Αναιρετική Διαδικασία (κατ’ άρθρ. 559 αριθ. 11γ ΚΠολΔ)
Μη λήψη υπόψη των Πρακτικών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας
που κήρυξε το δικαστήριο αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά και τις περιεχόμενες σ΄ αυτά μαρτυρικές καταθέσεις
Δεκτός ο λόγος αναίρεσης
Ο εκ του άρθρου 559 αριθ. 11 περ. γ’ ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως ιδρύεται όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν έλαβε υπόψη υποστατά και έγκυρα αποδεικτικά μέσα, που παραδεκτά επικαλέστηκε ο αναιρεσείων και νόμιμα προσκόμισε ο ίδιος ή οποιοσδήποτε από τους λοιπούς διαδίκους, προς άμεση ή έμμεση απόδειξη ή ανταπόδειξη κρίσιμων γεγονότων ή ισχυρισμών που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, διαμορφώνοντας το διατακτικό της αποφάσεως, το οποίο θα ήταν διαφορετικό χωρίς τη σχετική παράλειψη. Για την ίδρυση του λόγου αυτού αναιρέσεως αρκεί και μόνη η ύπαρξη αμφιβολιών για τη λήψη υπόψη από το δικαστήριο της ουσίας των προσκομισθέντων με επίκληση αποδεικτικών μέσων, τα οποία όφειλε αυτό να λάβει υπόψη, κατά τις διατάξεις των άρθρων 335, 338, 339 και 346 ΚΠολΔ.
Εν προκειμένω η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά δέχθηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου τροχαίου ατυχήματος είναι ο θανών ανήλικος οδηγός υιός των αναιρεσειόντων – εναγόντων και απέρριψε την αγωγή τους. Με τον εκ του άρθρου 559 αρ. 11γ ΚΠολΔ λόγο αναίρεσης τους οι αναιρεσείοντες προσάπτουν στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια ότι δεν έλαβε υπόψη τα προσκομιζόμενα με επίκληση από αυτούς υπ’ αριθ. 90/2008 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας (η οποία κήρυξε το δικαστήριο αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά) και τις περιεχόμενες σ’ αυτά μαρτυρικές καταθέσεις, ήτοι της ανωμοτί κατάθεσης του τότε ενάγοντος και ήδη τρίτου αναιρεσιβλήτου, της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα ανταπόδειξης ειδικού πραγματογνώμονα τροχαίων ατυχημάτων, μαρτυρικές καταθέσεις οι οποίες είναι κρίσιμες για την απόδειξη του ισχυρισμού τους ότι αποκλειστικά υπαίτιος στην πρόκληση του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και του εξαιτίας αυτού θανάσιμου τραυματισμό του συγγενούς τους είναι ο οδηγός του ΔΧΕ ΤΑΞΙ, αφού η αποδοχή αυτού ως βάσιμου θα οδηγούσε σε διαφορετικό διατακτικό και δη σε αποδοχή των δικών τους αγωγών και απόρριψη των αντίθετων αγωγών των αντιδίκων τους.
Από την παραδεκτή επισκόπηση (άρθρο 561 παρ.2 ΚΠολΔ) των εφέσεων των αναιρεσειόντων και των προτάσεων τους ενώπιον του Εφετείου, προκύπτει ότι αυτοί πράγματι, προς απόδειξη του κρίσιμου ισχυρισμού τους περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του έτερου οδηγού του ΔΧΕ Ταξί στην επέλευση του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του, ρητά και με σαφήνεια, επικαλέστηκαν και προσκόμισαν νομότυπα στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο τα ανωτέρω υπ’ αριθμ. 90/2008 ταυτάριθμα πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας και τις περιεχόμενες σ’ αυτά μαρτυρικές καταθέσεις. Όμως, ούτε από τη γενική διαβεβαίωση της προσβαλλόμενης απόφασης του Εφετείου ότι έλαβε υπόψη <τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης εκείνου του Δικαστηρίου ….. και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ αυτών και τα έγγραφα της σχηματισθείσας σχετικής ποινικής δικογραφίας και οι καταθέσεις που δόθηκαν κατά την προανάκριση>, ούτε από το υπόλοιπο σκεπτικό της απόφασης, προκύπτει ότι το Εφετείο έλαβε υπόψη και τις εν λόγω καταθέσεις, αφού δεν μνημονεύονται ειδικά στην απόφαση, ούτε και γίνεται άλλη, άμεση ή έμμεση, αναφορά στο περιεχόμενό τους. Επιπλέον, στο εισαγωγικό της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης αναφέρεται ότι η ένδικη αγωγή των πρώτου, δευτέρου, τρίτου και τέταρτης των αναιρεσιβλήτων ασκήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στη διαδικαστική διαδρομή της, ότι δηλαδή είχε ασκηθεί αρχικά ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας και, μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 90/2008 παραπεμπτικής απόφασης αυτού, εισήχθη τελικά με κλήση στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, γεγονός που εύλογα δημιουργεί πολλές αμφιβολίες αν ελήφθησαν υπόψη οι ανωτέρω μαρτυρικές καταθέσεις που δόθηκαν ενώπιον του πρώτου Δικαστηρίου, τις οποίες οι αναιρεσείοντες θεωρούν κρίσιμες για την απόδειξη του ισχυρισμού τους ότι αποκλειστικά υπαίτιος για το ένδικο τροχαίο ατύχημα και τον συνεπεία αυτού θανάσιμο τραυματισμό του συγγενούς τους, είναι ο οδηγός του ΔΧΕ Ταξί, αφού τυχόν αποδοχή του ισχυρισμού αυτού θα είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν δεκτές οι δικές τους αγωγές και να απορριφθούν οι αγωγές των αντιδίκων τους.
Δεκτός ως βάσιμος ο εκ του άρθρου 559 αριθ.11γ ΚΠολΔ πρώτος λόγος αναιρέσεως – Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση.
Για πρόσβαση στην απόφαση κάντε εγγραφή
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 