Πρόσκρουση στο Κράσπεδο Διαχωριστικής Νησίδας Λόγω Αδιαθεσίας του Οδηγού (1)
ο οποίος δεν Ακινητοποίησε το όχημα του στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (2)
Ταχύτητα 100 χλμ/ω αντί του επιτρεπομένου ορίου των 50 χλμ/ω
(Δημοσιεύεται στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ,
τεύχος Οκτώβριος 2022)
Αποκλειστική Υπαιτιότητα του θανόντος Οδηγού
Αναιρετική Διαδικασία (κατ΄άρθ. 559 αριθ. 19)
Ανεπαρκείς και ασαφείς αιτιολογίες ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 914, 300 ΑΚ, και 12 παρ.1, 19 παρ.1,2,3, 20 παρ.1 ΚΟΚ
Απορριπτέος ο λόγος αναίρεσης της αναιρεσείουσας ασφαλιστικής εταιρίας
Η προσβαλλόμενη απόφαση του Εφετείου όσον αφορά τις συνθήκες του ένδικου τροχαίου ατυχήματος δέχθηκε ειδικότερα ότι κατά το χρόνο του ατυχήματος ο πατέρας της ενάγουσας οδηγώντας το ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του γαμβρού του, στο οποίο επέβαινε στη θέση του συνοδηγού η ηλικίας τότε 20 ετών ενάγουσα κόρη του, χωρίς να φορά ζώνη ασφαλείας, κινιόταν στην αριστερή λωρίδα της επίδικης οδού, και 200 μέτρα πριν φθάσει στην 2400 χλμ θέση της οδού ο πατέρας της δήλωσε στην ενάγουσα ότι δεν αισθανόταν καλά. Μόλις έφθασε στην 2400 χλμ θέση απώλεσε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, το οποίο παρεξέκλινε της πορείας του προς τα αριστερά και προσέκρουσε στο κράσπεδο της διαχωριστικής νησίδας και στη συνέχεια, περιστράφηκε και προσέκρουσε με τη δεξιά πλευρά του (πλευρά του συνοδηγού) στην επί της νησίδας τσιμεντένια κολώνα φωτισμού, με συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό της ενάγουσας, τον θανάσιμο τραυματισμό του οδηγού πατέρα της, και την ολοσχερή καταστροφή του οχήματος στο οποίο επέβαιναν.
Το ένδικο τροχαίο ατύχημα και οι συνέπειες του οφείλεται σε αμελή συμπεριφορά του οδηγού πατέρα της ενάγουσας διότι αφενός μεν έτρεχε με ταχύτητα που προσέγγιζε τα 100 χλμ/ώρα με συνέπεια να προσκρούσει με βιαιότητα στο κράσπεδο της διαχωριστικής νησίδας και αφετέρου δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα μόλις ένιωσε αδιαθεσία και ειδικότερα δεν ακινητοποίησε το όχημα του στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης, ούτε μείωσε την ταχύτητα του οχήματος του, μόλις ένιωσε αδιαθεσία, παρά το ότι θα μπορούσε να το πράξει κατά το χρόνο που μεσολάβησε από της συνειδητοποίησης της αδιαθεσίας του, μέχρις της πληροφόρησης της ενάγουσας για την κατάσταση του αυτή, και παρότι είχε ιδιαίτερη υποχρέωση καθώς είχε συνεπιβάτη και μάλιστα την κόρη του, με συνεπεία να προσκρούσει λόγω της αδιαθεσίας του στο κράσπεδο της διαχωριστικής νησίδας, με μεγάλη ταχύτητα.
Έτσι που έκρινε το Εφετείο δεν παραβίασε εκ πλαγίου τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 914, 300 ΑΚ. και 12 παρ. 1, 19 παρ. 1, 2, 3, 20 παρ. 1 ΚΟΚ (οι οποίες, ναι μεν δεν αναγράφονται στην απόφαση, αναφέρονται όμως σ’ αυτή τα πραγματικά περιστατικά που το Εφετείο δέχθηκε, ανέλεγκτα, ότι αποδείχθηκαν και υπάγονται σ’ αυτές), και διέλαβε στην απόφασή του επαρκείς, σαφείς, χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά αιτιολογίες, ως προς τα ζητήματα που έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, οι οποίες καθιστούν εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο, ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, ενώ δεν ήταν αναγκαία η παράθεση και άλλων αιτιολογιών για να δικαιολογηθεί χωρίς αμφιβολία η υπαιτιότητα του οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου, στο οποίο επέβαινε η τραυματισθείσα ενάγουσα- αναιρεσίβλητη, και ως εκ τούτου η προσβαλλομένη απόφαση δεν στερείται νομίμου βάσεως.
Απορριπτέος ως αβάσιμος πέραν της αοριστίας του ο εκ του άρθρου 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ. λόγος αναίρεσης.
Αναιρετική Διαδικασία (κατ΄άρθρ. 559 αριθ. 8)
Απορριπτέος ο λόγος αναίρεσης
της αναιρεσείουσας ασφαλιστικής εταιρίας
Τυχόν παράβαση του καθήκοντος αληθείας (άρθρ.116 ΚΠολΔ) δεν συνεπάγεται το απαράδεκτο των ισχυρισμών των διαδίκων.
Ο ισχυρισμός περί ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης δεν αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό αλλά αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής και συνεπώς δεν συνιστά πράγμα κατά την έννοια του άρθρου 559 αριθ.8 ΚΠολΔ
Με τον λόγο αυτό αναίρεσης πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση του Εφετείου διότι δεν έλαβε υπόψη τους προβληθέντες από την αναιρεσείουσα ασφαλιστική εταιρία ισχυρισμούς προς αντίκρουση της εναντίον της αγωγής, 1) περί απαραδέκτου, λόγω παράβασης του άρθρου 116 ΚΠολΔ, ενόψει του ότι, ενώ σε προγενέστερη αγωγή (η οποία απορρίφθηκε ως αόριστη), δεν υπήρχε αναφορά περιστατικών υπαιτιότητας του οδηγού του ασφαλισμένου σ’ αυτήν αυτοκινήτου, στην ένδικη αγωγή περιγράφονται τέτοια περιστατικά, χωρίς επίκληση πρόσθετων αποδεικτικών στοιχείων που δικαιολογούν τη μεταστροφή και 2) της ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης, λόγω του ότι το επίδικο ατύχημα οφείλεται σε ανώτερη βία ή τυχαίο γεγονός. Η πρώτη από τις παραπάνω αιτιάσεις είναι απορριπτέα ως αβάσιμη αφού η δικονομική συμπεριφορά της ενάγουσας συνιστά επιτρεπόμενη συμπλήρωση της αοριστίας της πρώτης απορριφθείσας ως απαράδεκτης αγωγής της, και συνεπώς δεν υπήρξε παράβαση της διάταξης του άρθρου 116 ΚΠολΔ, σε κάθε δε περίπτωση τυχόν παράβαση του καθήκοντος αληθείας δεν συνεπάγεται το απαράδεκτο των ισχυρισμών των διαδίκων. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός περί ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης, δεν αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό, αλλά αιτιολογημένη άρνηση του αγωγικού ισχυρισμού περί υπαιτιότητας του οδηγού του ασφαλισμένου στην αναιρεσείουσα αυτοκινήτου, και συνεπώς αφού δεν συνιστά “πράγμα” κατά την έννοια του άρθρου 559 αρ. 8 ΚΠολΔ., δεν ιδρύεται ο αντίστοιχος λόγος αναιρέσεως.
Απορριπτέος ο εκ του άρθρου 559 παρ.8 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης, ανεξάρτητα του ότι το Εφετείο έλαβε υπόψη τον ισχυρισμό αυτό και τον απέρριψε κατ’ ουσίαν.
Απορρίπτει αναίρεση στο σύνολό της.
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1.Πρόσκρουση Μοτοσυκλέτας επί Ακινητοποιημένου ΙΧΕ λόγω αιφνίδιας Αδιαθεσίας του Οδηγού – Αναιρετική Διαδικασία κατ΄άρθρ.559 αρ.19 ΚΠολΔ
Αναιρείται Εφετειακή απόφαση κατ΄άρθρ. 559 αρ.19 ΚΠολΔ, που έκρινε συνυπαίτιους αμφότερους τους εμπλακέντες, τον μεν οδηγό του ΙΧΕ καθότι διενήργησε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά προκειμένου να σταθμεύσει στην περιοχή του οδοστρώματος που υπάρχουν παράλληλες λοξές λωρίδες που περικλείονται με συνεχή γραμμή (Ζέμπρα), διενεργώντας απότομη τροχοπέδηση, χωρίς προηγουμένως να ελέγξει ότι μπορούσε να κάνει τις ενέργειες αυτές χωρίς κίνδυνο για τον ομορρόπως, όπισθεν αυτού, κινούμενους, τον δε άνευ αδείας ικανότητας οδηγό της μοτοσυκλέτας, καθότι κινείτο αντικανονικά σε περιοχή του οδοστρώματος που απαγορεύεται η κίνηση οχημάτων.
Όμως με την ανωτέρω κρίση του το δευτεροβάθμιο δικαστήριο διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες ως προς τις συνθήκες του ατυχήματος και την υπαιτιότητα του οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου στην πρόκληση αυτού καθότι :
α) ενώ δέχεται ότι ο εν λόγω οδηγός αισθάνθηκε ξαφνικά αδιαθεσία, δεν διευκρινίζεται το είδος της αδιαθεσίας και η επίδραση αυτής στην ικανότητά για οδήγηση
β) δεν αναφέρεται αν ο οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου πριν ενεργήσει ελιγμό προς τ’ αριστερά, προέβη στη χρήση των δεικτών αλλαγής πορείας,
γ) δεν προσδιορίζεται η θέση του μοτοποδηλάτου στην βοηθητική λωρίδα,
δ) δεν προσδιορίζει τι έπρεπε και μπορούσε να πράξει ο οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου για να αποφύγει το ατύχημα ενόψει της αδιαθεσίας του,
ε) δεν προσδιορίζεται επακριβώς το σημείο κίνησης και εν συνεχεία στάθμευσης του ΙΧΕ αυτοκινήτου επί του διαγεγραμμένου οδοστρώματος, καθώς και η δυνατότητα προσπέρασης αυτού από τον οδηγό του μοτοποδηλάτου, και
στ) διότι ο οδηγός του μοτοποδηλάτου παρά την προσπάθεια να αποφύγει το ΙΧΕ αυτοκίνητο από τα αριστερά δεν μπόρεσε τελικά να αποφύγει την πρόσκρουσή του στο οπίσθιο αριστερό μέρος. ΑΠ 992/2011, ΕΣυγκΔ 2011/447
- Πρόσκρουση ΙΧΦ αυτοκινήτου επί του Παρανόμως Σταθμευμένου στη Δεξιά Λωρίδα Κυκλοφορίας Αυτοκινητοδρόμου ογκώδους Φορτηγού Αυτοκινήτου – Ελκυστήρα – Επικαθήμενου αντί στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ) λόγω βλάβης του ελαστικού του Αποκλειστική υπαιτιότητα του αλλοδαπού οδηγού του παράνομα σταθμευμένου ογκώδους οχήματος του στη δεξιά λωρίδα του αυτοκινητόδρομου αντί στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ) καθότι: α) δεν τοποθέτησε την Ειδική Πινακίδα Σήμανσης – Ισόπλευρο Τρίγωνο, σε απόσταση 100 μέτρων τουλάχιστον πίσω από αυτό λόγω του αυτοκινητόδρομου, β) δεν τέθηκαν σε Λειτουργία τα Φώτα Θέσης ή Έκτακτης Ανάγκης (αλάρμ) λόγω σκότους που επικρατούσε. Μον.Πρ.Θεσ. 23185/2013, ΕΣυγκΔ 2021/386.
Κείμενο Απόφασης ΑΠ. …
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 