Αστική Ευθύνη Δημοσίου από Παράλειψη Οφειλόμενης Νόμιμης Ενέργειας Πολεοδομικών Υπηρεσιών
Καθυστέρηση Έγκρισης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ως Πρόσφορη Αιτία
Αδυναμίας Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών Επενδυτικού Σχεδίου
Αναιρετική Διαδικασία
Δεκτός ως Βάσιμος ο Α΄ Λόγος Αναιρέσεως (άρθρ. 6 παρ. 18 στοιχ. δ΄ ν. 2160/1993, 4 παρ. 9α ν. 1650/1986)
Στην υπό κρίση περίπτωση, η αναιρεσείουσα μέμφεται την πληττόμενη ότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων έκρινε ότι οι τασσόμενες εκεί προθεσμίες αφορούν μόνο τον έλεγχο της πληρότητας των υποβαλλόμενων από τον φορέα διαχείρισης στον Ε.Ο.Τ. (και ήδη Ε.Τ.Α. Α.Ε.) φακέλων και, ακολούθως, την έκδοση των οικοδομικών αδειών και όχι την υποβολή και, εν συνεχεία, την έγκριση ΜΠΕ, ενώ σύμφωνα με αυτή (αναιρεσείουσα), από τη συστηματική ερμηνεία των ως άνω διατάξεων προκύπτει ότι ο Ε.Ο.Τ. οφείλει να ελέγξει εντός τριάντα ημερών την πληρότητα όχι μόνο του υποβληθέντος από τον φορέα διαχείρισης φακέλου για την έκδοση οικοδομικής άδειας, πριν προωθήσει το φάκελο στην αρμόδια για την έκδοσή της πολεοδομική υπηρεσία, αλλά και της υποβαλλόμενης ΜΠΕ, την οποία οφείλει να προωθήσει αντιστοίχως στην αρμόδια υπηρεσία προς έγκριση, η δε δίμηνη αποκλειστική προθεσμία από την υποβολή των σχετικών μελετών για τη χορήγηση αδειών καταλαμβάνει και την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, διότι, η τελευταία, συνιστά κατά νόμον απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση οικοδομικής άδειας.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε ως βάσιμο τον επίμαχο λόγο, δεχόμενο ότι, αφού η αναιρεσείουσα είχε υποβάλει πλήρη φάκελο για την απόκτηση της απόφασης έγκρισης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η αρμόδια υπηρεσία του Ε.Ο.Τ. είχε προωθήσει στην οικεία πολεοδομική το σχέδιο Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, οπότε η πολεοδομική αυτή υπηρεσία είχε υποχρέωση να εκδώσει την απαιτούμενη κατά νόμον απόφαση για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων μέσα στη δίμηνη αποκλειστική προθεσμία της διάταξης του στοιχείου δ της παρ. 18 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993, προθεσμία που άρχισε από την επομένη της ημέρας υποβολής από τον Ε.Ο.Τ. του πιο πάνω σχεδίου, η μη έκδοση της απόφασης για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων μέσα στην πιο πάνω δίμηνη προθεσμία στοιχειοθετεί παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας των οργάνων του Δημόσιο.
Δεκτός ως Βάσιμος ο Β΄ Λόγος Αναιρέσεως (άρθρ. 6 παρ. 18 στοιχεία δ΄, ε΄ ν. 2160/1993, 105 Εισ.Ν.Α.Κ., 298 Α.Κ.)
Στην υπό κρίση περίπτωση πλήττεται η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ως προς την έλλειψη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της καθυστέρησης της έγκρισης της ΜΠΕ και της αδυναμίας εκδόσεως των προβλεπόμενων οικοδομικών αδειών λόγω της καθυστέρησης της έγκρισης της προβλεπόμενης ΜΠΕ και της εξ αυτής επελθούσας ζημίας της αναιρεσείουσας.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε ως βάσιμο τον επίμαχο λόγο, δεχόμενο ότι, αφού η αναιρεσείουσα είχε προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την υλοποίηση του επενδυτικού έργου με την υποβολή πλήρους φακέλου για την απόκτηση της αναγκαίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για την κατασκευή των έργων, η επίμαχη παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας των οργάνων των πολεοδομικών υπηρεσιών και η παράνομη κατάσταση που προκλήθηκε θεμελιώνει ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση με βάση τις ανωτέρω διατάξεις.
Αναιρεί την 1561/2018 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών
Απόφ. ΣτΕ……
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας