Σύγκρουση Καθέτως Κινουμένων –  Παραβίαση ΣΤΟΠ

 

Αποκλειστικά υπαίτια του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του κρίθηκε η οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου, η οποία ενώ πλησίαζε στην ένδικη  διασταύρωση παραβίασε τις ρυθμιστικές πινακίδες ΣΤΟΠ από δεξιά και αριστερά της πορείας της, δεν ακινητοποίησε το αυτοκίνητό της και δεν παραχώρησε την προτεραιότητα στα κινούμενα στη διασταυρούμενη με τη δική της οδό οχήματα,  και εισερχόμενη ανέλεγκτα και αιφνίδια στη διασταύρωση δεν αντιλήφθηκε την κινούμενη από δεξιά της μοτοσικλέτα, στην οποία επέβαινε  ο θανών, με αποτέλεσμα  να παρεμβληθεί στην κανονική πορεία της μοτοσικλέτας και να συγκρουσθεί με αυτή, προκαλώντας το ένδικο ατύχημα και το θανάσιμο τραυματισμό του επιβαίνοντος  στη μοτοσικλέτα (παραβάσεις άρθρων 12 παρ.1, 26 παρ.4,  4 παρ.3/ Ρ-2  ΚΟΚ)        

 Ομοίως και  το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε αποκλειστικά υπαίτια την ανωτέρω οδηγό του ΙΧΕ αυτοκινήτου. 

 

 

Ψυχική Οδύνη Τέκνου 70.000 ευρώ

(Πρωτοδίκως 36.000 ευρώ) – Αυξητική Τάση (1)

 

Στην ανήλικη κόρη κατά το χρόνο του θανάτου του πατέρα της και ήδη ενηλικιωθείσα, επιδικάσθηκε το ποσό των 70.000 ευρώ  (αντί των 36.000 ευρώ πρωτοδίκως)  για τη χρηματική της ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης από το θάνατό του, ηλικίας 48 ετών, επιβαίνοντα στη μοτοσικλέτα, συνυπαίτιου  στην πρόκληση του θανάσιμου τραυματισμού του λόγω έλλειψης κράνους σε ποσοστό 30% (αντί των 40% πρωτοδίκως).

 

Ψυχική Οδύνη – Δεν Δικαιούται η εν Διαστάσει Σύζυγος (2)

 

 Εν προκειμένω αποδείχθηκε ότι η έγγαμη συμβίωση του θανόντος με την ενάγουσα -εκκαλούσα σύζυγό  του δεν ήταν αρμονική  για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από το δυστύχημα. Οι σύζυγοι βρίσκονταν σε διάσταση από το 2012,  όταν η σύζυγός του εγκατέλειψε τον σύζυγό της και το ανήλικο κορίτσι τους, μόλις 12 ετών, που διέμεναν στην Καλαμάτα,  και εγκαταστάθηκε στη Μ. Βρετανία, διάσταση που διατηρήθηκε μέχρι το θάνατό  του (2014). Από την εγκατάστασή της στην Μ. Βρετανία, διέμεναν σε ξεχωριστές κατοικίες και διαβιούσαν ως μη σύζυγοι, χωρίς επαφή μεταξύ τους και χωρίς να θεωρούν ο ένας τον άλλο σύντροφο, με συνέπεια να έχει επέλθει η φυσική και ψυχική αποξένωση μεταξύ τους με τη βούληση να μην έχουν κοινωνία βίου. Εξάλλου, η μη αναγραφή του ονόματος της εν διαστάσει συζύγου του θανόντος στις αγγελίες της κηδείας του συζύγου της χωρίς καμία αντίδραση εκ μέρους της, η μη φυσική παρουσία της στην κηδεία του, η εγκατάλειψη του θανόντος από αυτή και του ανήλικου κοριτσιού τους  μόλις 12 ετών αποδεικνύει ότι η ενάγουσα σύζυγος δεν συνδέονταν με τον θανόντα με στενούς δεσμούς αγάπης, συμπαράστασης και κατανόησης, με αποτέλεσμα ο θάνατός του να μην της προκαλέσει έντονο ψυχικό πόνο, θλίψη και οδύνη, όπως θα συνέβαινε  με ένα ενεργό μέλος της οικογένειάς της.

 

 Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι  η  ενάγουσα – εκκαλούσα  δεν υπέστη πράγματι ψυχική οδύνη από το θάνατο του εν διαστάσει συζύγου της και απέρριψε την αγωγή της δεν έσφαλε.    

 

 

Κράνος Επιβαίνοντος σε Μοτοσικλέτα –  Έλλειψη (3)

Συντρέχον πταίσμα του θανόντος στην επέλευση του θανάσιμου

τραυματισμού του σε ποσοστό  30%,  αντί των 40% πρωτοδίκως

 

Ο θανών επέβαινε στην μοτοσικλέτα και δεν φορούσε προστατευτικό κράνος,  όπως και ο οδηγός της. Ο θάνατος του επήλθε λόγω των βαρύτατων κρανιοεγκεφαλικών  κακώσεων που υπέστη στο τροχαίο ατύχημα.  Η  παράλειψη του αυτή  απέβη μοιραία για τη ζωή του, καθώς τα τραύματα του εντοπίζονται μόνον στην κεφαλή  και θα μπορούσαν να αποτραπεί ή έστω μετριαστεί,  εάν φορούσε κράνος, και συνεπώς βαρύνεται με συνυπαιτιότητα σε ποσοστό 30% στην πρόκληση του θανάσιμου τραυματισμού του.

 Έσφαλε, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που καθόρισε το ποσοστό συνυπαιτιότητας του θανόντος για την παραπάνω αιτία σε ποσοστό 40%

 

 

Αποζημίωση για Στέρηση Διατροφής της Ανήλικης Κόρης 

Απορριπτέο ως Αόριστο το σχετικό κονδύλιο

 

Το Εφετείο απέρριψε  ως αόριστο το  κονδύλιο της ενάγουσας κόρης του θανόντος για αποζημίωση λόγω στέρησης διατροφής της για το αιτούμενο με την αγωγή χρονικό διάστημα από την άσκηση της αγωγής (21/5/2019)  έως την ενηλικίωσή της (22/1/2020). Ειδικότερα, κατά τις παραδοχές του Εφετείου κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής  η ενάγουσα ήταν 17 ετών και 4 μηνών, και επομένως δεν ήταν μαθήτρια στο δημοτικό σχολείο, αλλά σύμφωνα με τους αγωγικούς ισχυρισμούς της φοιτήτρια σε κολέγιο στην Αγγλία και επομένως θα μπορούσε  να εργάζεται ή να έχει εισοδήματα εντούτοις στην αγωγή της δεν αναφέρεται ότι έχει περιουσία ή προσόδους ή στερείται αυτών, ούτε εάν έχει ικανότητα προς εργασία. Ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε ως αόριστο το σχετικό κονδύλιο. 

 

 

 

Δικονομικά  Θέματα

Επαναφορά Ισχυρισμών και Επίκληση  Αποδεικτικών Μέσων ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου

(άρθρ. 240 ΚΠολΔ)

 

Δεν αρκεί η γενική αναφορά σε όλα τα έγγραφα που προσκομίστηκαν με επίκληση με τις πρωτόδικες προτάσεις.

Απαιτείται η παραπομπή σε συγκεκριμένα μέρη των πρωτόδικων προτάσεων που επαναυποβάλλονται όπου περιέχεται σαφής και ορισμένη επίκληση του εγγράφου – Διαφορετικά δεν λαμβάνονται  υπόψη.

Σχόλια – Παρατηρήσεις

1.Ψυχική Οδύνη – Αυξητική Τάση

Η επιδίκαση ποσού εξ ΑΚ 932 με αυξητική τάση, από τα δευτεροβάθμια δικαστήρια, αποτελεί ευχάριστη εξέλιξη, που ελπίζουμε να αποτελέσει παράδειγμα, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις επιδίκασης από τα πρωτοβάθμια δικαστήρια εξευτελιστικών ποσών, που προσκρούουν στο περί δικαίου αίσθημα.

 

2.Ψυχική Οδύνη – Δεν δικαιούται η εν Διαστάσει Σύζυγος

Απορριπτέα κρίθηκε η επιδίκαση Ψυχικής Οδύνης στην εν διαστάσει  από δεκαετίας σύζυγο του θανόντος,  ο γάμος των οποίων δεν είχε λυθεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, αφού αποδείχθηκε ότι ο θανών είχε αποχωρήσει από τη συζυγική εστία και διαβίωνε με την ενάγουσα της υπό στοιχεία (α) αγωγής με την οποία δημιούργησε νέα οικογένεια, αφού το 2006 τέλεσαν γάμο και απέκτησαν ένα τέκνο, ενώ δεν διατήρησε καμία επαφή με την προηγούμενη σύζυγό του, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, γεγονός που ανέφερε και ο ίδιος στην αγωγή διαζυγίου που είχε καταθέσει. Λαμβανομένου υπόψη του πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος (10 ετών) που μεσολάβησε από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης της ενάγουσας της υπό στοιχεία (β) αγωγής και του Α.Κ. , μέχρι το θάνατο αυτού, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο τελευταίος δημιούργησε ακολούθως νέα οικογένεια, κρίνεται ότι η ανωτέρω ενάγουσα δεν συνδεόταν με στενή σχέση αγάπης και αφοσίωσης με τον εν διαστάσει σύζυγο της κατά το χρόνο του θανάτου του και δεν δοκιμάσθηκε ψυχικά από το θάνατο του, με αποτέλεσμα να μην δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης.  Μον.Πρ.Αθ. 1127/2018 ΕΣυγκΔ 2018/401

Contra Νομολογία

Στην οικογένεια του θύματος περιλαμβάνεται και η »εν διαστάσει σύζυγος« κατά το χρόνο θανατώσεως αυτού, διότι η διάσταση των συζύγων κατά το χρόνο θανατώσεως του ενός από αυτούς δεν καταλύει τυπικά την ιδιότητα του μέλους της οικογένειας κατά την έννοια της ΑΚ 932, ΑΠ.520/2009, ΕΣυγκΔ 2009/559.

 

3.Κράνος Επιβαίνοντος σε Μοτοσικλέτα –  Έλλειψη

Ενστερνιζόμενοι και πάλι την άποψη και θέση μας για την αυστηρή τήρηση των κανόνων του ΚΟΚ για την χρήση κράνους και ζώνη ασφαλείας οδηγών και επιβατών αντίστοιχα, όπως  και στα σχόλια μας επί της προσβαλλόμενης πρωτόδικης απόφασης Μον.Πρωτ.Καλαμ. 2/2021, δημοσιευμένη στην ΕΣυγκΔ 2020, σελ. 52, και ότι τα παρατηρούμενα τελευταία μεγάλα ποσοστά συνυπαιτιότητας κατατείνουν σε «αφορισμό» των θυμάτων όσον αφορά την επιδικαστέα αποζημίωση. Τούτο καταδεικνύεται και, από την κατωτέρω δημοσιευμένη απόφαση του Εφετείου, η οποία εκδόθηκε επί εφέσεων κατά της ανωτέρω πρωτόδικης απόφασης, και  η οποία καθόρισε το ποσοστό συνυπαιτιότητας του θανόντος λόγω έλλειψης κράνους σε 30% (αντί 40% πρωτοδίκως)  και επιδίκασε στην κόρη του θανόντος λόγω ψυχικής της οδύνης το ποσό των 70.000 ευρώ (αντί των 36.000 ευρώ πρωτοδίκως).

 

Απόφ. Μον.Εφ……

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

BANNER-LINKEDIN

Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας