1. ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ 310.000Ε
2. Αποθετική Ζημία Δημοσίου Υπαλλήλου – Αθροιστική Απόληψη μισθών (ΑΚ 930 παρ.3)
3. Ευθύνη Ιδιοκτήτη και μη κατόχου – Έννοια Κατόχου
4. Σύγκρουση αντιθέτως κινουμένων σε στροφή με κατωφέρεια
Σύγκρουση αντιθέτως κινουμένων
σε στροφή με κατωφέρεια
Αποκλειστική υπαιτιότητα της οδηγού ΙΧΕ η οποία εισερχόμενη σε στροφή με κατωφέρεια, απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός της, εξαιτίας της ολισθηρότητας του οδοστρώματος, λόγω βροχής και υπερβολικής ταχύτητας, με αποτέλεσμα να εισέλθει στο αντίθετο ρεύμα πορείας της και να προσκρούσει με το οπίσθιο αριστερό τμήμα του οχήματός της, επί του εμπροσθίου αριστερού οχήματος του αντιθέτως κανονικώς κινουμένου
(παράβαση διατάξεων των άρθρων 12 παρ. 1, 16 παρ. 4, 19 παρ. 1-2-3 του ΚΟΚ).
Ψυχική Οδύνη 310.000 ευρώ (1)
Επιμεριζόμενα ανά:
50.000 ευρώ στον σύζυγο (όσο και πρωτοδίκως)
Ανά 75.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο τέκνα (όσο και πρωτοδίκως)
Ανά 40.000 ευρώ σε καθένα από τους δύο γονείς (αντί των 50.000 ευρώ – επιδικασθέντων πρωτοδίκως)
20.000 ευρώ στον αδελφό (αντί των 30.000 ευρώ επιδικασθέντων πρωτοδίκως)
10.000 ευρώ στον πεθερό (αντί των 15.000 ευρώ επιδικασθέντων πρωτοδίκως)
Αποθετική Ζημία Δημοσίου Υπαλλήλου
Αθροιστική Απόληψη μισθών εξ ΑΚ 930 παρ.3 (2)
Το γεγονός ότι ο παθών έλαβε τις αποδοχές της εργασίας του, μολονότι τελούσε σε αναρρωτική άδεια, δεν στερεί από αυτόν το δικαίωμα να αξιώσει από τους αντιδίκους του αποζημίωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 930 παρ. 3 ΑΚ, εξαιτίας της ισόποσης αποθετικής ζημίας, την οποία θα είχε υποστεί στη διάρκεια της νοσηλείας του, αν τυχόν αρνούνταν η υπηρεσία του να καταβάλει σ’ αυτόν τις αποδοχές της εργασίας του εξαιτίας της αδυναμίας αυτού να παράσχει την εργασία του ως υπαλλήλου Δ.Ο.Υ.
Ζώνη Ασφαλείας
Απορρίπτεται η ένσταση των εναγομένων περί συνυπαιτιότητας της παθούσας στην επέλευση του τραυματισμού της (τραυματισμός δεξιάς οφρύος), λόγω παράλειψης χρήσης της ζώνης ασφαλείας, καθόσον αυτή δεν αποδείχθηκε.
Ολική Καταστροφή Οχήματος
Ασύμφορη επισκευή
Εξαιτίας των εκτεταμένων βλαβών που υπέστη το βλαβέν όχημα απαιτείται δαπάνη επισκευής ανώτερη της αξίας του, συνεπώς, η επισκευή του οχήματος αυτού αξιολογείται ως ασύμφορη. Επιδικάζεται η εμπορική αξία κατά τον χρόνο του ατυχήματος, αφαιρουμένης της αξίας των υπολειμμάτων σιδηρικών. Απορριπτέο κρίθηκε το αίτημα της ενάγουσας να επιδικαστεί σ’ αυτή αποζημίωση, ίση προς την αγοραία αξία του οχήματός της, το οποίο δήλωσε ότι προσφέρει στους αντιδίκους της, διότι, όπως αποδείχθηκε, το κατεστραμμένο όχημα εγκαταλείφθηκε σε εξωτερικό χώρο αφύλακτο, με συνέπεια να υποστεί φθορές εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, οι οποίες μείωσαν ακόμη περισσότερο την αρχική αγοραία αξία του ως «παλιοσίδερα» και ανταλλακτικά. Επιπροσθέτως επιδικάσθηκε ηθικής βλάβη 500 ευρώ.
Ευθύνη Ιδιοκτήτη και μη κατόχου (3)
Έννοια Κατόχου
Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου, αν είναι άλλος και όχι ο κάτοχος αυτού, ενέχεται μόνο μέχρι την αξία του αυτοκινήτου. Εφόσον παραχωρήσει αυτό προς το πρόσωπο που ζημιώθηκε, δύναται (κατά την κρίση του δικαστηρίου) να απαλλαγεί από κάθε άλλη αποζημίωση. Ο ποσοτικός περιορισμός της ευθύνης του ιδιοκτήτη προϋποθέτει την άσκηση της αγωγής με βάση τον Ν. ΓπΝ/1911, άλλως αν η αγωγή βασισθεί στις διατάξεις των άρθρων 914, 922, 923 ΑΚ ή άλλη ειδική διάταξη νόμου, δεν εφαρμόζεται αυτός ο περιορισμός ευθύνης.
Στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης ενάγεται με την ιδιότητά του αυτή, ο ενάγων δεν επιτρέπεται να προσθέσει με τις έγγραφες προτάσεις του ότι ο εναγόμενος (ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου) είναι, συγχρόνως, και κάτοχος αυτού, διότι, διαφορετικά, μεταβάλλεται απαράδεκτα η βάση της αγωγής.
Κάτοχος του αυτοκινήτου θεωρείται κατ΄άρθρ. 2 παρ. 2 του Νόμου. ΓπΝ/1911 εκείνος ο οποίος όχι μόνο ασκεί φυσική εξουσία επ’ αυτού, (βλ. άρθρο 974 ΑΚ), αλλά, επίσης, εκμεταλλεύεται το αυτοκίνητο ως ιδιοκτήτης ή δικαιούχος εκμετάλλευσης μετά από σύμβαση με τον ιδιοκτήτη. Για να καθοριστεί η έννοια του κατόχου αυτοκινήτου, εισάγεται το στοιχείο της εκμετάλλευσης, η οποία περιλαμβάνει την άμεση ή έμμεση άντληση οικονομικού ή επαγγελματικού οφέλους, με τη μορφή κέρδους, από τη λειτουργία του αυτοκινήτου αλλά και την εξυπηρέτηση διαφόρων αναγκών του κατόχου, όπως είναι η ψυχαγωγία και η άνετη μετακίνηση του.
Εν προκειμένω επί της 1ης ένδικης αγωγής ο 2ος εναγόμενος, ενάγεται μόνο ως κύριος, όχι όμως και ως οδηγός ή ως κάτοχος, του ζημιογόνου οχήματος. Στη διάρκεια της πρωτοβάθμιας δίκης ο συγκεκριμένος εναγόμενος υπέβαλε ένσταση περιορισμού της ευθύνης του μέχρι το ήμισυ της εμπορικής αξίας του ζημιογόνου οχήματος. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την ένσταση αυτή. Ήδη ο 2ος εναγόμενος, παραπονείται, ως εκκαλών, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έσφαλε, παραλείποντας να δεχτεί την ανωτέρω ένστασή του. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο όμως έκρινε ότι, ενόψει των συνθηκών και των συνεπειών του επίδικου ατυχήματος, αυτός δεν πρέπει να απαλλαγεί από κάθε άλλη αποζημίωση έναντι των εναγόντων της lης ένδικης αγωγής και να περιοριστεί η ευθύνη αυτού έναντι των συγκεκριμένων εναγόντων στο ήμισυ της εμπορικής αξίας του ζημιογόνου οχήματος.
(βλ. κατωτέρω contra παρατηρήσεις – σχόλια υπ΄αριθμ.3)
Σχόλια – Παρατηρήσεις
- Ψυχική Οδύνη – Ύψος επιδικαζόμενων ποσών
Παρατηρείται και πάλι η εθιμική μείωση των επιδικαζομένων ποσών για Ψυχική Οδύνη, από τα δευτεροβάθμια δικαστήρια. Γιατί άραγε έσφαλε ο πρωτοβάθμιος δικαστής όταν επιδίκασε υψηλότερα ποσά στους γονείς, αδελφό και πεθερό της θανούσης; (Απλά η ακολουθούμενη τακτική είναι ότι πρέπει να μειώσουμε κάτι και εμείς στον δεύτερο βαθμό).
Αντί άλλων βλέπε σχετικά σχόλια – παρατηρήσεις μας στην Εφ.Αθ. 1848/2009, ΕΣυγκΔ 2011/542.
- Αποθετική Ζημία Δημοσίου Υπαλλήλου
Αποθετική ζημία τραυματισθέντος Δημοσίου Υπαλλήλου (ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΥ) Δικαίωμα του παθόντος αθροιστικής απολήψεως ΚΑΙ των αποδοχών του ΚΑΙ το αυτό ποσόν ως ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΙΝ σύμφωνα με το άρθρο 930.3 ΑΚ 2 ΔΙΟΤΙ κατ΄άρθρ 288 ΑΚ η καλή πίστις και τα συναλλακτικά ήθη δεν ανέχονται ίνα η εκ του λόγου τούτου ωφέλεια αποβή υπέρ του ζημιώσαντος και απαλλαγή ούτος της υποχρεώσεως του δι΄ αποζημίωσιν του παθόντος, όστις μάλιστα υπεβλήθη προηγουμένως και εις θυσίας (διά των κρατήσεων του), εξ ού, ούτε εφαρμορτέον το άρθρο 904. Εφ.Αθ. 6578/1980 ΕΣυγκΔ 1991/183, Εφ.Αθ. 839/1990, ΕΣυγκΔ 1991/374, Εφ.Ιωαν. 115/2002 ΣΕΣυγκΔ 2002/351, Εφ.Αθ. 8614/2000 ΣΕΣυγκΔ 2005/100, Εφ.Αθ. 6106/2006 ΣΕΣυγκΔ 2007/221, Μον.Πρ.Χαν. 32/2009 ΕΣυγκΔ 2010/254
- Ευθύνη Ιδιοκτήτη και μη κατόχου οχήματος
-
- Ευθύνη Ιδιοκτήτου (Μή κατόχου) περιορισμένη, μέχρι της κατά τον χρόνοντου ατυχήματος αξίας του αυτοκινήτου, που παραχωρώντας το στον ζημιωθέντα, μπορεί κατά την κρίση του δικαστηρίου να απαλλαγή από κάθε άλλη αποζημίωση. Εφ.Αθ. 11342/1989 ΕΣυγκΔ 1991/427, βλ. σχετικώς και Εφ.Κρητ. 238/2000 ΣΕΣυγκΔ 2000/363.
- Απόφ. Εφ.
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 
