Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης – Οδήγηση με Μη Ανανεωμένη Άδεια Ικανότητας Οδήγησης που έληξε λόγω συμπλήρωσης του 65ου έτους της ηλικίας του ασφαλισμένου
Αναγωγή Ασφαλιστικής Εταιρίας κατά Ασφαλισμένου – Απορριπτέα
Δεκτή η Ένσταση Καταχρηστικής Άσκησης Δικαιώματος (281 ΑΚ) που πρόβαλε ο εναγόμενος ασφαλισμένος
Εξώδικος Συμβιβασμός της Ασφαλιστικής Εταιρίας με τη ζημιωθείσα τρίτη εν Αγνοία του ασφαλισμένου της οδηγού – τα δικαιώματα του οποίου δεν προστάτευσε
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών δικάζον ως Εφετείο επί της ένδικης αναγωγής της ενάγουσας- εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας κατά του εναγομένου -εφεσιβλήτου ασφαλισμένου της οδηγού, λόγω παράβασης ασφαλιστικού βάρους- οδήγηση με άδεια οδήγησης που είχε λήξει και δεν είχε ανανεωθεί (άρθρ. 6β ΠΔ 237/1986), κρίνοντας ότι συνυπαίτιοι του επίδικου τροχαίου ατυχήματος (28/10/2013) και των συνεπειών του είναι σε ποσοστό 70% ο ασφαλισμένος της οδηγός, και σε ποσοστό 30% η ζημιωθείσα τρίτη πεζή, δεχόμενη την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος (281 ΑΚ) που πρόβαλε ο εναγόμενος ασφαλισμένος της ενάγουσας, απέρριψε κατ΄ουσίαν την αναγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας, με την οποία αξίωνε να της καταβάλει ο ασφαλισμένος της το ποσό των 18.000 ευρώ που κατέβαλε εξωδίκως στη ζημιωθείσα τρίτη πεζή.
Ειδικότερα κατά τις παραδοχές του Εφετείου η ενάγουσα – εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρία εξόφλησε εξωδίκως στις 12/12/2016 τη ζημιωθείσα τρίτη, εν αγνοία του ασφαλισμένου της οδηγού, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι αποκλειστικά υπαίτιος του επίδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του είναι ο ασφαλισμένος της οδηγός, καθώς στην εξώδικη καταβολή στη ζημιωθείσα πεζή δεν συνυπολόγισε τυχόν συνυπαιτιότητα αυτής, παρά το γεγονός ότι ο ασφαλισμένος της οδηγός υπέβαλε σ΄ αυτήν αρνητική δήλωση ατυχήματος και προανακριτικά αρνήθηκε την υπαιτιότητά του, και έτσι δεν προστάτευσε τα δικαιώματα του ασφαλισμένου της οδηγού. Παρακάτω, δέχεται η απόφαση ότι ο εξ αναγωγής εναγόμενος ασφαλισμένος οδηγός, έχοντας συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του το 2009, οδηγούσε το αυτοκίνητό του χωρίς να κατέχει ανανεωμένη άδεια οδήγησης κατηγορίας Β, που εκδόθηκε στις 8/12/1980 και ίσχυε έως 18/6/2012 χωρίς να ανανεωθεί έως το επίδικο ατύχημα (28/10/2013), και ανανεώθηκε τρεις ημέρες μετά το ατύχημα. Ο εναγόμενος ασφαλισμένος οδηγός τον Ιούλιο του 2011 απώλεσε την άδεια οδήγησης του λόγω κλοπής του πορτοφολιού του δηλώνοντας την απώλεια της και όχι κλοπή καθ΄ υπόδειξη των αρμοδίων οργάνων, ενώ στις 5/8/2011 κατέθεσε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη χορήγηση νέας άδειας, έχοντας την πεποίθηση ότι η τριετία αρχίζει από την παραπάνω ημερομηνία και συνεπώς δεν χρειαζόταν να ζητήσει ανανέωση της το έτος 2012, οπότε έληγε η απωλεσθείσα άδεια, αλλά τον Αύγουστο του 2014, και κατά συνέπεια αυτός δεν γνώριζε αν και από αμέλειά του, ότι δεν έφερε νόμιμη άδεια οδήγησης κατά το επίδικο τροχαίο ατύχημα. Τα στοιχεία του ασφαλισμένου της οδηγού ήταν στην κατοχή της ασφαλιστικής εταιρίας από το έτος 1981 που ασφάλιζε το επίδικο αυτοκίνητο του, και συνεπώς μπορούσε κατά το χρόνο ανανέωσης του ασφαλιστηρίου συμβολαίου το έτος 2013 να διαπιστώσει τη λήξη της άδειας οδήγησης του από το 2012. Αντίθετα η ασφαλιστική εταιρία εισέπραξε τα ασφάλιστρα χωρίς να διαμαρτυρηθεί ή να προβάλει αντιρρήσεις για τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης και χωρίς να απαιτήσει την ανανέωση της ληγμένης άδειας οδήγησης.
Η ίδια παράλειψη της ασφαλιστικής εταιρίας συνεχίστηκε και μετά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης έως το χρόνο του επίδικου ατυχήματος στις 28/10/2013, αλλά και μετά από τρία έτη έως την εξώδικη καταβολή της αποζημίωσης στις 12/12/2016 στη ζημιωθείσα τρίτη, χωρίς να ενοχλήσει και ενημερώσει τον ασφαλισμένο της για τη λήξη της άδειας οδήγησης του και της εξαίρεσης της ασφαλιστικής κάλυψης, παρά το γεγονός ότι συνέχιζε να είναι ασφαλισμένος στην ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία μέχρι τις 10/5/2018. Η ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία ουδέποτε ενημέρωσε τον εναγόμενο ασφαλισμένο της οδηγό την πρόθεσή της ότι θα προβεί σε εξώδικο συμβιβασμό, μη λαμβάνοντας τις δικές του απόψεις, και ότι θα ασκήσει το δικαίωμά της να αξιώσει αναγωγικά από αυτόν το ποσό που θα κατέβαλε στην ζημιωθείσα τρίτη. Τον πιο πάνω εξώδικο συμβιβασμό μεταξύ της ασφαλιστικής εταιρίας και της ζημιωθείσας τρίτης πληροφορήθηκε ο εναγόμενος ασφαλισμένος της στα πλαίσια της ποινικής δίκης τον Νοέμβριο του 2017. Με την παραπάνω συμπεριφορά της η εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρία αφενός μεν δεν προέβαλε τις ενστάσεις του ασφαλισμένου της οδηγού έναντι της ζημιωθείσας τρίτης την οποία εξωδίκως αποζημίωσε, εν αγνοία του ασφαλισμένου της μη προστατεύοντας τα δικαιώματά του, και αφετέρου δημιούργησε δικαιολογημένα στον ασφαλισμένο οδηγό την πεποίθηση ότι δεν θα διεκδικήσει τις αξιώσεις της και δεν θα προβάλλει τα εκ του νόμου δικαιώματά της αναφορικά με τη λήξη 1,5 χρόνο πριν το ατύχημα της άδειας οδήγησης του τελευταίου για τον οποίο γνώριζε ότι είχε συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του από το 2009 και απαιτείτο η ανανέωση της.
Απορρίπτει αναγωγή, γενομένης δεκτής της σχετικής ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος του εναγομένου ασφαλισμένου, καθόσον η κατά τα παραπάνω συμπεριφορά της ασφαλιστικής εταιρίας αντίκειται στην καλή πίστη, στα χρηστά συναλλακτικά ήθη και τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, όπως ορθά έκρινε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Παράσυρση Πεζής Εκτός Διαβάσεων Πεζών που Δεν υπήρχαν στο Σημείο του Ατυχήματος
Συγκλίνουσα Αμέλεια Οδηγού και Πεζής
Συνυπαίτιος του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του σε ποσοστό 70%, κρίθηκε ο οδηγός του ασφαλισμένου στην εξ αναγωγής ενάγουσα – εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρία αυτοκινήτου, καθώς όταν αυτός έφθασε στην ένδικη διασταύρωση, όπου αντιλήφθηκε τις δύο πεζές μεταξύ των οποίων και την παθούσα, να βαδίζουν κατά μήκος του δεξιού άκρου της οδού, από δεξιά του αυτοκινήτου του, δεν μείωσε ακόμη περισσότερο την σύννομη μεν, αλλά όχι ανάλογη των συνθηκών ταχύτητά του, ώστε να επιτρέψει την ασφαλή ολοκλήρωση διέλευσης της πεζής, η οποία λίγα μέτρα μετά τη διασταύρωση άρχισε να διασχίσει το οδόστρωμα όπου εκινείτο το αυτοκίνητο. Εάν η ταχύτητα του ήταν ακόμη μικρότερη της σύννομης πάντως για την κατοικημένη περιοχή των 50 χλμ/ω, θα μπορούσε να αποφύγει το ατύχημα, ενεργώντας και αποτελεσματική τροχοπέδηση και όχι μόνον ελιγμό προς τα αριστερά, όπως έπραξε (παραβάσεις 12.1, 19 παρ.1,2,3 ΚΟΚ)
Συνυπαίτια σε ποσοστό 30% του ένδικου ατυχήματος και του τραυματισμού της κρίθηκε και η πεζή, η οποία επιχείρησε να διασχίσει κάθετα την οδό παρά το ότι δεν υπήρχαν διαβάσεις πεζών, και ήλεγξε ανεπαρκώς το οδόστρωμα αφού η ορατότητα δεν περιοριζόταν ενόψει της ευθείας της οδού πίσω και αριστερά της, με αποτέλεσμα να εισέλθει στο οδόστρωμα προ της πορείας του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο εναγόμενος, και με την ενέργεια της αυτή έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο τόσο τον εαυτό της όσο και τα κινούμενα στην οδό οχήματα (παραβάσεις 12 και 38 ΚΟΚ).
Επομένως η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε ομοίως ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις.
Απόφ. Μον.Πρ………
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 
