Μη Καταβολή Βεβαιωμένων Χρεών προς το Δημόσιο
(άρθρο 25 παρ.1 Ν 1882/1990, όπως τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 18 παρ. 2 και 28 παρ. 2- 4 του Ν. 2948/2001, 34 του Ν. 3016/2002, 34 παρ. 1 του Ν. 3220/2004, 3 παρ. 1 του Ν. 3943/2011, 20 του Ν. 4321/2015 και 8 του Ν. 4337/2015).
Η καθυστέρηση καταβολής χρεών προς το Δημόσιο αποκτά τη μορφή ενός ιδιότυπου αθροιστικού εγκλήματος, αφού ενδέχεται πλέον να θεμελιώνεται η ποινική ευθύνη, στην περίπτωση που το μη καταβληθέν ποσό ξεπερνά το ελάχιστο όριο των 100.000 ευρώ ή μετά από επανειλημμένη μη καταβολή χρεών συνολικού ποσού ανωτέρου των 200.000 ευρώ, χωρίς τη συνδρομή του στοιχείου της καθ’ έξη ή κατ’ επάγγελμα τέλεσης στη νομοτυπική μορφή που χαρακτηρίζει τα αθροιστικά εγκλήματα.
Τα μη καταβληθέντα και περιεχόμενα σε κάθε πίνακα χρέη συνιστούν ένα και μόνο έγκλημα, της μη καταβολής του αθροίσματος των χρεών του πίνακα με χρόνο τέλεσης τη συμπλήρωση τετραμήνου από το χρόνο που έπρεπε να καταβληθούν αυτά.
Η ποινική δίωξη ασκείται μετά από αίτηση του Προισταμένου της ΔΟΥ ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών συνοδευόμενη υποχρεωτικά από τον ΠΙΝΑΚΑ ΧΡΕΩΝ, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων
Ήδη με την ευμενέστερη διάταξη του άρθρου 469 νέου ΠΚ (Ν. 4619/2019, που ισχύει από 1/7/2019) επαναρυθμίζεται η εν λόγω διάταξη του άρθρου 25 παρ.1 Ν 1882/1990
Ειδικότερα με το άρθρο 469 νέου ΠΚ στις νέες αιτήσεις και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ποινικής ευθύνης του προσώπου οι οφειλές που αφορούν χρέη που προέρχονται από τα φορολογικά αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του 4174/2013 (Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας), μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.
Τα ποσά που αποτελούν το αποκομισθέν ή το επιδιωχθέν προϊόν των φορολογικών παραβάσεων αποκλείονται πλέον από την αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, δεδομένου ότι η μη καταβολή τους τυποποιείται ήδη ποινικά από το άρθρο 66 του ΚΦΔ.
Αναιρετική διαδικασία (κατ΄άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε ΚΠΔ)
Βάσιμοι οι λόγοι αναίρεσης του κατηγορουμένου δικηγόρου
Αναιρείται η καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών για την αξιόποινη πράξη της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο
Έλλειψη επαρκών προσδιοριστικών της ταυτότητάς του στοιχείων ώστε να διαπιστωθεί αν αυτό υπάγεται κατά νόμο στην αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 25 παρ.1 ν.1882/1990, ή είναι χρέος, που απορρέει από τα αδικήματα που τυποποιούνται στα εγκλήματα φοροδιαφυγής του άρθρου 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις, και κατά συνέπεια δεν περιλαμβάνεται στην αντικειμενική υπόσταση του Ν.1882/1990
Στον σχετικό πίνακα χρεών που συνοδεύει τη μηνυτήρια αναφορά του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ, όπου στη θέση “είδος φόρου” αναφέρεται ο αριθμός “400“, υπάρχει ασάφεια αφού δεν διευκρινίζεται καθαρά ούτε και προκύπτει αναμφίβολα το είδος και η προέλευση του χρέους αυτού
Στην προκειμένη περίπτωση η προσβαλλόμενη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, κήρυξε τον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα ένοχο, με την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 περ. ε` του ΠΚ, για την αξιόποινη πράξη της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο, και του επέβαλε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών, μετατραπείσα προς πέντε (5) ευρώ ημερησίως, με το εξής διατακτικό: <ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον κατηγορούμενο ένοχο του ότι: Στην Αθήνα, στις 1-8-2014 με πρόθεση καθυστέρησε την καταβολή των βεβαιωμένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες χρεών προς το Δημόσιο για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, το δε συνολικό χρέος από κάθε αιτία συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους προσαυξήσεων μέχρι την ημέρα σύνταξης του πίνακα χρεών υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ και συγκεκριμένα τον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο ατομικώς έχοντας ενότητα δόλου καθυστέρησε την καταβολή για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών των ακολούθως αναφερομένων χρεών, που ήταν ληξιπρόθεσμα και βεβαιωμένα στη Δ.Ο.Υ. Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων, σύμφωνα με το συνημμένο πίνακα, όπως αυτά προσδιορίζονται κατά το οφειλόμενο κεφάλαιο και προσαυξήσεις, κατά αιτία οφειλής, τρόπο καταβολής καθώς και κατά αριθμό και ημερομηνία έκδοσης της βεβαίωσης του προϊσταμένου της ως άνω Υπηρεσίας. Συγκεκριμένα τα οφειλόμενα χρέη είναι τα ακόλουθα:… Ακολουθεί σχετικός συνημμένος πίνακας χρεών της Δ.Ο.Υ Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ συνολικού ύψους 306.599,31 ευρώ>
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αναίρεσε την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον από την επισκόπηση του συνημμένου στο διατακτικό της απόφασης αυτής πίνακα χρεών προκύπτει ότι δεν διέλαβε την απαιτούμενη αιτιολογία για τη θεμελίωση της περί ενοχής του κατηγορουμένου – αναιρεσείοντος κρίσης του, υποπίπτοντας στις πλημμέλειες της έλλειψης από την απόφαση ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και της έλλειψης νόμιμης βάσης, που συνιστούν τους προβλεπόμενους από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ του ΚΠοινΔ λόγους αναίρεσης, οι οποίοι εν προκειμένω είναι βάσιμοι. Ειδικότερα, από την παραδεκτή αλληλοσυμπλήρωση σκεπτικού και διατακτικού, που συνιστούν το αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το οποίο παραπέμπει, ως αναπόσπαστο μέρος αυτού, στο σχετικό πίνακα χρεών που συνοδεύει τη μηνυτήρια αναφορά του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ, όπου στη θέση “είδος φόρου” αναφέρεται ο αριθμός “400“, υπάρχει ασάφεια, αφού δεν διευκρινίζεται καθαρά ούτε και προκύπτει αναμφίβολα το είδος και η προέλευση του χρέους αυτού, λόγω έλλειψης επαρκών προσδιοριστικών της ταυτότητάς του στοιχείων, ώστε να διαπιστωθεί αν αυτό υπάγεται κατά νόμο στην αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 25 παρ.1 ν.1882/1990, ή είναι χρέος, που απορρέει από τα αδικήματα που τυποποιούνται στα εγκλήματα φοροδιαφυγής του άρθρου 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις, και κατά συνέπεια δεν περιλαμβάνεται στην αντικειμενική υπόσταση του ως άνω Ν.1882/1990.
Αποφ.ΑΠ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 
