facebook
Αρχική Νομολογία Τροχαίο και Ασφαλιστικό - Ιδιωτική Ασφάλιση - Αστική ευθύνη επί τροχαίων ατυχημάτων Συμπαιγνία κατ΄Ασφαλιστού (1) Σκηνοθετημένο Ατύχημα Απόφ. Μον.Πρ.Αθ.3267/2007 ΤΕΥΧΟΣ Νοέμβριος 2007 Σελ. 638

Συμπαιγνία κατ΄Ασφαλιστού (1) Σκηνοθετημένο Ατύχημα Απόφ. Μον.Πρ.Αθ.3267/2007 ΤΕΥΧΟΣ Νοέμβριος 2007 Σελ. 638

Απορριπτέα η αγωγή κατ΄ ασφαλιστού αφού αποδείχθηκε ότι αυτή ήταν καρπός συμπαιγνίας ησφαλισμένου και του φερομένου ως ζημιωθέντος σε σκηνοθετημένο ατύχημα, αποδειχθέν από τις ακόλουθες αντιφάσεις.
α) Συγκεκριμένα στην θετική δήλωση του ατυχήματος που υπέβαλε ο ασφαλισμένος στην ασφαλιστική του εταιρία περιγράφει συνοπτικά τις συνθήκες του επίδικου ατυχήματος, πλην όμως αυτές είναι διαφορετικές από εκείνες που περιγράφει ο ενάγων με την υπό κρίση αγωγή του.
β) Επίσης στην αναγγελία ατυχήματος ο ασφαλισμένος δήλωσε ως τόπο κατοικίας του, διαφορετικό από αυτόν όπου πραγματικά κατοικεί, και ευρίσκεται σε περιοχή κοντά στον τόπο κατοικίας του ενάγοντος, ώστε να μην υπάρχει αρχικά άμεση σύνδεση των δύο εμπλεκόμενων οδηγών, ούτε υπόνοια γνωριμίας τους. 
γ) Ο ορισθείς από την ασφαλιστική εταιρία πραγματογνώμονας – διερευνητής 
όταν ήρθε σε επαφή και με τον ασφαλισμένο, για να διαπιστώσει το μέγεθος της ζημίας του ασφαλισμένου – ζημιογόνου οχήματος, του δηλώθηκε ότι η βλάβη ήταν ανεπαίσθητη, στο εμπρόσθιο αριστερό μέρος και γι’ αυτό προέβη στην άμεση επισκευή της, με κόστος 150 ευρώ, χωρίς όμως, να προσκομίζει κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο, ότι πράγματι το αυτοκίνητο αυτού κατά το κρίσιμο διάστημα επισκευάσθηκε. Στη συνέχεια όμως, δήλωσε πως έπαθε ζημία 1.500 ευρώ, παρόλο που από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες το εν λόγω όχημα φαίνεται ανέπαφο, χωρίς να διακρίνεται κανένα ίχνος πρόσφατης επισκευής του.


Αυτεπάγγελτος Καταδίκη ενάγοντος
σε ποινή τάξεως για παράβαση καθήκοντος αληθείας
(άσκηση αβάσιμης αγωγής) (1)


Κατά τη διάταξη του άρθρου 205 ΚΠολΔ, το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως με την οριστική απόφασή του επιβάλει στο διάδικο ή στο νόμιμο αντιπρόσωπό του ή στο δικαστικό του πληρεξούσιο, ανάλογα με την ευθύνη καθενός, χρηματική ποινή από 50.000 έως 300.000 δρχ., που περιέρχονται στο Ταμείο Νομικών, αν προκύψει από τη δίκη που έγινε ότι, αν και το γνώριζαν: 1) άσκησαν προφανώς αβάσιμη αγωγή, ανταγωγή ή παρέμβαση ή προφανώς αβάσιμο ένδικο μέσο ή 2) διεξήγαγαν τη δίκη παρελκυστικά ή δεν τήρησαν τους κανόνες των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης ή το καθήκον αληθείας. Εν προκειμένω επιδικάσθηκε χρηματική ποινή 600 ευρώ.


Σύνταξη Ειδικής Έκθεσης υπό του Πολιτικού Δικαστή
κατ΄ άρθρ. 38 Κ.Ποιν.Δικ.
και διαβίβαση στον Εισαγγελέα των αποδεικτικών εγγράφων
για άσκηση ποινικής δίωξης
αυτεπαγγέλτως διωκόμενων εγκλημάτων

Κατά τη διάταξη του άρθρου 38 ΚΠΔ, όταν κατά τη διάρκεια πολιτικής δίκης ανακύπτει γεγονός που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έγκλημα διωκόμενο αυτεπαγγέλτως, ο δικαστής αν σύμφωνα με το νόμο δεν μπορεί να το δικάσει ο ίδιος αμέσως, οφείλει, αφού συντάξει σχετική έκθεση, να τη διαβιβάσει στον αρμόδιο εισαγγελέα μαζί με τα σχετικά έγγραφα.

Στη προκειμένη περίπτωση, η επ’ ακροατηρίου συμπεριφορά του ενάγοντος, δύναται να υπαχθεί στη διάταξη του άρθρου 386 παρ. 1 σε συνδ. προς 42 παρ. 1 του ΠΚ, ενώ η κατάθεση του μάρτυρα αποδείξεως, δύναται να υπαχθεί στη διάταξη του άρθρου 224 παρ. 2 του ΠΚ, ήτοι να στοιχειοθετηθούν αδικήματα διωκόμενα αυτεπαγγέλτως. Επομένως και σε εφαρμογή της προ μνησθείσας διατάξεως του ΚΠΔ, πρέπει με την επιμέλεια της Γραμματέως του Δικαστηρίου να διαβιβασθούν στον εδώ εισαγγελέα πλημμελειοδικών σε επικυρωμένα υπηρεσιακά φωτοαντίγραφα τα αντίστοιχα αποδεικτικά έγγραφα.

Απόφ. Μον.Πρ.Αθ.3267/2007
Πρόεδρος: Ζωή Γκιόκα
Δικηγόροι: Ανδρ. Τζίμας – Αθαν. Διαθεσόπουλος


Σχόλια – Παρατηρήσεις


1) Συμπαιγνία κατ΄ Ασφαλιστού – Απορριπτέα η αγωγή κατ΄ ασφαλιστού αφού απεδείχθη ότι ήτο καρπός συμπαιγνίας . βλ. και Μον.Πρ. Θηβ. 114/1996 ΣΕΣυγκΔ 1998/245.
Αυτεπάγγελτος Καταδίκη ενάγοντος σε ποινή τάξεως για παράβαση καθήκοντος αληθείας (άσκηση αβάσιμης αγωγής – μη τήρηση των κανόνων των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης). Βλ. ομοίως και Μον.Πρ.Θεσ. 1510/1987, ΕΣυγκΔ 1987/386, Μον.Πρ.Θεσ. 1872/1988, ΕΣυγκΔ 1988/302,(μετά πλουσίων σχετικών παρατηρήσεων – σχολίων), Μον.Πρ.Αθ. 1114/2005 ΣΕΣυγκΔ 2006/289, Εφ.Αθ.9737/2005 ΣΕΣυγκΔ 2006/296