεται μόνον όταν το
υποκείμενο των δεδομένων έχει δώσει τη συγκατάθεση του. 2. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η επεξεργασία και χωρίς τη συγκατάθεση, όταν: (…) ε) Η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για την ικανοποίηση του έννομου συμφέροντος που επιδιώκει ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή ο τρίτος ή οι τρίτοι στους οποίους ανακοινώνονται τα δεδομένα και υπό τον όρο ότι τούτο υπερέχει προφανώς των δικαιωμάτων και συμφερόντων των προσώπων στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα και δεν θίγονται οι θεμελιώδεις ελευθερίες αυτών». Το άρθρο 7 του Ν. 2472/97 ορίζει τα εξής:
«1. Απαγορεύεται η συλλογή και επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων. 2. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων,καθώς και η ίδρυση και λειτουργία σχετικού αρχείου, ύστερα από άδεια της Αρχής, όταν συντρέχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες περιπτώσεις: (…) δ) Η επεξεργασία αφορά θέματα υγείας και εκτελείται από πρόσωπο που ασχολείται κατ’ επάγγελμα με την παροχή υπηρεσιών υγείας και υπόκειται σε καθήκον εχεμύθειας ή σε συναφείς κώδικες δεοντολογίας, υπό τον όρο ότι η επεξεργασία είναι απαραίτητη για την ιατρική πρόληψη, διάγνωση, περίθαλψη ή τη διαχείριση υπηρεσιών υγείας. (…)». Το άρθρο 10 του Ν. 2472/97 ορίζει τα εξής:
«1. Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι απόρρητη. Διεξάγεται αποκλειστικά και μόνο από πρόσωπα που τελούν υπό τον έλεγχο του υπεύθυνου επεξεργασίας ή του εκτελούντος την επεξεργασία και μόνον κατ’ εντολήν του.
2. Για τη διεξαγωγή της επεξεργασίας ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να επιλέγει πρόσωπα με αντίστοιχα επαγγελματικά προσόντα που παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις από πλευράς τεχνικών γνώσεων και προσωπικής ακεραιότητας για την τήρηση του απορρήτου. (…)».
Το άρθρο 22 του Ν. 2472/97 ορίζει τα εξής:
«1. Όποιος παραλείπει να γνωστοποιήσει στην Αρχή, κατά το άρθρο 6 του παρό¬ντος νόμου, τη σύσταση και λειτουργία αρχείου ή οποιαδήποτε μεταβολή στους όρους και τις προϋποθέσεις χορηγήσεως της άδειας που προβλέπεται από την παρ. 3 του άρθρου 7 του παρόντος νόμου, τιμωρείται με φυλάκιση έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών έως πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) δραχμών.
2. Όποιος κατά παράβαση του άρθρου 7 του παρόντος νόμου διατηρεί αρχείο χωρίς άδεια ή κατά παράβαση των όρων και προϋποθέσεων της άδειας της Αρχής, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών έως πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) δραχμών. (…)
3. Όποιος χωρίς δικαίωμα επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή λαμβάνει γνώση των δεδομένων αυτών ή τα αφαιρεί, αλλοιώνει, βλάπτει, καταστρέφει, επεξεργάζεται, μεταδίδει, ανακοινώνει, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή επιτρέπει στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων ή τα εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών έως δέκα εκατομμυρίων (10.000.000) δραχμών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλ¬λες διατάξεις. (…)».
2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση προέκυψε τόσο από τα προσκομισθέντα έγγραφα που δεν αμφισβήτησε καμία πλευρά, όσο και από τις απόψεις που ανέπτυξαν τα μέρη, ότι η ασφαλιστική εταιρεία και ο ιδιωτικός ερευνητής συνέλεξαν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του προσφεύγοντος και στη συνέχεια τα καταχώρισαν στο αρχείο τους και τα επεξεργάστηκαν χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων και καθ’ υπέρβαση του σκοπού της επεξεργασίας.
Συγκεκριμένα ο ιδιωτικός ερευνητής, προκειμένου να ερευνήσει υπόθεση τροχαίου ατυχήματος στο οποίο ο προσφεύγων δεν ήταν καν οδηγός του ενός των οχημάτων, αλλά απλός συνεπιβάτης που τραυματίσθηκε και απαίτησε νομίμως αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία, συνέλεξε στοιχεία που αφορούν το ιστορικό της ψυχικής υγείας του προσφεύγοντος καθώς και άλλα στοιχεία που άπτονται της σφαίρας της αυστηρής προσωπικής ζωής του ιδίου και του οικογενειακού του περίγυρου και ανάγονται στην παιδική του ηλικία. Βάσει των στοιχείων αυτών ο ιδιωτικός ερευνητής συνέταξε την προσκομισθείσα από *** έκθεση την οποία απέστειλε στην ασφαλιστική εταιρεία και αντίγραφο της οποίας καταχώρισε στο αρχείο του.
Στη συνέχεια η ασφαλιστική εταιρεία καταχώρισε στο αρχείο της την πιο πάνω έκθεση και την χρησιμοποίησε αφενός μεν προκειμένου να τεκμηριώσει την άρνηση της να ικανοποιήσει το αίτημα αποζημίωσης του αιτούντος αφετέρου δε την κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου *** την *** κατά τη συζήτηση της σχετικής αγωγής του αιτούντος κατ’ αυτής.
Οι καθ’ ων ισχυρίζονται ότι είχαν έννομο συμφέρον να συλλέξουν τις συγκεκριμένες πληροφορίες για τον προσφεύγοντα στο μέτρο που υπήρχε αντιδικία στην οποία, κατά τους ισχυρισμούς τους, η γνώση της κατάστασης της υγείας του προσφεύγοντος αποτελούσε κρίσιμο στοιχείο.
Επίσης η ασφαλιστική εταιρεία ισχυρίζεται ότι εφόσον έχει προβεί σε γνωστοποίηση των αρχείων της, βάσει του άρθρου 6 του Ν. 2472/97, δικαιούται να επεξεργάζεται τα προσωπικά δεδομένα των αντιδίκων της και χωρίς τη συναίνεση τους λόγω της φύσης της ασφάλισης της αστικής ευθύνης από όχημα ως υποχρεωτικής εκ του νόμου,
3. Όσον αφορά την ασφαλιστική εταιρεία, το γεγονός ότι η ασφάλιση αστικής ευθύνης από όχημα είναι υποχρεωτική από τον νόμο, δεν αίρει την υποχρέωση συμμόρφωσης της εταιρείας στις προϋποθέσεις νόμιμης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, όπως αυτές προβλέπονται στα άρθρα 4, 5, 7 και 10 του Ν. 2472/97, δηλαδή τις προϋποθέσεις τήρησης των αρχών της αναλογικότητας και της προσφορότητας, συγκατάθεσης του υποκειμένου, αδείας επεξεργασίας ευαίσθητων δεδομένων και διεξαγωγής της επεξεργασίας από πρόσωπα που παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις για την τήρηση του απορρήτου.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες υποχρεούνται ούτως ή άλλως να ζητούν τη συγκατάθεση των ασφαλιζομένων πελατών τους κατά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης, προκειμένου να προβαίνουν σε νόμιμη επεξεργασία των δεδομένων τους. Αυτό συνεπώς πρέπει να ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα δεδομένα των τρίτων προσώπων, δηλαδή των προσώπων που δεν συνδέονται με συμβατικούς δεσμούς με τις ασφαλιστικές εταιρείες, όπως είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο προσφεύγων.
Πέραν τούτου η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων υγείας πρέπει να διεξάγεται από ιατρό, δηλαδή πρόσωπο που δεσμεύεται από το ιατρικό απόρρητο.
Συνεπώς η επεξεργασία των επίδικων ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του προσφεύγοντος είναι παράνομη, γιατί (α) έλαβε χώρα χωρίς συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων, κατά παράβαση του άρθρου 5 § 1 του Ν. 2472/97, (β) έλαβε χώρα χωρίς προηγούμενη άδεια της Αρχής, κατά παράβαση του άρθρου 7 §§ 1 -2 του Ν. 2472/97, (γ) έλαβε χώρα επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων υγείας από πρόσωπο που δεν δεσμεύεται από το ιατρικό απόρρητο και (δ) η επεξεργασία των συγκεκριμένων στοιχείων όχι μόνο δεν έχει σχέση με τη φύση της διαφοράς του προσφεύγοντος με την ασφαλιστική εταιρεία, αλλά υπερβαίνει κατά πολύ τον σκοπό της επεξεργασίας, κατά παράβαση του άρθρου 4 § 1 α-β του Ν. 2472/97, και μάλιστα προσβάλλει βάναυσα την προσωπικότητα του αιτούντος αφού αποκαλύπτει
στον κοινωνικό του περίγυρο στοιχεία που άπτονται της σφαίρας της άκρως προ»
σωπικής ζωής του.
Συνεπώς πρέπει να επιβληθεί υψηλό πρόστιμο στην ασφαλιστική εταιρεία, λόγω της ιδιαίτερης βαρύτητας της προσβολής που υπέστη ο προσφεύγων από την πιο πάνω επεξεργασία των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων.
4.Το ίδιο ισχύει και για τη συλλογή και επεξεργασία των επίδικων στοιχείων από τον ιδιωτικό ερευνητή, οποίος δεν είχε καν εκπληρώσει την υποχρέωση γνωστοποίησης των αρχείων του κατ’ άρθρο 6 του Ν. 2472/97. Επιπλέον οι ενέργειες του ιδιωτικού ερευνητή πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 22 § 4 και συνιστούν ποινικό αδίκημα. Συνεπώς πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο στον ιδιωτικό ερευνη-
τή, λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος ότι ενήργησε κατόπιν εντολής της ασφαλιστικής εταιρείας.
5.Όσον αφορά το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο ***, δεν φέρει ευθύνη στο μέτρο που
χορήγησε το επίδικο πιστοποιητικό βάσει της με αρ. πρωτ. *** παραγγελίας της Ει-
σαγγελίας Πρωτοδικών ***5 η μη συμμόρφωση προς την οποία επιφέρει πειθαρχικές
και ποινικές ευθύνες.
Για τους λόγους αυτούς
1.Επιβάλλει πρόστιμο 50.000 ευρώ στην εταιρεία ***.
2.Επιβάλλει πρόστιμο 1.000 ευρώ στον ***.
3.Παραπέμπει τον φάκελο της υπόθεσης στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ***.
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Δημήτριος Γουργουράκης Μελπομένη Γιαννάκη
–
…