1.Σύγκρουση Ομορρόπως Κινουμένων
Αλλαγή Λωρίδας Κυκλοφορίας ΔΧ αρθρωτού Λεωφορείου
μήκους 18 μέτρων
2.Ηθική Βλάβη (ΑΚ 932) 200.000 ευρώ
(αντί των 150.000 πρωτοδίκως επιδικασθέντων- Αυξητική Τάση)
3.Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας (ΑΚ 931) 200.000 ευρώ
(αντί των 120.000 ευρώ πρωτοδίκως επιδικασθέντων)
4.Έλλειψη Κράνους Μοτοσικλετιστή
Συντρέχον πταίσμα 20% αντί των 30% πρωτοδίκως
5.Εξωιδρυματικό – Παραπληγικό Επίδομα
Αποκλειστική Νοσοκόμος
Έλλειψη Ενεργητικής Νομιμοποίησης για Αθροιστική Απόληψη
(ΑΚ 930 παρ.3)
6.Μελλοντική Δαπάνη Αποκλειστικής Νοσοκόμας
για το μετά την συζήτηση της αγωγής διάστημα
έως το 67ο έτος της ηλικίας
Απορριπτέα ως προώρως ασκηθείσα
7.Μελλοντική Απώλεια Εισοδήματος
Απορριπτέα ως Προώρως Ασκηθείσα
λόγω Μη Οριστικοποίησης της Σύνταξης Αναπηρίας
8.Αίτημα Ανάκλησης Απόφασης Ασφαλιστικών Μέτρων
Προσωρινής Επιδίκασης Απαίτησης
Απορριπτέο ως Απαράδεκτο
9.Αίτημα Επιστροφής Καταβλητέων Ποσών – Δεκτό
(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, τεύχος ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2022)
Αποκλειστικά υπαίτιος (όπως και πρωτοδίκως) κρίθηκε ο οδηγός του ΔΧ αρθρωτού λεωφορείου, μήκους 18 μέτρων, ο οποίος κινούμενος στη δεξιά εκ των τριών λωρίδων κυκλοφορίας της Λεωφόρου Β., ομόρροπα και προπορευόμενος της οδηγούμενης από τον ενάγοντα στη μεσαία λωρίδα κυκλοφορίας μοτοσικλέτας, όταν έφθασε στη διασταύρωση επιχείρησε να μετακινηθεί από τη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας στην αριστερή, χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθεί ότι μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο ή παρακώλυση των λοιπών χρηστών της οδού που κινούνταν πίσω του, όπως ο ενάγων, και χωρίς να καταστήσει εγκαίρως γνωστή την πρόθεση του αυτή με τους δείκτες κατεύθυνσης του οχήματος του, με αποτέλεσμα να παρεμβληθεί αιφνίδια στην πορεία της μοτοσικλέτας, ο οδηγός της οποίας, λόγω της εγγύτατης απόστασης επιχείρησε αποφευκτικό ελιγμό προς τα δεξιά, πλην όμως, δεν κατέστη δυνατή η αποφυγή της σύγκρουσης, με συνέπεια η μοτοσικλέτα να προσκρούσει με την εμπρόσθια και αριστερή πλευρά της στην οπίσθια δεξιά πλευρά (γωνία) του λεωφορείου πενήντα περίπου μέτρα πριν τη διασταύρωση, να εκτραπεί προς τα εμπρός και δεξιά σε σχέση με την πορεία της πριν τη σύγκρουση, να ανατραπεί, να συρθεί στο οδόστρωμα με την δεξιά πλευρά της, να προσκρούσει στο δεξιό πεζοδρόμιο και στη συνέχεια να συρθεί έως την δεξιόστροφη λωρίδα κυκλοφορίας, όπου και τελικά ανεφλέγη, ενώ ο ενάγων οδηγός της μοτοσικλέτας εκτινάχθηκε στη δεξιά πλευρά της οδού με συνέπεια το σοβαρό τραυματισμό του (παραβάσεις 12 παρ.1, 19 παρ.1, 21 παρ.1 και 2,17 παρ.8, 16 παρ.2 εδ. β ΚΟΚ)
Δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε υπαιτιότητα του ενάγοντος οδηγού της μοτοσικλέτας, ο οποίος οδηγούσε με επιμέλεια και προσοχή και με ταχύτητα όχι μεγαλύτερη της επιτρεπόμενης των 80χλμ/ω, και δεν πρόλαβε να ακινητοποιήσει την μοτοσικλέτα του λόγω της αιφνιδιαστικής κίνησης του λεωφορείου και της εγγύτατης μεταξύ τους απόστασης.
Ηθική Βλάβη (ΑΚ 932) 200.000 ευρώ
(αντί των 150.000 πρωτοδίκως επιδικασθέντων- Αυξητική Τάση)
Το Εφετείο λαμβάνοντας υπόψη τον βαρύτατο τραυματισμό του ενάγοντος που τελεί υπό δικαστική συμπαράσταση από τη σύζυγό του και την αναπηρία του, όπως κρίθηκε από τα ΚΕΠΑ σε ποσοστό 90% από 25/5/2018 έως 31/5/2020 και σε ποσοστό 85% από 1/6/2020 έως 31/12/2021 λόγω σπαστικής τετραπάρεσης, κυμαινόμενου επιπέδου συνείδησης, αφασίας, δυσκαταποσίας, αδυναμίας εξυπηρέτησης, ορθοκυστικών διαταραχών, αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, την αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του λεωφορείου στην πρόκληση του ένδικου τροχαίου ατυχήματος, το συντρέχον πταίσμα του ενάγοντος σε ποσοστό 20% λόγω έλλειψης κράνους, τις επιπτώσεις των βαρύτατων σωματικών του βλαβών στη σωματική και ψυχική του υγεία, στην προσωπική, κοινωνική και οικογενειακή του ζωή, τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία και του μεγάλου ψυχικού και σωματικού πόνου που βίωσε από τα βαρύτατα τραύματά του και τις πολλές χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, την ηλικία του 43 ετών, και την κοινωνική και οικονομική κατάστασή του, επιδίκασε στον ενάγοντα για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής του βλάβης το εύλογο ποσό των 200.000 ευρώ (πρωτοδίκως 150.000 ευρώ), με βάση και την αρχή της αναλογικότητας.
Επομένως έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε για την αιτία αυτή το ποσό των 150.000 ευρώ, γενομένου δεκτού του λόγου έφεσης του ενάγοντος.
.
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας (ΑΚ 931) 200.000 ευρώ
(αντί των 120.000 ευρώ πρωτοδίκως επιδικασθέντων)
Κρίθηκε ότι η βαρύτατη βλάβη του ενάγοντος, χωρίς να αναμένεται σημαντική βελτίωση της βάσει των ιατρικών γνωματεύσεων, θα περιορίσει και θα επιδράσει δυσμενώς το επαγγελματικό και οικονομικό του μέλλον αφού εξαιτίας της αναπηρίας του στερείται της αυτόνομης κίνησης, είναι αδύνατη η εκτέλεση εργασιών και γενικά η ενασχόληση του με δραστηριότητες που απαιτούν καταβολή σωματικής δύναμης. Επίσης η κινητική του αναπηρία καθώς και η έλλειψη δυνατότητος επικοινωνίας έχει δυσμενείς συνέπειες στις κοινωνικές και οικογενειακές συναναστροφές του, αφού γενικά αδυνατεί να συμμετέχει σε κάθε μορφή κοινωνικής και οικονομικής ζωής και δυσμενείς επιπτώσεις στο μέλλον του. Επομένως, ενόψει του είδους, του βαθμού και των επιπτώσεων της αναπηρίας του, της ηλικίας του (43 ετών), του συντρέχοντος πταίσματος του στην έκταση του τραυματισμού του, το ποσό που δικαιούται ως ειδική αποζημίωση εκ του άρθρου 931 ΑΚ ανέρχεται σε 200.000 ευρώ, το οποίο μετά από στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων κρίνεται εύλογο και δίκαιο, με βάση και την αρχή της αναλογικότητας, αφού το δικαστήριο, επεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ ιδιωτών, πρέπει να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, με παράλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε για την αιτία αυτή το ποσό των 120.000 ευρώ, γενομένου δεκτού του λόγου έφεσης του ενάγοντος.
Έλλειψη Κράνους Μοτοσικλετιστή
Συντρέχον πταίσμα 20% αντί των 30% πρωτοδίκως
Αποδείχθηκε ότι ο ενάγων οδηγός της μοτοσικλέτας δεν φορούσε προστατευτικό κράνος, αφού δεν βρέθηκε στον τόπο του ατυχήματος ούτε αναφέρεται κάτι σχετικό στην έκθεση αυτοψίας, και συνεπώς το ποσοστό συντρέχοντος πταίσματος του στην έκταση του τραυματισμού του (300 ΑΚ) ανέρχεται σε 20% αντί 30% όπως εσφαλμένα έκρινε η πρωτοβάθμια απόφαση.
Εξωιδρυματικό – Παραπληγικό Επίδομα
Αποκλειστική Νοσοκόμος
Έλλειψη Ενεργητικής Νομιμοποίησης για Αθροιστική Απόληψη
(ΑΚ 930 παρ.3)
Λόγω του βαρύτατου τραυματισμού του ο ενάγων έχει ανάγκη βοήθειας τρίτου προσώπου και του χορηγήθηκε εξωιδρυματικό – παραπληγικό επίδομα από τον ΕΦΚΑ, ποσού των 783,30 ευρώ μηνιαίως από 25/5/2018 έως 31/5/2020. Το εν λόγω παραπληγικό επίδομα τελεί σε σχέση αντιστοιχίας με την δαπάνη αποκλειστικής νοσοκόμας, περιποιήτριας και συνεπώς δεν νομιμοποιείται ενεργητικά να αξιώσει σωρευτικά τη δαπάνη αυτή μέχρι του ποσού που καλύπτεται το επίδομα αυτό. Συνεπώς απορριπτέα ως αβάσιμη η αξίωση του για αποκλειστική νοσοκόμα από το ένδικο ατύχημα μέχρι τη συζήτηση της αγωγής.
Μελλοντική Δαπάνη Αποκλειστικής Νοσοκόμας
για το μετά την συζήτηση της αγωγής διάστημα
έως το 67ο έτος της ηλικίας
Απορριπτέα ως προώρως ασκηθείσα
Όσον αφορά την αξίωση του ενάγοντος για αποκλειστική νοσοκόμα – περιποιήτρια για το μετά την συζήτηση της αγωγής έως το 67ο έτος της ηλικίας του, η ένδικη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως προώρως ασκηθείσα, αφενός μεν λόγω της μη οριστικοποίησης του ως άνω εξωιδρυματικού επιδόματος, το οποίο τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο και σε εσωτερική ποιοτική και λειτουργική αντιστοιχία προς την ένδικη αξίωση αποζημίωσης του, η οποία (αξίωση) μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον ασφαλιστικό του φορέα κατά το μέρος που ο ενάγων δικαιούται να εισπράξει το εξωιδρυματικό επίδομα, και για το επίδικο χρονικό διάστημα από 31/5/2020 και εντεύθεν δεν έχει κριθεί εάν το δικαιούται ώστε να αφαιρεθεί αυτό, καθόσον δεν χωρεί σωρευτική απόληψη. Αφετέρου δεν μπορεί να κριθεί η εξέλιξη της υγείας του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, το μέγεθος της ανάγκης του για παροχή υπηρεσιών τρίτου προσώπου και επιπλέον εξαιτίας της διαφοροποίησης των σχετικών αμοιβών λόγω μεταβολής των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών.
Μελλοντική Απώλεια Εισοδήματος
Απορριπτέα ως Προώρως Ασκηθείσα
λόγω Μη Οριστικοποίησης της Σύνταξης Αναπηρίας
Κατά τον χρόνο του ατυχήματος ο ενάγων εργαζόταν ως μαιτρ σε εστιατόριο στη Γλυφάδα, ήταν ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ, με μηνιαίο μισθό 947,63 ευρώ και 200 ευρώ μηνιαίως ως φιλοδωρήματα, και συνολικά 1.247,63 ευρώ μηνιαίως. Το ποσό αυτό θα αποκόμιζε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων από του τραυματισμού του (24/12/2017) έως 31/5/2020, μειωμένο κατά το ποσοστό του συντρέχοντος πταίσματος του 20%, ήτοι 998,1 ευρώ μηνιαίως. Ο ασφαλιστικός του φορέας (ΕΦΚΑ) του χορήγησε αναπηρική σύνταξη από 25/5/2018 έως 31/5/2020, ποσού των 641,34 ευρώ μηνιαίως.
Επομένως, για το από 31/5/2020 έως το 67ο έτος της ηλικίας του χρονικό διάστημα, δοθέντος ότι η αξίωση του για απώλεια αποδοχών μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον ασφαλιστικό του φορέα κατά το μέρος που αυτός δικαιούται να εισπράξει σύνταξη και δεν έχει κριθεί το ποσό που πρόκειται να εισπράξει ώστε να αφαιρεθεί, δεν τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 930 του ΑΚ περί σωρρευτικής απόληψης της αποζημίωσης. Κατά συνέπεια η ένδικη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως προώρως, ασκηθείσα λόγω της μη οριστικοποίησης της παρεχόμενης σ’ αυτόν αναπηρικής σύνταξης από το ΙΚΑ.
Αίτημα Ανάκλησης Απόφασης Ασφαλιστικών Μέτρων
Προσωρινής Επιδίκασης Απαίτησης
Απορριπτέο ως Απαράδεκτο
Αίτημα Επιστροφής Καταβλητέων Ποσών – Δεκτό
Η εναγόμενη- εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρία υπέβαλε με την έφεσή της και τις προτάσεις αίτημα ανάκλησης της υπ΄αριθ. 1158/2021 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία επιδικάσθηκε προσωρινά στον ενάγοντα -εκκαλούντα, το ποσό των 700 ευρώ μηνιαίως για δαπάνη αποκλειστικής νοσοκόμου για διάστημα (2) δύο ετών από την επίδοση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, καθώς και αίτημα απόδοσης σ’ αυτήν από τον ενάγοντα -εκκαλούντα, ποσού των 10.500 ευρώ, το οποίο του κατέβαλε σε εκτέλεση της ανωτέρω απόφασης.
Το αίτημα ανάκλησης της απόφασης απορρίφθηκε ως απαράδεκτο καθώς αφορά την ίδια αξίωση της κύριας υπόθεσης της ένδικης αγωγής που απορρίφθηκε τελεσίδικα εν μέρει ως ουσία αβάσιμη και εν μέρει ως προώρως ασκηθείσα.
Το αίτημα απόδοσης έγινε δεκτό, καθώς απορρίπτεται τελεσίδικα η ανωτέρω επί της κύριας υπόθεσης ένδικη αγωγή ως προς την απαίτηση αυτή, και υποχρεούται ο ενάγων να καταβάλει στην εναγόμενη – εφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρία, το ποσό των 10.500 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση σ’ αυτόν της παρούσας απόφασης.
Απόφ….
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 