1.Σύγκρουση Ομορρόπως Κινουμένων μετά την είσοδο του ανυπαίτιου ΙΧΕ οχήματος «από κλειστό δρόμο» σε Εθνική Οδό όπου εκινείτο το Ζημιογόνο ΙΧΦ
2.Ψυχική Οδύνη 240.000 ευρώ
3.Πραγματογνωμοσύνη Τεχνική Μη αναγκαία η Διενέργειά της προς διερεύνηση των αποκλίσεων των τριών τοξικολογικών εξετάσεων
για τον ποσοτικό προσδιορισμό αιθανόλης
4.Μέθη Οδηγού
Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστή – Δεκτή
Σύγκρουση Ομορρόπως Κινουμένων μετά την είσοδο του ανυπαίτιου ΙΧΕ οχήματος
«από κλειστό δρόμο» σε Εθνική Οδό όπου εκινείτο το Ζημιογόνο ΙΧΦ
(Δημοσιεύεται στην Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου, τεύχος Νοέμβριος 2020)
Αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του, κρίθηκε ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος οδηγός (ως προς τον οποίο οι ενάγοντες της κύριας αγωγής παραιτήθηκαν του δικογράφου της αγωγής τους και συνεπώς αυτή θεωρείται ως μη ασκηθείσα ως προς αυτόν) του ασφαλισμένου στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρία ζημιογόνου ΙΧΦ και εκινείτο στην ΕΟ, διότι δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, δεν είχε τον έλεγχο και την εποπτεία του ΙΧΦ του, αλλά οδηγούσε αμελώς και συγκεκριμένα με υπερβολική ταχύτητα περί τα 90 χλμ/ω αντί του ανώτατου επιτρεπομένου ορίου ταχύτητας στο σημείο του ατυχήματος των 50χλμ/ω, και υπό την επήρεια μέθης 2,70 gr/l περιεκτικότητα οινοπνεύματος κατά την πρώτη μέτρηση και 0,80 grl κατά τη δεύτερη μέτρηση αιμοληψίας, που υπερέβαινε κατά πολύ του ανώτατου επιτρεπομένου ορίου των 0,50 gr/l, γεγονός που τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ένδικου ατυχήματος, και παρά την ευθεία της οδού και της απεριόριστης ορατότητας, των συνθηκών καλοκαιρίας και του φωτισμού ημέρας, παρέκκλινε προς τα δεξιά από την πορεία του στο έρεισμα της ΕΟ πέραν της οριογραμμής του οδοστρώματος, δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα το έμπροσθεν αυτού κινούμενο ΙΧΕ αυτοκίνητο που οδηγούσε η δεύτερη κυρία ενάγουσα, και με σφοδρότητα προσέκρουσε με το εμπρόσθιο μέρος του ΙΧΦ στο οπίσθιο μέρος του ΙΧΕ αυτοκινήτου, παρέσυρε το ΙΧΕ αυτοκίνητο σε απόσταση περί τα 15 από το άκρο δεξιό της ΕΟ και τα δύο αυτοκίνητα κατέληξαν στο έρεισμα, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό της ανήλικης, 6 ετών, επιβαίνουσας στο ΙΧΕ στο ειδικό παιδικό κάθισμα πίσω από τον οδηγό, θυγατέρας της οδηγού του ΙΧΕ και συγγενή των λοιπών εναγόντων, τον τραυματισμό της οδηγού του ΙΧΕ, και τις υλικές ζημίες του ΙΧΕ . (παραβάσεις άρθρων 12.1, 19 παρ. 1 και 2 και 20 παρ. 1, και 42 ΚΟΚ)
Ανυπαίτια κρίθηκε η οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου, στο πίσω μέρος του οποίου επέβαιναν τα δύο ανήλικα τέκνα της στα ειδικά παιδικά καθίσματα, η μεν θανούσα ηλικίας 6 ετών πίσω αριστερά και η αδελφή της ηλικίας 4 ετών πίσω δεξιά, προσδεμένα όπως και η οδηγός μητέρα τους με ζώνη ασφαλείας, η οποία κινιόταν στην υπό κατασκευή οδό που δεν παραδόθηκε κανονικά, όταν δε έφθασε στην ένδικη διασταύρωση και πριν από την είσοδό της σ΄ αυτή ακινητοποίησε το ΙΧΕ αυτοκίνητο πριν από την πινακίδα ΣΤΟΠ στην πορεία της, και αφού βεβαιώθηκε για το ελεύθερο του ισόπεδου κόμβου συνέχισε την πορεία της στρίβοντας δεξιά εισήλθε στην ΕΟ, και ενώ ήδη είχε απομακρυνθεί από τον <κλειστό δρόμο> και είχε ευθυγραμμισθεί στην ΕΟ έχοντας διανύσει 34,60 μέτρα από το άκρο της διασταύρωσης, και βρισκόταν στη διαδικασία ένταξης στη λωρίδα κανονικής κυκλοφορίας, τότε το ΙΧΦ που εκινείτο στην ΕΟ παρέκκλινε δεξιά της αρχικής του πορείας στο έρεισμα της ΕΟ και προσέκρουσε με το εμπρόσθιο μέρος του ΙΧΦ στο πίσω μέρος του ΙΧΕ αυτοκινήτου, με συνέπεια τα ανωτέρω δυσάρεστα αποτελέσματα.
Απορρίπτεται η ένσταση συνυπαιτιότητας της οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου κατ΄ άρθρο 300 ΑΚ που πρόβαλε η εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, όπως και πρωτοδίκως.
Ψυχική Οδύνη 240.000 ευρώ (1)
Επιδικάσθηκαν στους κυρίως ενάγοντες για τον θάνατο της ανήλικης, ηλικίας 6 ετών, θυγατέρας, αδελφής και εγγονής τους αντίστοιχα, λόγω ψυχικής οδύνης τα παρακάτω ποσά, επιμεριζόμενα ανά:
90.000 ευρώ στον πατέρα
90.000 ευρώ στη μητέρα .
45.000 ευρώ στην ανήλικη αδελφή
15.000 ευρώ στον παππού
Πρωτοδίκως επιδικάσθηκαν ανά 120.000 ευρώ στον πατέρα και στην μητέρα, 60.000 ευρώ στην ανήλικη αδελφή, και 20.000 ευρώ στον παππού.
Πραγματογνωμοσύνη Τεχνική
Μη αναγκαία η Διενέργειά της προς διερεύνηση
των αποκλίσεων των τριών τοξικολογικών εξετάσεων
για τον ποσοτικό προσδιορισμό αιθανόλης (2)
Κρίθηκε ότι κατά το ένδικο τροχαίο ατύχημα ο οδηγός – παρεμπιπτόντως εναγόμενος του ζημιογόνου ΙΧΦ οδηγούσε υπό την επήρεια οινοπνεύματος. Αρχικά έγινε αλκοτέστ με την ειδική συσκευή αλκοολόμετρου. Επειδή ο ελεγχόμενος οδηγός δεν έδινε την κατάλληλη αναπνοή για να γίνει σωστή μέτρηση, στη συνέχεια υποβλήθηκε σε αιμοληψία. Κατά την πρώτη μέτρηση πιστοποιήθηκε περιεκτικότητα οινοπνεύματος σε ποσοστό 2,70 gr/l αίματος σύμφωνα με την αριθ/10/8/2018 τοξικολογική έκθεση, και 0,80 gr/l αίματος κατά τη δεύτερη μέτρηση σύμφωνα με την αριθ/17/10/2018 τοξικολογική εξέταση. Η απόκλιση αυτή στον ποσοτικό προσδιορισμό της αιθανόλης στο αίμα του παρατηρήθηκε ότι υποδηλώνει σφάλμα είτε κατά την δειγματοληψία είτε στις λάθος συνθήκες, σήμανσης, διατήρησης και μεταφορά του δείγματος. Ακολούθως, κατόπιν αιτήματος της επιληφθείσας του ένδικου τροχαίο ατυχήματος τροχαίας, με την αρ.____19/12/2018 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης διαπιστώθηκε περιεκτικότητα οινοπνεύματος 0,64 gr/l αίματος, με την παρατήρηση ότι επειδή δεν αναφερόταν από την αιτούσα αρχή η ημερομηνία αιμοληψίας, ενδέχεται να έχει παρέλθει τρίμηνο από την αιμοληψία, εντός του οποίου έπρεπε να πραγματοποιηθεί η εργαστηριακή εξέταση. Ενόψει των παραπάνω αποδείχθηκε ότι ο ανωτέρω οδηγός οδηγούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος αφού και στις τρεις διενεργηθείσες μετρήσεις η περιεκτικότητα οινοπνεύματος που ανιχνεύθηκε στο αίμα του υπερέβαινε και μάλιστα κατά πολύ του ανώτατου επιτρεπομένου ορίου των 0,50 gr/l αίματος, χωρίς να κρίνεται αναγκαία η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για την διερεύνηση των αιτίων της απόκλισης ανάμεσα στις τρεις τοξικολογικές εκθέσεις.
Μέθη Οδηγού
Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστή – Δεκτή
Όπως αποδείχθηκε ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος οδηγός οδηγούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος, ποσοστό 2,70 gr/l αίματος κατά την πρώτη μέτρηση και 0,80 gr/l κατά τη δεύτερη μέτρηση, γεγονός που τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ένδικου ατυχήματος. Κατά συνέπεια, αφού συνέτρεχε η εξαίρεση της ασφαλιστικής του κάλυψης που αποτέλεσε όρο της ασφαλιστικής σύμβασης που κατάρτισε με την παρεμπιπτόντως ενάγουσα, ασφαλιστική εταιρία, δικαιούται η τελευταία να αξιώσει από τον ασφαλισμένο της οποιοδήποτε ποσό θα καταβάλει στους κυρίως ενάγοντες. Δεκτή ως βάσιμη η παρεμπίπτουσα αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας κατά του ασφαλισμένου της.
Απαράδεκτη η έφεση του παρεμπιπτόντως εναγομένου κατά των κυρίως εναγόντων καθώς οι τελευταίοι παραιτήθηκαν του δικογράφου της αγωγής τους ως προς αυτόν.
Απόφ.Μον.Εφ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 