facebook

1.Αποθετική Ζημία Περιλαμβάνει και τις εργατικές – εργοδοτικές  εισφορές του Παθόντος Αποτελούν ζημία – Επιδικαστέα εξ ΑΚ 914

2.Διακράτηση από τον Άρειο Πάγο της υπόθεσης και εκδίκαση της κατ΄ουσίαν εφόσον συντρέχουν οι  προϋποθέσεις του άρθρ. 580 παρ. 3 και 4 ΚΠολΔ

3.Αποκλειστική Νοσοκόμος Δαπάνη επιδικαστέα βάσει συμφωνίας και όχι βάσει ΕΓΣΣΕ για ανειδίκευτο εργάτη.

 

Αποθετική Ζημία Περιλαμβάνει και τις εργατικές – εργοδοτικές εισφορές του Παθόντος

Αποτελούν ζημία – Επιδικαστέα εξ ΑΚ 914 (1)

Σε περίπτωση τραυματισμού προσώπου εργαζόμενου βάσει σχέσης εξαρτημένης εργασίας, η οποία καταλαμβάνεται από την υποχρεωτική ασφάλιση του ΙΚΑ, υπέρ του οποίου καταβάλλονται οι προβλεπόμενες εκάστοτε από το νόμο εργοδοτικές και εργατικές εισφορές, ο παθών δικαιούται να απαιτήσει από τον υπόχρεο σε αποζημίωση τα διαφυγόντα εισοδήματα για τη διάρκεια της ανικανότητας προς εργασία, συμπεριλαμβανομένων των εργατικών και εργοδοτικών εισφορών.

Οι εισφορές αυτές δεν καταβάλλονται γιατί δεν παρέχεται εργασία, προς την οποία αναγκαίως συνδέονται. Όμως οι εισφορές αυτές αποτελούν στην ουσία όφελος του ίδιου του εργαζομένου, ο οποίος δεν θα μπορέσει να απολαύσει τα εξ αυτών ωφελήματα αφού δεν μπορεί να εργασθεί συνεπεία της ανικανότητάς του από τον τραυματισμό.

Αναιρείται κατ΄άρθρ. 559 αρ.1 ΚΠολΔ Εφετειακή απόφαση για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 297 και 929 ΑΚ, γιατί με βάση τις παραδοχές του θα έπρεπε, προκειμένου να καθορίσει το ποσό της ζημίας του ενάγοντος, να συμπεριλάβει (συνυπολογίσει) στο ποσό των 15.880 ευρώ των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών και την από 1/6 προσαύξηση αυτών, που αντιστοιχεί στα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και στο επίδομα άδειας και η οποία προσαύξηση

ανερχόμενη στο ποσό των 2.646,67 ευρώ (15.880 χ 1/6), αναβιβάζει την εκ του λόγου τούτου ζημία του ενάγοντος στο ποσό των 18.526,67 ευρώ (15.880 + 2.646,67) και όχι όπως δέχθηκε στο ποσό των 15.880 ευρώ.

Διακράτηση από τον Άρειο Πάγο της υπόθεσης και εκδίκαση της κατ΄ουσίαν εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρ. 580 παρ. 3 και 4 ΚΠολΔ

Οσάκις μετά την αναίρεση της απόφασης δεν υπάρχει δικονομικώς έδαφος για “περαιτέρω εκδίκαση” της υποθέσεως γιατί δεν έχει ανάγκη από άλλες διευκρινήσεις, αλλά υπολείπεται μόνο η διατύπωση του διατακτικού της αποφάσεως, με βάση το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης αποφάσεως και την έκταση της αναιρέσεως αυτής, η παραπομπή, κατά την διάταξη 580 παρ. 3 και 4 ΚΠολΔ, σε ισόβαθμο δικαστήριο ουσίας δεν αποτελεί υποχρεωτικό στάδιο δίκης, αλλά μπορεί η τελειωτική επί της υποθέσεως απόφαση να εκδοθεί και από τον Άρειο Πάγο.

Στην προκείμενη περίπτωση, εφόσον ο Αρειος Πάγος κρίνει δεσμευτικά για το δικαστήριο της παραπομπής ότι πρέπει, προκειμένου να καθορισθεί το ποσό της ζημίας του ενάγοντος, να συνυπολογισθεί στο απωλεσθέν ποσό των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών και η από 1/6 προσαύξηση αυτών, που αντιστοιχεί στα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και στο επίδομα άδειας, δεν υπάρχει δικονομικό έδαφος για περαιτέρω εκδίκαση της υποθέσεως, αφού πρόκειται περί μαθηματικού υπολογισμού, αλλά υπολείπεται μόνον η κατά το περιεχόμενο της αποφάσεως αυτής διατύπωση του διατακτικού της εκδοθησομένης αποφάσεως, με βάση την έκταση της αναίρεσης. Γι’ αυτό παρέλκει η παραπομπή και για λόγους οικονομίας της δίκης επιβάλλεται να κρατηθεί η υπόθεση από τον Άρειο Πάγο, να γίνει δεκτή η έφεση κατά παραδοχή του σχετικού λόγου, που αναφέρεται στο ανωτέρω απωλεσθέν από τον αναιρεσείοντα ποσό των εργατικών και εργοδοτικών εισφορών, να εξαφανιστεί η απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, κατά το ως άνω μέρος και να γίνει δεκτό το ανωτέρω αγωγικό αίτημα.

Αποκλειστική Νοσοκόμος (2)

Δαπάνη επιδικαστέα βάσει συμφωνίας και όχι βάσει ΕΓΣΣΕ για ανειδίκευτο εργάτη

Το ποσόν της αποζημίωσης που δύναται να αξιώσει ο παθών, για την αιτία αυτή – κατ΄άρθρ. 930 παρ.3 – είναι είτε το συμφωνούμενο και καταβαλλόμενο στο προσφέρον τις υπηρεσίες του πρόσωπο, είτε, αν δεν υπάρχει σχετική συμφωνία, ο συνηθισμένος μισθός που καταβάλλεται σε οικιακό μισθωτό. Για την περίπτωση αυτή των οικιακών μισθωτών δεν ισχύουν τα κατώτατα όρια αποδοχών, τα οποία καθορίζουν οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και οι διαιτητικές αποφάσεις, διότι δεν υπάρχουν αντίστοιχες αντιπροσωπευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις μισθωτών και εργοδοτών και δεν είναι δυνατή η υπογραφή ομοιοεπαγγελματικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, ώστε ο σχετικός όρος της να αποτελέσει αυτοδικαίως και όρο της οικείας ατομικής σύμβασης εργασίας.

Απορριπτέος εν προκειμένω κρίθηκε ο από το άρθρο 559 αριθμ.1 ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως με τον οποίο ψέγεται το Εφετείο διότι επιδίκασε ως αποζημίωση στον ήδη αναιρεσείοντα για τις υπηρεσίες που του προσέφερε η αδελφή του, το μηνιαίο ποσό των 600 ευρώ, (ήτοι είκοσι (20) ευρώ ημερησίως), το οποίο κρίθηκε ότι είναι εκείνο που συνήθως καταβάλλεται βάσει σύμβασης σε τρίτο άτομο (ξένο) ,που θα ήταν αμειβόμενο (νοσοκόμος, οικιακή βοηθός) και όχι το βασικό ημερομίσθιο που προβλέπεται από το άρθρο 1 της ΕΓΣΣΕ 2008 – 2009 για τον ανειδίκευτο εργάτη (άρα -κατά τον αναιρεσείοντα – και για την οικιακή βοηθό) και ανέρχεται σε 33,03 ευρώ ημερησίως.

Σχόλια – Παρατηρήσεις

1.Αποθετική Ζημία – Περιλαμβάνει και τις εργατικές – εργοδοτικές εισφορές του Παθόντος

Σύμφωνα με την ισχύουσα ασφαλιστική νομοθεσία ο εργοδότης με την προσωρινή διακοπή εργασίας λόγω ανικανότητας του εργαζομένου συνεπεία τραυματισμού του, απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών που διαφορετικά θα τον εβάρυναν. Ο εργαζόμενος – τραυματισθείς δεν έχει άμεση αξίωση κατά του εργοδότη προκειμένου να απαιτήσει τις εισφορές αυτές. Ομως αυτές (εισφορές) δεν παύουν να αποτελούν όφελος για τον εργαζόμενο, η απόλαυση του οποίου χάνεται για τον παραπάνω λόγο. Ο εργαζόμενος – τραυματισθείς για να απολαύσει το όφελος των εργοδοτικών εισφορών θα πρέπει είτε να τις καταβάλει ο ίδιος με δικά του χρήματα, είτε να απασχοληθεί μεταγενέστερα για ίσο χρόνο.   Συνεπώς οι εισφορές αυτές με την παραπάνω μορφή αποτελούν ζημία (Α.Κ. 914) για τον παθόντα, ο οποίος δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση από τον υπόχρεο. Αναιρείται Εφετειακή απόφαση κατ΄άρθρ. 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ καθόσον επιδικάσθηκε αποθετική ζημία στον παθόντα με βάση τις ακαθάριστες αμοιβές του χωρίς να συμπεριληφθούν και οι ασφαλιστικές του εισφορές στο ΙΚΑ. ΑΠ 291/2007, ΣΕΣυγκΔ 2007/290, ΑΠ 1582/2002, ΣΕΣυγκΔ 2003/93, Μον.Εφ.Θεσ.1688/2018, ΕΣυγκΔ 2018/237.

2.Αποκλειστική Νοσοκόμος

Επιδικάζεται με βάση τις ειθισμένες τιμές που είχαν διαμορφωθεί σύμφωνα και με τις κρατούσες οικονομικές και νομισματικές συνθήκες στο χρόνο παροχής τους, το ποσό των 40 ευρώ για κάθε 12ωρο ημερησίως, για χρονικό διάστημα 110 ημερών – συνολικά το ποσό των 4.400 ευρώ, το οποίο δικαιούται η ερνάγουσα κατ΄άρθρ. ΑΚ 930 παρ.3. Μον.Εφ.Αθ.2399/2017, ΕΣυγκΔ 201796

Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, όταν πρόκειται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του μηνός, η αμοιβή τρίτου προσώπου υπολογίζεται σε μηνιαία βάση και όχι ημερησίως. Μον.Πρ.Αθ. 989/2017, ΕΣυγκΔ 2017/191, Μον.Πρ.Αθ.1212/2017, ΕΣυγκΔ 2018/133

Απόφ. ΑΠ …..

BANNER-LINKEDIN

Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας