Η μοίρα έχει προικοδοτήσει την ανθρώπινη ύπαρξη με ένα «προνόμιο» τραγικό, σε σχέση με τα άλλα όντα του πλανήτη μας. Να έχει δηλαδή ο άνθρωπος επίγνωση της ύπαρξής του και του πεπερασμένου της ζωής του πάνω στη γη, παράλληλα όμως να αγνοεί τους απώτερους σκοπούς της πρακτικής του δραστηριότητας στο συγκεκριμένο τόπο και στον πεπερασμένο χρόνο που διανύει τη ζωή του. Σε αυτήν ακριβώς τη βάση στηρίζεται και η υπαρξιακή αγωνία, με τη φιλοσοφική έννοια του όρου, που διαποτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη. Για να ξεπεράσει ο άνθρωπος αυτή την αγωνία του έχει ένα μοναδικό δρόμο: Την δραστηριοποίησή του μέσα στα πλαίσια της κοινωνικής οργάνωσης στην οποία είναι ενταγμένος, από την οποία δραστη- ριοποίηση απορρέει και η προσφορά του προς την κοινωνία. Όταν πληροφορήθηκα την αναχώρηση από αυτή τη ζωή του συναδέλφου Ονούφριου Ονουφριάδη, η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ότι αυτός αποτέλεσε ένα από τα σπάνια παραδείγματα ανθρώπου, ο οποίος όχι μόνο πρόσφερε κοινωνικά, αλλά ανάλωσε κυριολεκτικά τη ζωή του σε αυτή την προσφορά. Και αυτό το κατάφερε με το σκληρό αγώνα του τόσο στον τομέα της νομικής επιστήμης όσο και σε εκείνον της ανθρώπινης προσφοράς. Και τα δύο αυτά στοιχεία τα βίωσα άμεσα και τα καταθέτω σαν προσωπική μαρτυρία όταν στα πρώτα χρόνια της δικη- γορίας μου χρειάστηκα την πλούσια εμπειρία του στον τομέα των τροχαίων ατυχη- μάτων, με τα οποία αυτός ασχολήθηκε ιδιαίτερα. Χωρίς φειδώ, αλλά και χωρίς την προσδοκία άλλου υλικού ανταλλάγματος, μου έδινε τις συμβουλές που χρειαζό- μουν σε δύσκολα νομικά ζητήματα τα οποία αυτός κατείχε, λόγω της πλούσιας εμ- πειρίας που διέθετε. Η συμπεριφορά του απέναντί μου δεν ήταν απλά συναδελφική, αλλά είχε πλούσια στοιχεία στοργικού, πατρικού σχεδόν, ενδιαφέροντος. Έτσι θυμάμαι και έτσι θα θυμάμαι για όσο ζω τον άνθρωπο Ονούφριο Ονου- φριάδη. Θέλω να συμπληρώσω ότι την ίδια ακριβώς συμπεριφορά υιοθετούσε και απέναντι στους άλλους συναδέλφους. Το άλλο σκέλος της προσφοράς του στον επιστημονικό τομέα ήταν η πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα και η πολύτιμη νομολογιακή ενημέρωση των συναδέλφων μας δικηγόρων μέσα από το μοναδικό βοήθημα που εξέδιδε, δηλαδή την Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου. Για εμάς τους δικηγόρους που ασχοληθήκαμε και ασχολούμεθα με το τροχαίο ατύχημα, αυτό το περιοδικό ήταν και είναι η αστείρευτη πηγή των πληροφοριών, για να επιλύσουμε τα δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον τομέα αυτό του δικαίου. Είμαι σίγουρος ότι ο Ονούφριος πριν από το τελευταίο του ταξίδι θα ατέ- νισε την περασμένη του ζωή με το ήσυχο βλέμμα του ανθρώπου που έχει εκπλη- ρώσει τους σκοπούς της ζωής του. Στο βλέμμα του όμως θα μπορούσα να διακρίνω και την λάμψη της ικανοποίησης που απορρέει από την επίγνωση ότι με την ανα- χώρησή του από αυτή τη ζωή δεν τελειώνει το έργο το οποίο δημιούργησε, αλλά συ- νεχίζεται με συνέπεια και επιτυχία από τους άξιους διαδόχους του.
Γεώργιος Αμπατζής τ. δικηγόρος Πατρών