Σύγκρουση Καθέτως Κινουμένων σε Διασταύρωση χωρίς Σήμανση
Ισχύει η εκ Δεξιών Προτεραιότητα (άρθρ.26 παρ.5 ΚΟΚ)
Αποκλειστική υπαιτιότητα της εναγόμενης οδηγού αυτοκινήτου, η οποία οδηγώντας με ανώτερη για την περιοχή ταχύτητα, όταν πλησίασε στην επίδικη διασταύρωση, όπου δεν υπάρχει σήμανση και φωτεινοί σηματοδότες και συνεπώς ισχύει η εξ δεξιών προτεραιότητα, δεν διέκοψε την πορεία της ακινητοποιώντας το αυτοκίνητό της, δεν έλεγξε την κίνηση των οχημάτων πριν εισέλθει στην ένδικη διασταύρωση και δεν παραχώρησε όπως όφειλε την προτεραιότητα στο εκ δεξιών της κινούμενο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο ενάγων, αλλά εισήλθε ανέλεγκτα, αιφνιδιαστικά και απότομα στη διασταύρωση, με αποτέλεσμα να προσκρούσει με σφοδρότητα με το εμπρόσθιο μέρος του αυτοκινήτου της στο εμπρόσθιο αριστερό μέρος του αυτοκινήτου του ενάγοντος, το οποίο εκτράπηκε της πορείας του και προσέκρουσε με δύναμη σε παρακείμενο κιγκλίδωμα και σε δέντρο στη γωνία της διασταύρωσης, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του ενάγοντος (παραβάσεις άρθρων 12,13 παρ.2, 19 παρ.1, 2,3 20 παρ.1, 26 παρ.5 του ΚΟΚ).
Ζώνη Ασφαλείας -Έλλειψη
Απορριπτέα η σχετική ένσταση συντρέχοντος πταίσματος λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας του ζημιογόνου οχήματος και της έλλειψης κακώσεων στην κεφαλή του ενάγοντος
Δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, διότι εξαιτίας της σφοδρότητας της σύγκρουσης και της ακινητοποίησης του αυτοκινήτου που οδηγούσε πάνω στο κιγκλίδωμα και στη συνέχεια πάνω στο δέντρο που βρισκόταν δεξιά του, λόγω της μεγάλης ταχύτητας της εναγόμενης οδηγού, σε περίπτωση που ο ενάγων δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας θα είχε υποστεί πολλές κακώσεις στην κεφαλή και ενδεχομένως θα είχε χτυπήσει στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του και το αυτοκίνητό του θα είχε γεμίσει αίματα, πράγμα που δεν αποδείχθηκε. Συνεπώς, απορριπτέα η ένσταση συντρέχοντος πταίσματος της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας περί έλλειψης ζώνης ασφαλείας από τον ενάγοντα.
Ηθική Βλάβη (932 ΑΚ) 90.000 ευρώ
Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος και την αποκλειστική υπαιτιότητα της εναγόμενης οδηγού, τον βαρύτατο τραυματισμό του αναίτιου ενάγοντος και την αναπηρία του, η οποία κρίθηκε από τα ΚΕΠΑ σε ποσοστό 67% έως το 2023 ήτοι 50% εκ του τραυματισμού του (πολλαπλές επεμβάσεις ΑΜΣΣ – ΟΜΣΣ, σπονδυλοδεσία Α3- Α4 και 05- 11, σοβαρή δυσκαμψία ΑΜΣΣ, νευροπαθητικός πόνος υπό φαρμακευτική αγωγή) και 35% λόγω ψυχιατρικής πάθησης εκ του τραυματισμού του (υποτροπιάζουσα καταθλιπτική συνδρομή), την χειροτέρευση της κατάστασης της υγείας του καθώς και της προσωπικής και οικογενειακής του ζωής, πατέρας τριών ανήλικων τέκνων με τα οποία δεν μπορεί να ασχοληθεί και να ανταποκριθεί στις οικογενειακές του υποχρεώσεις, την ταλαιπωρία του από τις τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις και τις πολλαπλές ιατρικές εξετάσεις που ήδη έχει υποβληθεί, καθώς και από επιπρόσθετες επεμβάσεις που θα υποβληθεί, την ψυχολογική του κατάσταση λόγω των χρόνιων πόνων συνεπεία του τραυματισμού του, την ηλικία του την αποχή του από την εργασία του ως δυναμικός και παραγωγικός υπάλληλος του ΟΤΕ με αδρές αποδοχές, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του ενάγοντος, πλην της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική και δεν λαμβάνεται υπόψη, επιδικάσθηκε στον ενάγοντα το εύλογο ποσό των 90.000 ευρώ, για τη χρηματική του ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη.
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας (931 ΑΚ) 80.000 ευρώ (1)
Το είδος και η έκταση της βλάβης που υπέστη ο αναίτιος ενάγων συνεπεία του ένδικου τροχαίου ατυχήματος, η ταλαιπωρία του, το σωματικό και ψυχικό άλγος από τις επανειλημμένες χειρουργικές επεμβάσεις που υποβλήθηκε, η ψυχολογική του κατάσταση λόγω των χρόνιων πόνων του και η αδυναμία του να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές του υποχρεώσεις, η αναπηρία του σε ποσοστό 67% (οφειλόμενη σε 50% σε κινητική αναπηρία και 35% σε ψυχιατρική πάθηση), θα επιδράσει λίαν δυσμενώς στην επαγγελματική, οικονομική του εξέλιξη και σταδιοδρομία καθώς και στις μελλοντικές κοινωνικές και λοιπές συναναστροφές του και στην εν γένει προσωπική, κοινωνική, και οικογενειακή του ζωή, δικαιολογεί την επιδίκαση της πρόσθετης εύλογης αποζημίωσης κατ΄άρθρο 931 ΑΚ, ανερχόμενη στο ποσό των 80.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας, καθώς δεν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις με το νόμιμο τόκο υπερημερίας.
Απώλεια Εισοδήματος
Αθροιστική Απόληψη κατ΄άρθρο 930 παρ.3 ΑΚ
Με βάση τις μικτές μηνιαίες αποδοχές που κατέβαλε στον ενάγοντα ο εργοδότης του, ΟΤΕ ΑΕ, και όχι ο ασφαλιστικός του φορέας.
α) Επιδικάσθηκε αποζημίωση για απώλεια εισοδημάτων του ενάγοντος από την εργασία του, εναερίτης – τεχνικός δικτύου της ΟΤΕ ΑΕ, με βάση τις μικτές μηνιαίες αποδοχές του, ποσού των 2.373,95 ευρώ, τις οποίες κατέβαλε ο εργοδότης του, η ΟΤΕ ΑΕ, και όχι ο ασφαλιστικός του φορέας, για το χρονικό διάστημα από 8/7/2016 έως 11/7/2018, ήτοι επί 24 μήνες της αναρρωτικής του άδειας από του τραυματισμού του, συνολικού ποσού των 56.974,80 ευρώ (24 μήνες Χ 2.3973,95 ευρώ μικτός μηνιαίος μισθός). Η ανωτέρω αποζημίωση πρέπει να καταβληθεί στον ενάγοντα κατ΄άρθρο 930 παρ.3 ΑΚ, καθώς τα καταβαλλόμενα χρήματα από τον εργοδότη κατά τη διάρκεια του τραυματισμού του χωρίς αντιπαροχή εργασίας είναι χρήματα από τις κρατήσεις που κάνει αυτός από το μισθό κάθε μήνα. Εξάλλου δεν έλαβε καμία χρηματική παροχή από τον ασφαλιστικό του φορέα, όπως προκύπτει από τις αντίστοιχες βεβαιώσεις του ΕΟΠΠΥ και του ΕΦΚΑ.
β) Επίσης, για το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο 2018 έως και τον Μάρτιο 2023 (κρίθηκε ανάπηρος από 1/4/2021 έως 31/3/2023 σε ποσοστό 67%), ήτοι επί 55 μήνες, με βεβαιότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα εισέπραττε το ποσό των 2.342,27 ευρώ μηνιαίως, και συνολικά του επιδικάσθηκε το ποσό των 128.824,85 ευρώ (55 μήνες επί 2.342,27 ευρώ), απορριπτόμενου του κονδυλίου αυτού για επιπλέον χρονικό διάστημα ως προώρως ασκηθέν.
Πλασματική Δαπάνη Αποκλειστικής Νοσοκόμας (930 παρ.3 ΑΚ)
1.500 ευρώ μηνιαίως επί 24ωρου βάσεως επί 12 μήνες
Λόγω του τραυματισμού του ο ενάγων υποβλήθηκε σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις (α. στις 22/11/2016 – 1ο χειρουργείο – διαδερμική τρηματεκτομή και μικροδισκεκτομή Α3-Α4 (αρ) λόγω μετατραυματικής δισκοκοίλης μεσοσπονδυλίου δίσκου Α3-Α4, β. στις 14/11/2017 2ο χειρουργείο – διαδερμική μικροδισκεκτομή 05-11 και μικροδισκεκτομή Α3- Α4), και κατά το χρονικό διάστημα των 12 μηνών (6 μήνες για κάθε χειρουργείο) είχε ανάγκη βοήθειας από τρίτο πρόσωπο, υπηρεσίες που του παρείχε η σύζυγός του, αποτιμωμένων των υπηρεσιών της σε 1.500 ευρώ μηνιαίως επί 24 ωρου βάσεως, και συνολικά σε 18.000 ευρώ (12 μήνες Χ 1.500 ευρώ), ποσό το οποίο δικαιούται σύμφωνα με το άρθρο 930 παρ.3 ΑΚ.
Μελλοντική Δαπάνη Αποκλειστικής Νοσοκόμας
από Μάιο του 2018 έως τα 79 έτη του ενάγοντος
Απορριπτέα ως Αβάσιμη
Απορρίφθηκε ως αβάσιμο το κονδύλιο του ενάγοντος για παροχή υπηρεσιών από τη σύζυγό του από τον Μάιο του 2018 έως και τα 79 του έτη, συνολικού ποσού των 268.000 ευρώ, καθώς κατά τις παραδοχές του Δικαστηρίου η αναπηρία του δεν συνεπάγεται αδυναμία του να αυτοεξυπηρετηθεί, να ντυθεί, να φροντίσει τον εαυτό του και συνεπώς δεν αναγκαία η συνδρομή τρίτου προσώπου, ενώ η ψυχιατρική του πάθηση δεν τον εμποδίζει να φροντίζει τον εαυτό του.
Επιδικασθέντα Κονδύλια Ιατρικών Δαπανών
Επιπλέον επιδικάσθηκαν αξιώσεις για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αγορά φαρμάκων, ιατρικές επισκέψεις, ιατρικές εξετάσεις, ποσού των 10.480,88 ευρώ και 10.562,61 ευρώ αντίστοιχα.
Συνολικά δε, η επιδικασθείσα αποζημίωση ανέρχεται στο ποσό των 30.000 ευρώ καταψηφιστικά και 364.843,14 ευρώ αναγνωριστικά, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας.
Απόφ. Μον.Πρωτ.Αθ. 851/2022
Πρόεδρος : Ελεάνα Σταυγιανουδάκη
Δικηγόροι : Ηλίας Μανώλης – Παναγιώτα Δικαλιώτη – Χριστίνα Τσουκάλα
Σχόλια – Παρατηρήσεις
- Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας (ΑΚ 931) – Τόκοι Επιδικίας
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στη μείζονα σκέψη της απόφασης αναφέρεται «ότι το ανωτέρω ποσό των 80.000 ευρώ πρέπει να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα και μάλιστα με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής, καθώς δεν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις για επιδίκαση του ποσού αυτού με το νόμιμο τόκο υπερημερίας». Ενώ, παρακάτω αναφέρει η απόφαση: «επειδή κατά το κύριο μέρος η αγωγή έχει ως περιεχόμενο αξιώσεις που υπολογίζονται και επιδικάζονται κατ΄ εύλογη κρίση (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και εύλογη αποζημίωση λόγω αναπηρίας), επομένως υφίσταται εύλογη αντιδικία, πρέπει να γίνει δεκτό το υποβληθέν από τη δεύτερη εναγομένη αίτημα επιδίκασης τόκων υπερημερίας και χωρίς την προσαύξηση των τόκων επιδικίας». Και στο διατακτικό της απόφασης υποχρεώνει και αναγνωρίζει την υποχρέωση της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας να καταβάλει τα αναφερόμενα επιδικασθέντα ποσά, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Κείμενο Απόφ. Μον.Πρ.Αθ.851/2022
(Απόσπασμα) …. Στις 07.07:2016 και περί ώρα 09:50 περίπου ο ενάγων κινούνταν στην περιοχή του Ζεφυρίου Αττικής, επί της οδού Β., με κατεύθυνση από Φ. προς Κ. οδηγώντας το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ΙΒΕ ___ 1ΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της εταιρίας με την επωνυμία «____», με ταχύτητα περίπου 40 χλμ/ώρα και φορούσε ζώνη ασφαλείας. Την ανωτέρω ημερομηνία και ώρα, η πρώτη εναγόμενη, οδηγώντας το υπ” αριθ. κυκλοφορίας ΥΡΥ – ___ ΙΧΕ αυτοκίνητο, δικής της κυριότητας, νομής και κατοχής που ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους υλικές ζημίες και σωματικές βλάβες στην δεύτερη των εναγομένων ασφαλιστική -εταιρία, εκινείτο στην ίδια περιοχή με τον ενάγοντα, επί της οδού Μ., με κατεύθυνση από Α. προς Α.Λ. Η οδός Β. όπου κινούνταν ο ενάγων διασταυρώνεται κάθετα με την οδό Μ., και στην εν λόγω διασταύρωση των ανωτέρω οδών δεν υπάρχει σήμανση και φωτεινοί σηματοδότες, και συνεπώς ισχύει η από δεξιά προτεραιότητα, κατ” άρθρο 26 § 5 του Κ.O.K. Ο ενάγων, που κινούνταν σύννομα και με την ανωτέρω ταχύτητα, πλησίασε στην ανωτέρω διασταύρωση, και μάλιστα αφού ελάττωσε ταχύτητα, και επιχείρησε, έχοντας προτεραιότητα, να τη διασχίσει, όμως ενώ είχε ήδη εισέλθει στην ανωτέρω διασταύρωση, η πρώτη εναγόμενη οδηγός, κινούμενη στην οδό Μ., και έχοντας πρόθεση να διασχίσει τη διασταύρωση της με την οδό Β, κινούμενη με ανώτερη από την προβλεπομένη για κατοικημένη περιοχή ταχύτητα δεν διέκοψε την πορεία του οχήματος της, ακινητοποιώντας αυτό, λόγω της προτεραιότητας που είχαν τα εκ δεξιών της κινούμενα οχήματα, και δεν φρόντισε να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων στην οδό Β. προτού εισέλθει ανεμπόδιστα στη διασταύρωση και χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τους άλλους οδηγούς.
Αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγομένη οδηγός, οδηγώντας αμελώς, δεν παραχώρησε, ως όφειλε, προτεραιότητα στο όχημα του ενάγοντος, και οδηγώντας με ανεπιτηδειότητα και αμέλεια, παραβίασε την εκ δεξιών προτεραιότητα του ενάγοντος στην ανωτέρω διασταύρωση» εισήλθε σ1 αυτήν αιφνιδιαστικά, απότομα, και ανέλεγκτα, με αποτέλεσμα, να συγκρουστεί με σφοδρότητα με το εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος της στο εμπρόσθιο αριστερό τμήμα του οχήματος του ενάγοντος. Αποτέλεσμα της σφοδρότατης αυτής σύγκρουσης των δυο οχημάτων που οφειλόταν και στην αυξημένη ταχύτητα που κινούνταν η πρώτη εναγομένη, ήταν ότι μετά τη σύγκρουση των δυο οχημάτων, το όχημα του ενάγοντος παρασύρθηκε και εξετράπη από την πορεία του με αποτέλεσμα να προσκρούσει. με μεγάλη δύναμη σε παρακείμενο κιγκλίδωμα και σε δέντρο που βρίσκονταν στη γωνία της διασταύρωσης, δεξιά ως προς την πορεία του ενάγοντος. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, κρίνεται ότι το επίδικο τροχαίο συμβάν οφείλεται στην αποκλειστική υπαιτιότητα της πρώτης εναγόμενης, που οδηγούσε χωρίς να τηρεί τις ανωτέρω υποχρεώσεις της και χωρίς να επιδεικνύει την επιμέλεια που όφειλε από τις περιστάσεις και μπορούσε να επιδείξει, όπως κάθε μέσος συνετός οδηγός, τηρώντας τους ανωτέρω κανόνες της οδήγησης, τους οποίους αν τηρούσε δεν θα λάμβανε χώρα το ένδικο ατύχημα το οποίο έλαβε χώρα επειδή η πρώτη εναγομένη οδηγός οδηγούσε κατά τον προαναφερόμενο τρόπο παραβαίνοντας τις διατάξεις των άρθρων 12, 13 παρ. 2, 19 παρ. 1, παρ. 2 και παρ,3, 20 § 1, και 26 § 5 του Ν. 2696/99 (Κ.Ο.Κ.). Όλοι οι αντίθετοι ισχυρισμοί της δεύτερης εναγομένης περί συνυπαιτιότητας του ενάγοντος αναφορικά με τις συνθήκες που έλαβε χώρα το ατύχημα είναι απορριπτέοι ως κατ’ουσίαν αβάσιμοι για τους κάτωθι λόγους: α) διότι ουδόλως αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγομένη είχε ήδη εισέλθει στη διασταύρωση των ανωτέρω δύο οδών και ότι ο ενάγων έτρεχε με αυξημένη για τα δεδομένα της περιοχής (ήτοι άνω των40 χλμ/ωρα) ταχύτητα, διότι σε αυτήν την περίπτωση η σύγκρουση θα λάμβανε χώρα με διαφορετικό τρόπο αφού ο ενάγων θα έπιπτε με το εμπρόσθιο μέρος του οχήματος του στο δεξιό πλάγιο, μέρος του οχήματος της πρώτης εναγομένης και θα είχε παρασύρει το δικό της όχημα σε απόσταση από το σημείο της σύγκρουσης, ενώ στην προκείμενη περίπτωση η πρώτη εναγομένη ενέπεσε με το εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος της στο πλάγιο αριστερό τμήμα του οχήματος του ενάγοντος και λόγω της αυξημένης ταχύτητας της (ανω των 40 χλμ/ωρα) παρέσυρε το όχημα μακριά από το σημείο της σύγκρουσης, β) αν πράγματι υπαίτιος ηταν ο ενάγων για τη σύγκρουση ή έστω συνυπαίτιος η πρώτη εναγομένη θα είχε ασκήσει αγωγή κατά του ενάγοντος αιτουμένη αποζημίωση για τις φθορές του οχήματος της και για τις τυχόν σωματικές της βλάβες αλλά και την χρηματική της ικανοποίηση λόγω της ηθικής της βλάβης, αλλά δεν άσκησε.
Σωματικές Βλάβες
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων υπέστη σοβαρότατες σωματικές βλάβες και ειδικότερα αποδείχθηκε ότι αμέσως μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «___», ΣΤΗ Β’ Ορθοπεδική Κλινική και μετά εισήχθη σε έτερα νοσοκομεία και κλινικές και συγκεκριμένα στο «___», «____», «____», «____, Ψυχιατρικό Κέντρο. «____ «____», και εξετάστηκε από πλήθος ιατρών, νευροχειρουργών, παθολόγων, ψυχολόγων, και ορθοπεδικών, προέβη σε αλλεπάλληλες εξετάσεις, ακτινογραφίες, μαγνητικές, και αξονικές τομογραφίες αλλα και χειρουργεία, διότι διαπιστώθηκαν κρανιοεγκεφαλική κάκωση, υπόπυκνη αλλοίωση στον ακτινωτό στέφανο αριστερά, εκφύλιση μεσοσπονδυλίου δίσκου με σημαντικού βαθμού ελάττωση του ύψους αυτού και κυκλοτερής προβολή του με επίταση οπισθίως κεντρικά και αριστερά- άσκηση πίεσης επί του μηνιγγικού σάκου και πίεση στην αριστερή ρίζα 11, αλλοιώσεις στις επιφυοιακές πλάκες εκατέρωθεν, μεταδιασεισικό σύνδρομο και μετατραυματική δισκοκήλη 05 – 11 (αρ), εκφύλιση του μεσοσπονδυλίου δίσκου με ελάττωση του ύψους αυτού, αλλοιώσεις εκφυλιστικής σπονδυλοαρθροπάθειας ΑΜΣΣ με μεγαλύτερη προσβολή των Α5 – Α6 και Α6 – Α7ΜΔ και ανάδειξη διαφόρου βαθμού μείωσης του εύρους των σπονδυλικών τρημάτων σε μεγαλύτερη έκταση των αριστερών. Artifact πρόσθιας τραχηλικής χώρας, αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο (ΑΡ) σε έδαφος μετατραυματικής δισκοκήλης Α5 – Α6 (ΑΡ) και Α6 – Α7 (ΑΡ) καθώς και οσφυοϊσχιαλγία (ΑΡ) σε έδαφος μετατραυματικής δισκοκήλης 05 – 11 (ΑΡ), μετατραυματική δισκοκήλη 05 – 11 με εμμένουσα οσφυοϊσχιαλγία αριστερά καθώς και μεταταυματικό αυχενοβρσχιόνιο σύνδρομο αριστερά (ΚΜΔ δύο επιπέδων ΑΜΣΣ), αυχενοβρσχιόνιο σύνδρομο, οξεία κάκωση ΑΜΣΣ, στένωση κατωτέρων μεσοσπονδυλίων διαστημάτων, μετατραυματική οσφυοϊσχιαλγία, μεταδιασεισικό σύνδρομο, κάκωση ΑΜΣΣ, κάκωση άκρας χειρός (ΑΡ), κάκωση πηχεοκαρπικής, κάκωση ΟΜΣΣ, κάκωση οσφύος, επεισόδια ζάλης. Όλο το ιστορικό των χειρουργικών επεμβάσεων που ακολούθησαν μετά τον τραυματισμό του ενάγοντος και της φαρμακευτικής αγωγής που υποχρεώθηκε να λαμβάνει προκύπτει από την ιατρική πραγματογνωμοσύνη της διορισθείσας με την μη οριστική απόφαση με αριθμό 442/2019 του Δικαστηρίου τούτου πραγματογνώμονα Μ.Γ. – ιατρού νευροχειρουργού – που εξέτασε τον ενάγοντα και έλαβε υπόψη της στοιχεία της δικογραφίας προκεμένου να γνωμοδοτήσει εγγράφως με πλήρως αιτιολογημένη έκθεση της για τα τεθέντα με την ανωτέρω απόφαση θέματα: Α) Να προσδιορίσει τη σημερινή κατάσταση της υγείας του ενάγοντος σε σχέση με τον τραυματισμό του κατά το επίδικο τροχαίο ατύχημα. Β) Να αποφανθεί αν, με τη θεραπεία που έχει ακολουθηθεί και τις χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες είχε μέχρι τότε υποβληθεί ο ενάγων, η κατάσταση της υγείας του έχει βελτιωθεί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και επίκειται η αποθεραπεία του ή αν απαιτείται και άλλη ή άλλες χειρουργικές επεμβάσεις για τη βελτίωση της κατάστασης της υγείας του, ή αν έχει προκληθεί σε εκείνον πρόσκαιρη ή με βεβαιότητα μόνιμη αναπηρία και, σε καταφατική περίπτωση (μόνιμης αναπηρίας), α) σε τι συνίσταται η αναπηρία αυτή, β) ποιο είναι το ποσοστό της, γ) εάν συνεπάγεται ή συνδέεται με αδυναμία ή περιορισμό της κινητικής του αυτονομίας και εκτέλεσης των καθημερινών κινήσεων και της αυτοεξυπηρέτησης του, δ) εάν συνεπάγεται την ανικανότητα του (μερική ή ολική) προς εκτέλεση της εργασίας του (ως εναερίτης – τεχνικός δικτύων) ή άλλης παρεμφερούς εργασίας ή άλλης εργασίας που δεν απαιτεί ιδιαίτερες σωματικές δυνάμεις, αντοχές και δεξιότητες, και απασχόληση σε απαιτητικό περιβάλλον όπως είναι αυτό εναερίτη – τεχνικού δικτύων.
(ΣΣ. Εν συνεχεία η απόφαση όσον αφορά τον βαρύτατο τραυματισμό του ενάγοντος και τις επιπτώσεις αυτού, αναφέρεται αναλυτικά στην ιατρική πραγματογνωμοσύνη της πραγματογνώμονος που διορίσθηκε με την υπ΄αριθμ. 442/2019 απόφαση του ιδίου δικαστηρίου).
Αναπηρία ενάγοντος βάσεις αποφάσεων των ΚΕΠΑ
Περαιτέρω, ο ευαγών προσκομίζει με επίκληση την υπ’ριθμ. ___/17.12.2020 «Γνωμάτευση» – Απόφαση της Α’ βαθμιας Υγειονομικής Επιτροπής της 1ηΐ Υγειονομικής Περιφερείας – Μονάδας Υγείας Αμαρουσίου ττου γνωματεύει ανικανότητα εργασίας του ενάγοντος από 03.12.2020-02.03.2021 και την με αριθμό ___/08.07.2020 και αριθμό επιτροπής ____/02.07.2020 «Γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας» του Ε.Φ.Κ.Α. Γ’ Τοπικό Υποκ/μα Μισθωτών Αττικής – Αθηνών Δυτικού Τομέα, σύμφωνα με το οποίο κρίθηκε ανάπηρος σε συνολικό ποσοστό 67% κατά ιατρική πρόβλεψη από 03.02.2020 – 31.03.2021 (ποσοστό 30% οφείλεται σε ψυχιατρική πάθηση – μικτή διαταραχή άγχους και κατάθλιψης- και ποσοστό 50% σε νευροχειρουργική πάθηση) που οφείλεται στο ατύχημα της 07.07.2016. . Επιπλέον, μετά την εξέταση του από την ως άνω ιατρό που ορίσθηκε πραγματογνώμονας από το Δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση 442/2019, ο ενάγων εξετάσθηκε εκ νέου (λόγω απαίτησης της εργοδοσίας του προκειμένου να συνεχιστεί η χορήγηση των αναρρωτικών αδειών) από την A’ Υ.Ε. ΚΕ.Π.Α, – Ε.Φ.Κ.Α- Γ’ Τοπικό Υποκ/μα Μισθωτών Αττικής – Αθηνών Δυτικού Τομέα, η οποία με την υπ* αριθ. __ – 2021 – __/11.06.2021, αρ. επιτροπής__- 2021 – __/28.05.2021 η οποία και πάλι τον έκρινε ανάπηρο κατά ποσοστό 67% από 1-4-2021 εως 31-3-2023, ήτοι κατά 35 % λόγω ψυχιατρικής πάθησης (υποτροπιάζουσα καταθλιπτική συνδρομή) και κατά 50 % λόγω του τραυματισμού του στις 7-7-2016 (πολλαπλές επεμβάσεις ΑΜΣΣ – ΟΜΣΣ, Σπονδυλοδεσία Α3-Α4 και 05-11 Σοβαρή δυσκαμψία ΑΜΣΣ. Νευροπαθητικός πόνος υπο Φ.Α.
Ζώνη Ασφαλείας
Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι για τον ανωτέρω τραυματισμό του δεν συντρέχει υπαιτιότητα ή συν υπαιτιότητα του, απορριπτόμενου του ισχυρισμού της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας που ισχυρίζεται ότι δεν φόραγε ο ενάγων την επιβαλλόμενη από τον ν. 2696/1999 ζώνη ασφαλείας με αποτέλεσμα να υποστεί τις ανωτέρω σωματικές κακώσεις από δική του υπαιτιότητα. Όμως ο ανωτέρω ισχυρισμός δεν αποδεικνύεται από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο, διότι λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης και του τρόπου ακινητοποίησης του οχήματος του ενάγοντος πάνω στο κιγκλίδωμα και μετα πάνω στο δέντρο που βρισκόταν δεξιά του στο οποίο επέπεσε λόγω της μεγάλης ταχύτητας της πρώτης εναγομένης οδηγού του ζημιογόνου οχήματος, σε περίπτωση που ο ενάγων δεν φορούσε τη ζώνη ασφαλείας του θα είχε υποστεί πλήθος κακώσεων κεφαλής και ενδεχομένως θα είχε προσκούσει στο παρμπρίζ του οχήματος του, ενώ το όχημα του θα είχε γεμίσει με αίματα από τις κακώσεις που θα είχε υποστεί λόγω της πρόσκρουσης. Σε κάθε περίπτωση η δεύτερη εναγομένη δεν προσκόμισε δική της ιδιωτική πραγματογνωμοσύνη από την οποία να προκύπτουν οι ανωτέρω προκληθέντες ισχυρισμοί της, ενώ από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων (μεταξύ των οποίων και των φωτογραφιών του οχήματος που οδηγούσε ο ενάγων, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε) προκύπτει ότι ούτε αίμα υπήρχε εντός του οχήματος ούτε κακώσεις κεφαλής υπέστη ο ενάγων και συνεπώς κανένα στοιχείο της δικογραφίας επιρρωνύει τον ισχυρισμό της δεύτερης εναγομένης ότι ο ενάγων δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας.
Ηθική Βλάβη – Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας – ΑΚ 931
Συνεπώς ο ενάγων, λόγω του τραυματισμού του για την πρόκληση και έκταση του οποίου ουδόλως ευθύνεται, όπως προαναφέρθηκε, υπέστη σημαντική ηθική βλάβη αφού ήδη έως και το έτος 2023 έχει κριθεί ανάπηρος σε ποσοστό 67% και όπως προκύπτει από τα προαναφερθέντα αποδεικτικά στοιχεία η προοπτική της υγείας του είναι όχι η βελτίωση αλλά η χειροτέρευση της υγείας του, καθώς και της προσωπικής του – οικογενειακής του ζωής αφού δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα τρία τέκνα του και να ανταποκριθεί στις οικογενειακές του υποχρεώσεις όπως στο παρελθόν, λόγω των χρονιών πόνων που προκλήθηκαν από το ατύχημα, θα πρέπει να υποστεί την ταλαιπωρία και επιπρόσθετων χειρουργικών επεμβάσεων, πέραν των ήδη διενεργηθεισών τεσσάρων χειρουργικών επεμβάσεων και πολυπληθών ιατρικών εξετάσεων στις οποίες έχει ήδη υποβληθεί, και την απομάκρυνση του εκ νέου από τον εργασιακό του χώρο που τον ολοκλήρωνε ως προσωπικότητα αφού ο ενάγων ήταν δυναμικός και παραγωγικός υπάλληλος του Ο,Τ.Ε. και για το λόγο αυτό και αμειβόταν αδρά, λαμβανομένης δε υπόψη της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης του ίδιου και της πρώτης εναγομένης (δεν λαμβάνεται υπόψιν η κοινωνική και οικονομική κατάσταση της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική), για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να του επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση ποσού 90.000 ευρώ, που κρίνεται εύλογη κατ* άρθρο 932 ΑΚ, σταθμίζοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το ατύχημα, την ηλικία του ενάγοντος, την αποκλειστική υπαιτιότητα της οδηγού του ασφαλισμένου στην δεύτερη εναγόμενη ζημιογόνου οχήματος, το είδος της βλάβης που επήλθε και την έκταση της, της εξ αυτής ταλαιπωρίας του, του σωματικού και ψυχικού άλγους που αυτός υπέστη από τις επανειλημμένες εγχειρίσεις, από την ψυχολογική του κατάσταση λόγω των χρονιών πόνων του και την αδυναμία του να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές του υποχρεώσεις, ενω, επιπλέον, η αναπηρία του (ποσοστού 67% οφειλομένη σε 50% σε κινητική αναπηρία του) θα επιδράσει κατά τρόπο λίαν δυσμενή στην επαγγελματική-οικονομική του εξέλιξη και σταδιοδρομία, αλλά και στις μελλοντικές κοινωνικές και Λοιπές συναναστροφές του και εν γένει στην προσωπική και κοινωνική αλλα και οικογενειακή ζωή του και συνεπώς το Δικαστήριο κρίνει ότι για την αντιμετώπιση όλων αυτών των δυσμενών επιπτώσεων, πρέπει να του επιδικαστεί ως πρόσθετη εύλογη αποζημίωση κατά το άρθρο 931 του ΑΚ το ποσό των 80.000 €. το οποίο πρέπει να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγομένη να του καταβάλλει και μάλιστα με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, ενόψει του ότι δεν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις για επιδίκαση του ποσού αυτού με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας. Επίσης πρέπει να γίνει δεκτό εν μέρει το αίτημα περί κήρυξης της απόφασης ως προς την ανωτέρω διάταξη της περί επιδίκασης ποσού 80.000 € κατά το άρθρο 931 του ΑΚ προσωρινά εκτελεστής διότι κρίνεται οτι τυχόν καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα που νίκησε (άρθρα 908 παρ. 2 σε συνδ. με 907 του ΚΠΟΛΔ) και συνεπώς πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η ανωτέρω διάταξη κατά το ποσό των τριάντα χιλιάδων Ευρω (30,000 €). ….
(ΣΣ Περαιτέρω η απόφαση αναφέρεται αναλυτικά στα επιδικασθέντα κονδύλια για εν γένει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που αφορά την αγορά φαρμάκων, ιατρικών εξετάσεων, ιατρικών επισκέψεων κλπ, συνολικού ποσού 10.480,88 ευρώ + 10.562,61 ευρώ).
Αποκλειστική Νοσοκόμος
Περαιτέρω, λόγω του προαναφερθέντος τραυματισμού του από το ένδικο ατύχημα, που οφείλεται στην αποκλειστική υπαιτιότητα της πρώτης εναγομένης – οδηγού του ζημιογόνου οχήματος, απαιτήθηκε ο ενάγων να υποβληθεί σε δύο νευροχειρουργικές επεμβάσεις ητοι στην χειρουργική επέμβαση στις 22 11.2016 – διαδερμική τρηματεκτομή και μικροδισκεκτομή A3 – Α4 (αρ), λόγω μετατραυματικής δισκοκήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου A3 -Α4, και στη χειρουργική επέμβαση στις 14 11.2017 – διαδερμική μικροδισκεκτομή 05 – 11 και μικροδισκεκτομή A3 – Α4 (αρ), λόγω μετατραυματικής δισκοκήλης), οπότε τα χρονικά διαστήματα 2 μήνες πριν και 4 μήνες μετά το πρώτο χειρουργείο και 2 μήνες πριν και 4 μήνες μετά το δεύτερο χειρουργείο ο ενάγων, και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, τελούσε σε πλήρη αδυναμία να μετακινηθεί και να αυτοεξυπηρετηθεί, όντας ακινητοποιημένος, λόγω του πολύ μεγάλου κίνδυνου επιδείνωσης και επιπλοκών της υγείας του, ενώ αν η κατάσταση της υγείας του ηταν καλή δεν θα πραγματοποιούσε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής τις ανωτέρω επεμβάσεις. Συνεπώς, ενόψει του ανωτέρω είδους της βλάβης του σώματος που υπέστη ο ενάγων, και σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, είχε ανάγκη της βοήθειας τρίτου προσώπου (αποκλειστικής νοσοκόμας-περιποιήτριας) γτα να τον συνδράμει στις καθημερινές της ανάγκες (προσωπική υγιεινή, ένδυση, μετάβαση στο σούπερ μάρκετ και φαρμακεία για αγορά πρώτων υλών και φαρμάκων, μαγείρεμα. κλπ.), για το χρονικό διάστημα των συνολικά (12) μηνών (6 μήνες σε σχέση με κάθε χειρουργείο). Κατά το διάστημα αυτό των 6 μηνών ως προς κάθε χειρουργική επέμβαση ο ενάγων δέχθηκε τη βοήθεια της συζύγου του (η οποία μάλιστα έπρεπε να φροντίζει αποκλειστικά και τα τρια ανήλικα τέκνα τους) ενώ όταν εκείνη δεν μπορούσε τον συνέδραμε η μητέρα του. Επομένως, κατ1 άρθρο 930 παρ. 3 του ΑΚ, ο πρώτος ενάγων δικαιούται να απαιτήσει από την δεύτερη εναγομένη ως αποζημίωση του το ανάλογο ποσό που θα ήταν υποχρεωμένος να καταβάλει σε τρίτο πρόσωπο, που για το σκοπό αυτό θα προσελάμβανε, έστω και αν στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν κατέβαλε κανένα τέτοιο ποσό στην σύζυγο του ή στη μητέρα του, οι οποίοι σε βάρος των άλλων απασχολήσεων τους και με υπερένταση των προσπαθειών τους παρείχαν στον ενάγοντα τις αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδες τους, για την αποκατάσταση της υγείας του (ΑΠ 1207/2017 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 132/2010 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 371/2001 ΝοΒ 2002, 347). Το ποσό, δε, αυτό, που αφορά παροχή υπηρεσιών επί 24ωρου βάσεως) αποτιμάται σε 1.500 ευρώ μηνιαίως για τις υπηρεσίες τους μηναιως και συνολικά σε 18.000.00 € (12 μήνες Χ 1-500 ευρώ μηνιαίως = 18.000,00 ευρώ), το οποίο, επομένως, ο ενάγων δικαιούται για τον πιο πάνω λόγο, απορριπτόμενου ως ουσιαστικά αβάσιμου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου ως προς το επιπλέον αιτούμενο με την συνεκδικαζόμενη με ΓΑΚ/ΕΑΚ ____/2018 αγωγή ποσό δεδομένου ότι όταν οι υπηρεσίες προς τον παθόντα προσφέρονται από τους οικείους του επιδικάζεται εύλογη αποζημίωση και όχι το ποσό που πράγματι θα κατέβαλε σε μία υποκατάστατη δύναμη (Α. Κρητικός, Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα, έκδ. 2019, τόμος 1, παρ. 17, αρ. 57 επ., σελ. 360 επ. με παραπομπές στη νομολογία) και συνεπώς απορριπτέος, ως ουσιαστικά αβάσιμος, κρίνεται κάθε ισχυρισμός της εναγομένης περί του αντίθετου αναφορικά με την ανωτέρω πλασματική δαπάνη, καθώς η εύλογη αποζημίωση αποτιμήθηκε ήδη στο ποσό που θα ανερχόταν η μηνιαία αμοιβή ενός κατάλληλου τρίτου προσώπου εκτός της οικογενείας του, λαμβανομένων υπόψη ίων επικρατουσών συνθηκών της αγοράς εργασίας.
Περαιτέρω, με την συνεκδικαζόμενη δεύτερη αγωγή του με ΓΑΚ/ΕΑΚ ____/2021 ο ενάγων αιτείται να του καταβληθεί το ποσό των 268.000 € ως αποζημίωση κατά το άρθρο 930 παρ.3 του ΑΚ για παροχή των ανωτέρω υπηρεσιών από τη σύζυγό του από το Μάϊο του έτους 2018 έως και την ηλικία του των 79 ετών. Το ανωτέρω κονδύλιο είναι απορριπτέο ως κατ’ουσίαν αβάσιμο, ενόψει του ότι συμφωνάμε την υπ’αρ. 166/2020 πραγματογνωμοσύνη της διορισθείσας πραγματογνώμονα Μ.Γ. η μόνιμη αναπηρία του ενάγοντος που άφορα την κατάργηση της κινητικότητας τμήματος της σπονδυλικής του στήλης ανέρχεται σε 50% και συνεπώς η δυσκινησία του επιβαρύνει και δυσκολεύει την καθημερινότητα του αφού δυσκολεύεται στη βάδιση και χρειάζεται στήριξη, ενώ δεν μπορεί να ορθοστατήσει πέραν του διλέπτου το πολύ πεντάλεπτου εξαιτίας του πόνου, είναι δυσκίνητος και αργός χωρίς φυσική αντοχή, ενώ δεν μπορεί να οδηγήσει ούτε για λίγο διάστημα ή να ακολουθήσει σωματική άσκηση και είναι 100% ανίκανος να ασκήσει επάγγελμα που χρήζει σωματικής δύναμης και αντοχής (σελίδες 12 και 13 της πραγματογνωμοσύνης), όμως η αναπηρία αυτή δεν συνεπάγεται αδυναμία του να αυτοεξυπηρετηθεί, να ντυθεί, να φροντίσει τον εαυτό του ή να φάει μόνος του και συνεπώς δεν κρίνεται απαραίτητη η συνδρομή τρίτου προσώπου για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, ενώ οι λοιπές ψυχικές παθήσεις του δεν τον εμποδίζουν να φροντίσει τον εαυτό του. Ομοίως απορριπτέες ως κατ’ουσία αβάσιμα είναι τα αιτούμενα με τις δυο συνεκδικαζόμενες αγωγές του κονδύλια ταξί διότι δεν αποδείχθηκε ότι συνδέονται με δαπάνες που σχετίζονται με συνδεόμενες με την κατάσταση της υγείας του ιατρικές πράξεις που ηταν αναγκαίες και για τις οποίες δεν μπορούσε να μετακινηθεί με άλλο τρόπο, ενώ δεν ταυτοποιούνται με το δικό του πρόσωπο. Επίσης απορριπτέα είναι τα αιτούμενα με την ΓΑΚ/ΕΑΚ ____/2018 αγωγή κονδύλια αποζημίωσης για καταστροφή του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του κινητού τηλεφώνου που ο ενάγων ισχυρίζεται άτι καταστράφηκαν λόγω του ενδίκου ατυχήματος, αφού αφενός δεν προσκομίσθηκαν αποδείξεις αγοράς τους, αφετέρου δεν αποδείχθηκε ότι βρίσκονταν εντός του οχήματος του.
Απώλεια Εισοδήματος
Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι ο ενάγων σε χρόνο προ του τραυματισμού του ήταν εναερίτης – τεχνικός δικτύου της ΟΤΕ Α.Ε. με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και πλέον βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια με έναρξη αυτής από την ημέρα που έλαβε χώρα το ατύχημα. Το μεικτό μηνιαίο εισόδημα του, όπως αυτό προκύπτει από τις προ του ατυχήματος καταστάσεις μισθοδοσίας του ήταν 2.373,95 ευρώ, Ήδη λόγω του ανωτέρω ατυχήματος και του συνακόλουθου βαρύτατου τραυματισμού του, του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια και συνακόλουθη αποχή από την εργασία του, από 08.07.2016 έως και 11.07.2018, όπως ήδη προέκυψε ανωτέρω. Συνεπώς η δεύτερη εναγομένη πρέπει να τον αποζημιώσει/ πλήρως για το ανωτέρω χρονικό διάστημα της αναρρωτική άδειας που έλαβε, λόγω του τραυματισμού του κατά το ένδικο ατύχημα, και να του καταβάλει το σύνολο των μεικτών μηνιαίων αποδοχών που θα λάμβανε, αφού κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα συνέχιζε κανονικά την εργασία του εάν δεν συνέβαινε το ατύχημα και μετα βεβαιότητας θα λάμβανε το σύνολο των αποδοχών του. Επομένως η δεύτερη εναγομένη πρέπει να υποχρεωθεί να του καταβάλει για απώλεια εισοδημάτων για το ως άνω χρονικό διάστημα το ποσό των (2.373,95 ευρώ μεικτός μηνιαίος μισθός Χ 24 μήνες =) 56.974,80 ευρώ. Η ανωτέρω αποζημίωση αντιστοιχεί στους μισθούς του ενάγοντος, που καταβάλει ο εργοδότης και όχι ο ασφαλιστικός του φορέας (όπως προκύπτει τόσο τις μισθοδοσίες προ και μετά του ατυχήματος που προσκομίζει τα εκκαθαριστικά της Δ,Ο.Υ. σημειώματα, προ και μετά του ατυχήματος, οσο και την υπ’ αριθ. __/05.10.2021 βεβαίωση αναρρωτικής άδειας μετά το ατύχημα του εργοδότη του, και συνεπώς η ανωτέρω αποζημίωση πρέπει να του καταβληθεί κατ” άρθρο 930 § 3 του Α.Κ., διότι τα υπό του εργοδότη καταβαλλόμενα χρήματα κατά τη διάρκεια τραυματισμού, χωρίς αντιπαροχή εργασίας είναι χρήματα από τις κρατήσεις, που αυτός κάνει από μισθό κάθε μήνα,, άλλωστε όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. ____/21.11.2018 «Βεβαίωση Παροχών ΕΟΠΥΥ», καθώς και την υπ” αριθ____/27.09.2021 βεβαίωση ΕΦΚΑ, κανένα ποσό δεν έλαβε ο ενάγων από τον ως άνω ασφαλιστικό του φορέα, που να αφορά στην απώλεια εισοδημάτων απορριπτόμενου του σχετικού περί του αντίθετου ισχυρισμού της δεύτερης εναγομένης. Περαιτέρω, ο ενάγων απέδειξε με την αναλυτική κατάσταση των παραστατικών της μισθοδοσίας του ότι από το σύνολο του μεικτού μισθού του (2.373,95 ευρώ), ποσό 325,80 ευρώ ετησίως αφορά επίδομα τεχνικής εξειδίκευσης, ποσό 480,00 ετησίως αφορά επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, ποσό 943,46 κατά μέσο όρο ετησίως αφορά εργασία σε εξαιρέσιμες ημέρες και ρεπό, και ποσό 593,01 κατά μέσο όρο ετησίως αφορά σε υπερωρίες, όλα δε τα ανωτέρω ποσά δεν θα τα εισέπραττε κατά το χρονικό διάστημα από το μήνα Αύγουστο του 2018 έως και το Μάρτιο του 2023 (βλ- σχετική βεβαίωση αναπηρίας του ΚΕΠΑ της 15-6-2021 σύμφωνα με την οποία η αναπηρία του ανέρχεται σε ποσοστό 67% από 1-4-2021 έως 31-3-2023 η οποία ήδη μνημονεύτηκε παραπάνω) και συνεπώς θα εισέπραττε μετά βεβαιότητας κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων το ποσό των 128.824.85 € για το ανωτέρω χρονικό διάστημα (ήτοι 55 μήνες Χ {325,80 € + 480,00 € + 943,46 € + 593,01 € = 2.342,27}), ενώ για κάθε άλλο χρονικό διάστημα η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως προς τα ανωτέρω αξιούμενα κονδύλια ως προώρως ασκηθείσα.
Πρέπει, συνεπώς, οι υπό κρίση συνεκδικασθείσες αγωγές να γίνουν εν μέρει δέκτες ως βάσιμες και κατ’ ουσίαν και α) να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριάντα χιλιάδων Ευρώ (30.000,00 €), με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, κηρυσσόμενης της απόφασης ως προς την ανωτέρω διάταξη της προσωρινά εκτελεστής (άρθρα 908 παρ. 2 σε συνδ. με 907 του ΚΠΟΛΔ) και β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των τριακοσίων εξήντα τεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων σαράντα τριών Ευρώ και δεκατεσσάρων λεπτών (364.843,14 €) (90.000 € αξίωση 932 ΑΚ + 50.000 € υπόλοιπο από αξίωση 931 ΑΚ + 10.480,88 € ιατρικές δαπάνες + 10.562,61 € ιατρικές δαπάνες + 18.000 € αξίωση 930 παρ. 3 ΑΚ + 56.974,80 € αξίωση από μισθούς + 128.824,85 € αξίωση από επιδόματα 55 μηνών), με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επειδή κατά το κύριο μέρος η αγωγή έχει ως περιεχόμενο αξιώσεις που υπολογίζονται και επιδικάζονται κατ’ εύλογη κρίση (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και εύλογη αποζημίωση λόγω αναπηρίας), επομένως υφίσταται εύλογη αντιδικία, πρέπει να γίνει δεκτό το υποβληθέν από την δεύτερη εναγομένη αίτημα επιδίκασης τόκων με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας και χωρίς την προσαύξηση λόγω επιδικίας. Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, ανάλογα με το ποσοστό νίκης του, θα επιβληθεί σε βάρος της δεύτερης εναγομένης (άρθρα 178, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Θεωρεί ότι η με ΓΑΚ/ΕΑΚ ___/2021 αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς την πρώτη εναγόμενη.
Συνεκδικάζει αντιμωλία του ενάγοντος και της δεύτερης εναγομένης α) την από 30-6-2021 αγωγή (που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με ΓΑΚ/ΕΑΚ ____/2021) και β) την από 31-5-2018 αγωγή (που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με ΓΑΚ/ΕΑΚ ___/2018 και ως προς την οποία ο ενάγων παραιτήθηκε από την πρώτη εναγομένη) την οποία νόμιμα επανέφερε ο ενάγων για συζήτηση με την από 12-7-2021 κλήση του (με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ___/2021), μετά την έκδοση της μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 442/2019.
Δέχεται εν μέρει τις αγωγές.
Υποχρεώνει την δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριάντα χιλιάδων Ευρώ (30.000,00 €), με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής για την αιτία που αναφέρεται στο σκεπτικό της παρούσης.
Κηρύσσει την απόφαση ως προς την ανωτέρω διάταξη της προσωρινά εκτελεστή.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριακοσίων εξήντα τεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων σαράντα τριών Ευρώ και δεκατεσσάρων λεπτών (364.843,14 €) ρε το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το οποίο ορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων εννιακοσίων είκοσι Ευρώ (3.920,00 €),
Κρίθηκε,
————————————————————