Αναιρετική Διαδικασία Κατ΄άρθρ. 559 αρ. 11 ΚΠολΔ για λήψη υπόψη αποδεικτικών μέσων (1) που προσκομίσθηκαν κατά τρόπο απαράδεκτο και οδήγησαν στην απόρριψη του εξ ΑΚ 931 κονδυλίου (2) Απόφ. ΑΠ 67/2011

Δεν αρκεί η προσκόμιση του εγγράφου ή άλλου αποδεικτικού μέσου, αλλά πρέπει να γίνεται και νόμιμη επίκληση με σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία, ώστε να αναγνωρίζεται η ταυτότητα του εγγράφου. 
Επιπροσθέτως η επίκληση αυτού πρέπει να γίνεται με τις προτάσεις του διαδίκου που το προσκόμισε, κατά τη συζήτηση, κατά την οποία εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και όχι με την προσθήκη των προτάσεων ενώπιον του Εφετείου, (εκτός εάν προσκομίζεται προς απόκρουση ισχυρισμών, που προβλήθηκαν κατά τη συζήτηση).

Ενταύθα αναιρείται Εφετειακή απόφαση κατ΄άρθρο 559 αριθμ. 11 ΚΠολΔ, καθότι έλαβε υπόψη του για να καταλήξει στο αποδεικτικό του πόρισμα, περί απορρίψεως, ως αβασίμου κατ’ ουσία, του αιτουμένου με την αγωγή του ενάγοντα – νυν αναιρεσείοντα κονδυλίου, εξ ΑΚ 931 (αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας), έγγραφο (γνωμάτευση του ΙΚΑ), παρότι ουδόλως έγινε επίκληση αυτού, από τα διάδικα μέρη.



Απόφ. ΑΠ 67/2011
Πρόεδρος :Xαράλαμπος Ζώης
Εισηγητής : Βασιλική Θάνου – Χριστοφίλου
Μέλη : Γεωργία Λαλούση – Δημητρούλα Υφαντή – Ιωάννα Λούκα
Δικηγόροι : Γεώργιος Αγγελόπουλος – Δημήτριος Ντανάκας


Σχόλια & Παρατηρήσεις

1) Αναίρεση κατ΄άρθρ. 559 αρ.11 ΚΠολΔ για λήψη υπόψη αποδεικτικών μέσων 
που προσκομίσθηκαν κατά τρόπο απαράδεκτο

Το δικαστήριο της ουσία για να λάβει υπόψη του και να εκτιμήσει ως αποδεικτικό μέσο κάποιο έγγραφο, δεν αρκεί το έγγραφο αυτό να είναι συνημμένο απλώς στη δικογραφία, αλλά πρέπει ο διάδικος που το προσκομίζει να το επικαλείται με τις προτάσεις του ή με το δικόγραφο της εφέσεως. Αν το δικαστήριο της ουσίας λάβει υπόψη του έγγραφο, του οποίου δεν έγινε επίκληση ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης του αρ 11 περ. β’ του άρθρου 559 ΚΠολΔ. Αναιρείται Εφετειακή Απόφαση που έλαβε υπόψη της για το σχηματισμό του αποδεικτικού πορίσματος απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου, την οποία όμως δεν είχαν επικαλεστεί οι διάδικοι. ΑΠ 596/2009 ΕΣυγκΔ 2009/381

Από την διάταξη του άρθρου 529 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., η οποία εφαρμόζεται και στην ειδική διαδικασία του άρθρου 681Α Κ.Πολ.Δ., κατ άρθρ. 591 παρ. 1 αυτού, επιτρέπεται η επίκληση και προσκόμιση εγγράφων ως αποδεικτικών μέσων για πρώτη φορά στο Εφετείο , εκτός αν συντρέχει η προβλεπόμενη στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού περίπτωση απαραδέκτου. 
Αναιρείται εφετειακή απόφαση κατάρθρ. 559 αρ.11γ ΚπολΔ, καθόσον παραμένουν αμφιβολίες αν λήφθηκαν υπόψη και εκτιμήθηκαν τόσο τα έγγραφα των ιατρικών γνωματεύσεων , όσο και η ένορκη βεβαίωση , καθόσον για τα έγγραφα (ιατρικές γνωματεύσεις) γίνεται ειδική αναφορά μόνο σ αυτά που προσκομίστηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, γι αυτό είναι αμφίβολο αν εκτιμήθηκαν και οι ιατρικές αυτές γνωματεύσεις που προσκομίστηκαν για πρώτη φορά στο Εφετείο (χωρίς αυτά να αποκρουσθούν. ΑΠ 1531/2002 ΣΕΣυγκΔ 2004/622

2) Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας – ΑΚ 931

Η κατ’ ΑΚ 931 αξίωση προβλέπει επιδίκαση χρηματικής παροχής, η οποία δεν αποτελεί αποζημίωση, διότι δεν συνδέεται εννοιολογικά με την επίκληση και απόδειξη περιουσιακής ζημίας. Για το λόγο αυτό η αξίωση εξ ΑΚ 931είναι διαφορετική από την κατ’ ΑΚ 929 αξίωση για αποζημίωση, λόγω διαφυγόντων εισοδημάτων του παθόντος, όπως είναι διαφορετική και από την κατ’ ΑΚ 932 χρηματική ικανοποίηση.
Βλ. ομοίως :
Απορρίπτονται οι σχετικοί λόγοι αναιρέσεως της Εφετειακής απόφασης περί ανεπαρκών αιτιολογιών αναφορικά με τη μονιμότητα της αναπηρίας από μετατραυματικής επιληψίας καθότι η απόφαση έκρινε ότι η αγωγή αναφορικά με το κονδύλιο εξ ΑΚ 931, φέρει άπαντα τα υπό τον νόμο απαιτούμενα στοιχεία και εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση που είχε απορρίψει κατά τούτο την αγωγή ως αόριστη δεχθείσα το κονδύλιο αυτό και ως ουσία βάσιμο με σαφείς και επαρκείς αιτιολογίες. ΑΠ 721/2008 ΕΣυγκΔ 2010/24



Κείμενο Απόφ. ΑΠ 67/2011

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 576 παρ. 2 Κ.Πολ.Δικ., αν ο αντίδικος εκείνου που επισπεύδει τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί, αλλά δεν λάβει μέρος σ’ αυτήν με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η κλήση επιδόθηκε νομότυπα προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία εκείνου που έχει κλητευθεί.
Στην προκειμένη περίπτωση από τις προσκομιζόμενες υπ’ αριθμ. 476 και 477/16-12-2009 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών …, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την ανωτέρω στην αρχή της παρούσας αναφερόμενη δικάσιμο (1-10-2010) επιδόθηκε νομίμως και εμπροθέσμως, με επιμέλεια του αναιρεσείοντα στους δύο πρώτους των αναιρεσιβλήτων (Ε. Γ. και Χ. Ν.). Επομένως, εφ’ όσον αυτοί δεν εμφανίσθηκαν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, από τη σειρά του πινακίου, πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση παρά την απουσία τους, σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 576 παρ. 2 Κ.Πολ.Δικ.
Ο από το άρθρο 559 αριθμ. 11 α & β ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως ιδρύεται εάν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δε επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίσθηκαν. Ο παρών λόγος ιδρύεται και εάν οι αποδείξεις προσκομίσθηκαν κατά τρόπο απαράδεκτο, όπως λ.χ. μετά τη συζήτηση (ΑΠ 1480/1997). Δεν αρκεί η προσκόμιση του εγγράφου ή άλλου αποδεικτικού μέσου, αλλά πρέπει να γίνεται και νόμιμη επίκληση αυτού με σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία, ώστε να αναγνωρίζεται η ταυτότητα του εγγράφου (ΑΠ 1342/2006), η δε επίκληση πρέπει να γίνεται με τις προτάσεις του διαδίκου που το προσκόμισε, κατά τη συζήτηση, κατά την οποία εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και όχι με την προσθήκη των προτάσεων ενώπιον του Εφετείου (ΑΠ 527/1994, ΑΠ 740/1996, ΑΠ 774/1996), εκτός εάν προσκομίζεται προς απόκρουση ισχυρισμών, που προβλήθηκαν κατά τη συζήτηση.
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται η αιτίαση ότι το Εφετείο, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφασή του, υπέπεσε στην πλημμέλεια την προβλεπόμενη από το άρθρο 559 αριθμ. 11 ΚΠολΔ, εκ του ότι, για να καταλήξει στο αποδεικτικό του πόρισμα, περί απορρίψεως, ως αβασίμου κατ’ ουσία, του αιτουμένου με την αγωγή του ενάγοντα – νυν αναιρεσείοντα κονδυλίου, εκ του άρθρου 931 ΑΚ α) έλαβε υπόψη έγγραφο (την υπ’ αριθμ. 4335/16-8-2006 απόφαση του Δ/ντη του ΙΚΑ Καλλιθέας) το οποίο ήταν απαράδεκτο, διότι οι εναγόμενοι – νυν αναιρεσίβλητοι επικαλέσθηκαν αυτό, για πρώτη φορά, με την προσθήκη των προτάσεων ενώπιον του Εφετείου και β) έλαβε υπόψη έγγραφο (την υπ’ αριθμ. 184Ε/1067/2-8-2006 γνωμάτευση του ΙΚΑ), παρότι ουδόλως έγινε επίκληση αυτού, από τα διάδικα μέρη. Από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει, ότι το δικάσαν Εφετείο έλαβε υπόψη και τα δύο ως άνω έγγραφα, των οποίων γίνεται ρητή και ειδική μνεία στην απόφασή του (6ο φύλλο, 2η σελίδα). Και το μεν πρώτο των ως άνω φερομένων ως μη νομίμως ληφθέντων υπόψη εγγράφων (4335/16-8-2006 απόφαση του Δ/ντή του Υποκαταστήματος ΙΚΑ Καλλιθέας Αττικής) το επικαλείται ως προσαγόμενο ο ίδιος ο αναιρεσείων, όπως προκύπτει από το παραδεκτώς, κατ’ άρθρ. 561 § 2 Κ.Πολ.Δ, ελεγχόμενο δικόγραφο των ενώπιον του Εφετείου κατατεθεισών προτάσεων αυτού, ενώ αντίθετα του δευτέρου εγγράφου ουδεμία επίκληση γίνεται από τα διάδικα μέρη, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των ενώπιον του Εφετείου προτάσεων και των δύο αντιδίκων μερών. Επομένως, είναι βάσιμος, κατά το δεύτερο σκέλος αυτού, ο πρώτος, από το άρθρ. 559 αριθμ. 11 Κ.Πολ.Δ., λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο πλήττεται μόνο το κεφάλαιο της κατά το άρθρο 931 ΑΚ αποζημίωσης και πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη εν μέρει (ως προς το άνω κεφάλαιο) παρελκούσης της έρευνας του δευτέρου λόγου, με τον οποίο πλήττεται το ίδιο κεφάλαιο.
Ακολούθως, πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση, κατά το αναιρούμενο μέρος της, για περαιτέρω εκδίκαση, στον εκδόσαν την απόφαση ίδιο δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές (άρθρ. 580 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.) και να καταδικασθούν οι ηττηθέντες αναιρεσίβλητοι στη δικαστική δαπάνη του αναιρε-σείοντα (άρθρ. 176, 183 Κ.Πολ.Δ.). 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 2487/2007 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, κατά το αναφερόμενο στο σκεπτικό μέρος της.
Παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση κατά το αναιρούμενο μέρος της στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές.
Καταδικάζει τους αναιρεσίβλητους στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντα, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ.
Κρίθηκε
—————————————— 
…