1.Ιατρική Αμέλεια – Πρόκληση Σωματικής Βλάβης (άρθρο 314 παρ.1 εδ.α΄ ΠΚ)
Ένοχος ο κατηγορούμενος Ορθοπεδικός Ιατρός
2.Ιατρική Πραγματογνωμοσύνη ( περ.γ΄, 183 ΚΠοινΔ)
Ως ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο πρέπει να προκύπτει από την αιτιολογία της απόφασηςότι λήφθηκε υπόψη έστω και αν δεν μνημονεύεται σ΄ αυτή.
3.Απορριπτέο ως αόριστο το αίτημα αναβολής του κατηγορουμένου για κρείσσονες αποδείξεις – κλήτευση μαρτύρων (άρθρο 352 παρ.3 ΚΠοινΔ)
Ιατρική Αμέλεια – Πρόκληση Σωματικής Βλάβης(άρθρο 314 παρ.1 εδ.α΄ ΠΚ)
Ένοχος ο κατηγορούμενος Ορθοπεδικός Ιατρός
Ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του κατηγορουμένου ορθοπεδικού ιατρού να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα κατά τους κοινώς παραδεδειγμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, ώστε να μην προκληθεί βλάβη στον ασθενή.
Ειδικότερα ο κατηγορούμενος, ιατρός Ορθοπεδικός, Συντονιστής Διευθυντής Ορθοπεδικής Κλινικής, προέβη σε πράξη και παράλειψη που είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί σωματική κάκωση και βλάβη της υγείας ο ασθενής. Μετά από ατύχημα που είχε ο τελευταίος, υπέστη αρχικά ρωγμώδες κάταγμα μη παρεκτοπισμένο, του άνω άκρου του βραχιόνιου οστού. Ο κατηγορούμενος ιατρός ανέλαβε να τον περιθάλψει, έχοντας ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να διενεργήσει την εξέταση και αντιμετώπιση του τραύματος του εγκαλούντος, σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, που είναι κοινώς παραδεδεγμένοι.
Ειδικότερα είχε την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί το προκληθέν κάταγμα κατά τρόπο ώστε, να μην προκληθεί βλάβη στον παθόντα. Προέβη στη διενέργεια προσπάθειας επαναφοράς του κατάγματος με τη μέθοδο της κλειστής ανάταξης, η οποία αντενδείκνυται, δεδομένου ότι επρόκειτο για ρωγμώδες κάταγμα, με συνέπεια αυτή να αποτύχει, να χειροτερεύσει η κατάσταση του τραύματος, αφού αυτό κατέστη πλέον συντριπτικό και να χρειαστεί ο ασθενής να οδηγηθεί στο χειρουργείο, προς επιχείρηση ανοιχτής ανάταξης του συντριπτικού πλέον κατάγματός του.
Ιατρική Πραγματογνωμοσύνη (άρθρο 178 περ.γ΄, 183 ΚΠοινΔ)
Ως ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο πρέπει να προκύπτει από την αιτιολογία της απόφασης ότι λήφθηκε υπόψη έστω και αν δεν μνημονεύεται σ΄ αυτή.
Διαφορετικά ιδρύεται ο εκ του άρθρ. 510 παρ.1 στοιχ. δ΄ ΚΠοινΔ λόγος αναίρεσης σε συνδυασμό με άρθρ. 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ.
Απορριπτέος κρίθηκε ο σχετικός λόγος αναίρεσης, αφού οι παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης συμβαδίζουν με το πόρισμα της ιατρικής πραγματογνωμοσύνης.
Ειδικότερα, στα αναγνωστέα έγγραφα περιλαμβάνονται τα πρωτόδικα πρακτικά και τα πρωτοδίκως αναγνωσθέντα έγγραφα, στα οποία περιλαμβάνεται η ιατρική πραγματογνωμοσύνη ιατρού ορθοπεδικού, ο οποίος διορίστηκε πραγματογνώμονας, κατ’ άρθρο 183 ΚΠΔ, με πράξη του Πταισματοδίκη η οποία, προσκομισθείσα από τους συνηγόρους του κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντα αναγνώσθηκε ενώπιον του ακροατηρίου του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου. Η πραγματογνωμοσύνη δεν μνημονεύεται ειδικά στο προοίμιο του σκεπτικού της προσβαλλόμενης απόφασης ως ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο, πλην όμως, από τις παραδοχές της απόφασης: <<….. ότι ο αναιρεσείων προκειμένου να αντιμετωπίσει το προκληθέν κάταγμα επιχείρησε να το επαναφέρει με τη μέθοδο της κλειστής ανάταξης, η οποία ωστόσο αντενδείκνυται δεδομένου ότι επρόκειτο για ρωγμώδες κάταγμα, με συνέπεια αυτή να αποτύχει, να χειροτερεύσει περαιτέρω η κατάσταση του τραύματος του εγκαλούντος αφού αυτό κατέστη πλέον συντριπτικό και να χρειαστεί ο ασθενής να οδηγηθεί στο χειρουργείο προς επιχείρηση ανοικτής ανάταξης του συντριπτικού πλέον κατάγματός >>, προκύπτει με βεβαιότητα ότι λήφθηκε και αυτή υπόψη για την καταδικαστική κρίση, αφού οι παραδοχές δεν είναι αντίθετες αλλά συμβαδίζουν, με το σχετικό πόρισμα αυτής, το οποίο επί λέξει έχει ως εξής: << ..Σίγουρα η προσπάθεια ανάταξης του κατάγματος με τον ασθενή εν πλήρη συνειδήση, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο αποτυχίας της ανάταξης και παρεκτόπισης του κατάγματος>>.
Ο από το άρθρο 510§ 1 περ. Δ’ ΚΠΔ, λόγος αναίρεσης, με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ως προς τη μη λήψη υπόψη της ως άνω εκθέσεως πραγματογνωμοσύνης, η οποία, μη συμπεριλαμβανόμενη στην έννοια των εγγράφων, δεν μνημονεύεται ως ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο (ως έκθεση πραγματογνωμοσύνης) ούτε στο προοίμιο του σκεπτικού ούτε στη συνέχεια αυτού, όπου παρατίθενται οι σκέψεις που οδήγησαν το Δικαστήριο της ουσίας στην καταδικαστική για τον αναιρεσείοντα κρίση του, είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Απορριπτέο ως αόριστο το αίτημα αναβολής του κατηγορουμένου για κρείσσονες αποδείξεις – κλήτευση μαρτύρων
(άρθρ. 352 παρ.3 ΚΠοινΔ)
Απαιτείται να είναι αιτιολογημένη η παρεμπίπτουσα απόφαση που απορρίπτει το αίτημα αναβολής, που πρέπει να υποβάλλεται παραδεκτά και ορισμένα. Διαφορετικά ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης εκ του άρθρ. 510 παρ.1 στοιχ δ’ και α΄ ΚΠοινΔ, και ακυρότητα λόγω παραβίασης του άρθρ. 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, για προσβολή του δικαιώματος του κατηγορουμένου για δίκαιη δίκη.
Αόριστα κρίθηκαν τα αιτήματα αναβολής της δίκης για κλήτευση μαρτύρων, που υποβλήθηκαν από το συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου και της πολιτικής αγωγής. Δεν αναφέρονται οι λόγοι και τα θέματα για τα οποία ήταν επιβεβλημένη η κλήτευση τους.
Απορριπτέοι κρίθηκαν οι σχετικοί λόγοι αναίρεσης. Μη παραβίαση του άρθρ. 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ.
Απορριπτέα η αίτηση αναίρεσης.
Απόφ. ΑΠ…….
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 