Τροχαίο Ατύχημα:
1.Σύγκρουση Αντιθέτως Κινουμένων
Κακοτεχνίες στο Οδόστρωμα (Λακκούβες) με προειδοποιητική πινακίδα Κ-9
ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2023
2.Κίνηση Μοτοσικλέτας στο Μέσον του Οδοστρώματος αντί στο άκρο Δεξιό του Οδοστρώματος (16 παρ.1 ΚΟΚ) (1)
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας 25.000 ευρώ (ΑΚ 931)
3.Σπληνεκτομή
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας 25.000 ευρώ (ΑΚ 931)
4.Ηθική Βλάβη (932 ΑΚ) 25.000 ευρώ
5.Βελτιωμένη Τροφή Άνευ Ιατρικής Γνωματεύσεως
6.Απώλεια Εισοδήματος – Διαφυγόντων Κερδών Ποδοσφαιριστή
7.Ένσταση Συντρέχοντος Πταίσματος (300 ΑΚ) λόγω μη Ανεύρεσης άλλης Εργασίας
8.Μελλοντικές Πλαστικές Χειρουργικές Επεμβάσεις
9. Άσκηση Εφέσεως κατ’ Ερήμην Πρωτοβάθμιας Αποφάσεως
Λειτουργεί ως υποκατάστατο της αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας
Εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως χωρίς έρευνα των λόγων αυτής
Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως
Σύγκρουση Αντιθέτως Κινουμένων
Κακοτεχνίες στο Οδόστρωμα (Λακκούβες) με προειδοποιητική πινακίδα Κ-9
Κίνηση Μοτοσικλέτας στο Μέσον του Οδοστρώματος αντί στο άκρο Δεξιό του Οδοστρώματος (16 παρ.1 ΚΟΚ) (1)
Συνυπαίτιος σε ποσοστό 80% του ένδικου τροχαίου ατυχήματος κρίθηκε ο οδηγός του ΔΧΦ αυτοκινήτου, διότι, αν και επαγγελματίας οδηγός, κινούμενος αυτός στην διπλής κατευθύνσεως επίδικη οδό, δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, χωρίς έλεγχο του οχήματός του ώστε να είναι σε θέση να το ακινητοποιήσει εγκαίρως με τροχοπέδηση ή με κατάλληλο αποφευκτικό ελιγμό, και παρά το ότι υπήρχε στην πορεία του προειδοποιητική πινακίδα για κακοτεχνίες στο οδόστρωμα (λακκούβες), επικρατούσε σκότος, χωρίς τεχνητό φωτισμό, και εισερχόταν σε στροφή, δεν μείωσε την ταχύτητά του αλλά συνέχισε να κινείται, με αποτέλεσμα πέφτοντας ή προσπαθώντας να αποφύγει λακκούβα να εκτραπεί της πορείας του προς τα αριστερά και να εισέλθει εν μέρει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να συγκρουσθεί μετωπικά με την μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο ενάγων, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του οδηγού και τον θανάσιμο τραυματισμό του συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας (παραβάσεις άρθρων 12 παρ.1, 16 παρ.1 και 4, και 19 παρ.1, 2 και 3 ΚΟΚ).
Συνυπαίτιος σε ποσοστό 20% του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του, κρίθηκε ο ενάγων οδηγός της μοτοσικλέτας, διότι δεν εκινείτο στο δεξιό τμήμα της οδού, όπως επιτάσσει η διάταξη του άρθρου 16 παρ.1 ΚΟΚ, αλλά στο μέσον της οδού, που θα απέτρεπε τη σύγκρουση, καθώς το φορτηγό με βεβαιότητα δεν είχε φτάσει ούτε καν στο μέσον του δικού του ρεύματος πορείας (ενάγοντος οδηγού της μοτοσικλέτας), και έτσι η θέση του ενάγοντος στο οδόστρωμα και η μικρή απόσταση των οχημάτων (ΔΧΦ και μοτοσικλέτας) όταν οι οδηγοί τους αντιλήφθηκαν ο ένας την παρουσία του άλλου, απέκλεισε τη δυνατότητά του να προβεί σε οποιαδήποτε αποφευκτικό ελιγμό ή τροχοπέδηση (παραβάσεις άρθρων 12 παρ.1, 16 παρ.1 και 4, και 19 παρ.1, 2 και 3 ΚΟΚ).
Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε αποκλειστικά υπαίτιο τον οδηγό του ΔΧΦ αυτοκινήτου στην πρόκληση του ατυχήματος.
Άσκηση Εφέσεως κατ’ Ερήμην Πρωτοβάθμιας Αποφάσεως
Λειτουργεί ως υποκατάστατο της αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας
Εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως χωρίς έρευνα των λόγων αυτής
Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς
που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως
Σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 § 2 του ν.3994/2011, αν ασκηθεί έφεση κατ’ ερήμην αποφάσεως, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, χωρίς έρευνα των λόγων αυτής (εφέσεως), και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Για την εξαφάνιση της πρωτόδικης αποφάσεως, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος εφέσεως, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσης ανακοπής ερημοδικίας. Αν ο εκκαλών αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και πρέπει να εξαφανισθεί ως προς όλες τις διατάξεις της. Αντιθέτως, αν με το εφετήριο ο εκκαλών, ως εναγόμενος προβάλλει μόνον ενστάσεις καταλυτικές της αγωγής, όπως εξοφλήσεως, παραγραφής ή εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς την απόρριψη των ενστάσεων αυτών, η απόφαση δεν εξαφανίζεται κατά το μέρος που κρίθηκε βάσιμη η απαίτηση, αλλά μόνον κατά το διατακτικό της.. Για να επέλθει το αποτέλεσμα της εξαφανίσεως της αποφάσεως, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν ερευνά αν ο λόγος αυτός είναι βάσιμος, αλλά μόνον αν είναι νόμιμος, έτσι ώστε, στην αντίθετη περίπτωση, να απορρίπτεται η έφεση και να μην εξαφανίζεται η απόφαση.
Εν προκειμένω, όσον αφορά την υπό στοιχ. Γ’ έφεση, εφόσον ασκήθηκε από διαδίκους που δικάστηκαν ερήμην, και με αυτήν αρνούνται τη βασιμότητα των αγωγικών ισχυρισμών και ζητούν την ανατροπή του υπάρχοντος σε βάρος τους τεκμηρίου ομολογίας, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς αυτούς, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος.
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας 25.000 ευρώ (ΑΚ 931)
Σπληνεκτομή (2)
Επιπροσθέτως ο παθών εμφάνισε Μετατραυματική Δυσκαμψία αριστερού γόνατος με συνοδό οστεοαρθρίτιδα μετρίου βαθμού και αστάθεια, συνεπεία ρήξεων πρόσθιου και οπίσθιου χιαστού μέτριου βαθμού λειτουργικές επιπτώσεις εκ του ισχίου και του γόνατος, ήπια αστάθεια και συναισθηματική διαταραχή αντιδραστικού χαρακτήρα, με ποσοστό αναπηρίας 35%.
Κρίθηκε, ότι ο ενάγων, ηλικίας 20 ετών κατά το ατύχημα, υπέστη σοβαρό τραυματισμό, μεταξύ άλλων, και αφαίρεση του σπλήνα. Η αφαίρεση του σπλήνα, ο οποίος είναι ζωτικό τμήμα του ανοσοποιητικού και αιμοποιητικού συστήματος, τον καθιστά ευάλωτο στη μόλυνση από πληγές, που αποτελούν μικρή απειλή για τα άτομα με ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα και ευπρόσβλητο σε ασθένειες σε σχέση με τους υγιείς συνομηλίκους του, στερώντας του τη δυνατότητα να ασκεί επάγγελμα με επίπονη δραστηριότητα, χωρίς να εκτίθεται σε κίνδυνο της υγείας του. Ανήκει στις ακρωτηριαστικές επεμβάσεις, ανεξαρτήτως του ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν του αναγνωρίζεται κάποιο ποσοστό αναπηρίας (Φ.11321/οικ. 10219/688 ΚΥΑ ΦΕκ Β’ 1506/ 4-5-2012).
Συνεπεία δε του σοβαρού τραυματισμού του ο ενάγων, ποδοσφαιριστής κατά το ατύχημα, κατέστη μόνιμα ανάπηρος σε ποσοστό 35% και συνεπώς δικαιούται ιδιαίτερη αποζημίωση κατ άρθρ. 931 ΑΚ, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 25.000 ευρώ, το οποίο κρίθηκε εύλογο και δίκαιο, με βάση την αρχή της αναλογικότητας, ενόψει και όλων των συνεκτιμώμενων στοιχείων, τις συνέπειες της αναπηρίας του και της παραμόρφωσής του, της ηλικίας του, της κλίσης του στο ποδόσφαιρο και του βαθμού συνυπαιτιότητάς του
Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το ποσό των 30.000 ευρώ για την αιτία αυτή.
Ηθική Βλάβη (932 ΑΚ) 25.000 ευρώ (αντί των 30.000 ευρώ πρωτοδίκως)
Λαμβάνοντας υπόψη τον σοβαρό τραυματισμό του ενάγοντα, την νοσηλεία του στη ΜΕΘ και στη συνέχεια και σε άλλες κλινικές των νοσοκομείων, της ανικανότητάς του προς αυτοεξυπηρέτηση για τέσσερις (4) μήνες, την υποβολή του σε νέα χειρουργική επέμβαση και την ανάγκη διενέργειας άλλων χειρουργικών επεμβάσεων στο μέλλον, οι οποίες όπως και ο τραυματισμό του συνεπάγονταν ψυχική του επιβάρυνση, την υπαιτιότητα του εναγομένου οδηγού, την συντρέχουσα αμέλεια του ίδιου (ενάγοντα), το είδος και τη σοβαρότητα του τραυματισμού του και της επίπτωσης του, καθώς και την οικονομική και κοινωνική θέση των φυσικών προσώπων, πλην της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική, επιδικάσθηκε στον ενάγοντα για εύλογη χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το ποσό των 25.000 ευρώ, αντί του ποσού των 30.000 ευρώ όπως εσφαλμένα επιδικάσθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Βελτιωμένη Τροφή Άνευ Ιατρικής Γνωματεύσεως (3)
Η αναγκαιότητα λήψης βελτιωμένης τροφής προκύπτει από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής
Λόγω του είδους και της φύσης των σωματικών κακώσεων που υπέστη ο ενάγων, επιβαλλόταν η λήψη βελτιωμένης τροφής, ανεξαρτήτως της μη προσκόμισης σχετικής ιατρικής γνωμάτευσης, δεδομένου ότι η δικανική πεποίθηση για το θέμα αυτό σχηματίζεται από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, επιδικάσθηκε στον ενάγοντα το ποσό των 5 ευρώ ημερησίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων (4) μηνών, και συνολικά το ποσό των 600 ευρώ (120 ημέρες Χ 5 ευρώ ημερησίως), και με βάση το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του 480 ευρώ (600Χ80%).
Αποκλειστική Νοσοκόμος και Οικιακή Βοηθός
Για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στον ενάγοντα η μητέρα του, η οποία ήρθε από το Αγρίνιο στην Αθήνα για να τον φροντίζει και περιποιείται κατά τη νοσηλεία του στα νοσοκομεία στην Αθήνα, και στη συνέχεια κατ’ οίκον, επιδικάστηκαν :α) το ποσό των 60 ευρώ για 10ωρη ημερήσια απασχόληση στο νοσοκομείο, και συνολικά για 31 ημέρες νοσηλείας το ποσό των 1.860 ευρώ (31 ημέρες Χ 60 ευρώ), και β) το ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως για 24ωρη ημερήσια απασχόληση στην οικία επί 4 μήνες, και συνολικά το ποσό των 2.400 ευρώ (600 ευρώ Χ 4 μήνες), ήτοι συνολικά 4.260 ευρώ, και μειωμένο κατά το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του, 3.408 ευρώ (4.260 Χ 80%).
Απώλεια Εισοδήματος – Διαφυγόντων Κερδών Ποδοσφαιριστή
Κρίθηκε, ότι ο ενάγων, ηλικίας 20 ετών κατά το ατύχημα, ασχολείτο από την ηλικία των οκτώ ετών με το ποδόσφαιρο και είχε διακριθεί για τις ικανότητές του. Κατά το χρονικό διάστημα της στράτευσής του, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Γενικό Λύκειο Αγρινίου, ξεκίνησε να αγωνίζεται ως βασικός παίκτης (αμυντικός χαφ) και αρχηγός στην ομάδα του ερασιτεχνικού αθλητικού σωματείου «………..» (Α’ Κατηγορίας), καταρτίζοντας σχετική σύμβαση για την ποδοσφαιρική περίοδο 2014-2015, ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, με αμοιβή 6.000 ευρώ, και με την προοπτική να συμμετέχει στην ομάδα για τρεις ακόμη τουλάχιστον αγωνιστικές περιόδους, δηλαδή κατά τα έτη 2015-2016, 2016-2017 και 2017-2018. Η μη υπογραφή επαγγελματικού συμβολαίου για το χρονικό αυτό διάστημα οφείλεται στο ότι ο ίδιος δεν επιθυμούσε να δεσμευθεί, λόγω της πρότασης υπογραφής επαγγελματικού συμβολαίου με ΠΑΕ.
α) Εξαιτίας του ένδικου τραυματισμού του στο ένδικο τροχαίο ατύχημα απώλεσε το συνολικό εισόδημα των 18.000 ευρώ (3 Χ 6.000), το οποίο με βεβαιότητα τας θα αποκέρδαινε κατά τη συνήθη των πραγμάτων πορεία, αν δεν είχε ανακοπεί η επαγγελματική του εξέλιξη, συνεπεία του ατυχήματος, εκ του οποίου δικαιούται να λάβει με βάση το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του, το ποσό των 14.400 ευρώ (4.800 (6.000 Χ 80%) Χ 3).
β) Λόγω της άριστης φυσικής του κατάστασης, των σωματικών προσόντων του και του νεαρού της ηλικίας του, με πιθανότητα κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων, και με βάση τις προπαρασκευαστικές ενέργειες που είχαν γίνει (πολυετείς προπονήσεις και συμμετοχές σε ερασιτεχνικές αλλά και επαγγελματική ομάδα, πρόταση σύναψης με την παραπάνω επαγγελματική ομάδα), θα συνέχιζε να αγωνίζεται ως ποδοσφαιριστής στη συγκεκριμένη ομάδα ή άλλη ποδοσφαιρική ομάδα, τουλάχιστον επί δύο τριετίες ακόμη – τριετής είναι η συνήθης διάρκεια τέτοιων συμβολαίων– δηλαδή κατά την τριετία 2018-2021 και 2021-2024, όταν και θα συμπλήρωνε το 29ο έτος της ηλικίας του, με τον παραπάνω μηνιαίο μισθό και αύξηση σε ποσοστό 10 %, ανά ποδοσφαιρική περίοδο, μη συνυπολογιζομένων των επιπλέον “bonus» καλών επιδόσεων και των επιπλέον αμοιβών, οι οποίες δεν μπορούν εκ των προτέρων να προσδιοριστούν. Συνεπώς, το διαφυγόν κέρδος το οποίο ο ενάγων απώλεσε και θα απωλέσει κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα, ανέρχεται μηνιαίως: 1) 1.000 ευρώ από 1-9-2018 έως 31-8-2019, 2) 1.100 ευρώ από 1-9-2019 έως 31-8-2020, 3) 1.210 ευρώ από 1-9-2020 έως 31-8-2021, 4) 1.330 ευρώ από 1-9-2021 έως 31-8-2022, 5) 1.464 ευρώ από 1-9-2022 έως 31-8-2023 και 6) 1.610 ευρώ από 1-9-2023 έως 31-8-2024, και με βάση το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του, το ποσό των 800 ευρώ, των 880, των 968, των 1.064, των 1.171 και των 1.288 ευρώ, μηνιαίως κατά τις αντίστοιχες περιόδους.
Ένσταση Συντρέχοντος Πταίσματος (300 ΑΚ) λόγω μη Ανεύρεσης άλλης Εργασίας
Κρίθηκε, ότι κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, λόγω και του νεαρού της ηλικίας του, ο ενάγων κατά τη διάρκεια των ετών 2018-2021, που ήδη είχε επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής, θα μπορούσε να αποκτήσει επαρκή εφόδια (εκμάθηση ξένης γλώσσας, χρήσης Η/Υ) για την ανεύρεση στη συνέχεια εργασίας, ως υπάλληλος, ήτοι από τις αρχές του 2022, λαμβάνοντας υπόψη και την υφιστάμενη κατάσταση στην αγορά εργασίας, εξαιτίας των υφιστάμενων περιορισμών, λόγω της πανδημίας Covid-19, με αμοιβή ίση με τον κατώτατο βασικό μισθό, ο οποίος θα έχει διαμορφωθεί στο ποσό των 663 ευρώ μηνιαίως κα με επιδόματα εορτών και αδείας στο ποσό των 773,5 ευρώ μηνιαίως, κατά μέσον όρο.
Η παράλειψη του αυτή οφείλεται σε υπαιτιότητά του και συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με το να καταλήξει σε διαφορετική κρίση, απορρίπτοντας το σχετικό αγωγικό κονδύλιο στο σύνολό του, με αποτέλεσμα η εξέταση της ουσιαστικής βασιμότητας της ένστασης συντρέχοντος πταίσματος στην έκταση της ζημίας του, που παραδεκτώς πρότεινε η τρίτη εναγομένη και επαναφέρει με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Α’ έφεσής της, να παρέλκει, εσφαλμένα εκτίμησε της αποδείξεις και πρέπει ο άνω λόγος να γίνει δεκτός ως εν μέρει βάσιμος και κατ’ουσίαν, ήτοι για το χρονικό διάστημα από 1-1-2022 έως και 31-8-2024. Συνακόλουθα, με βάση όλα όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, η ευθύνη της τρίτης εναγομένης, περιορίζεται στο ποσό των 290,5 (1.064-773,5) ευρώ, από 1-1-2022 έως 31-8-2022, των 397,5 (1.171 -773,5) ευρώ, από 1-9-2022 έως 31-8-2023 και των 514,5 (1.288- 773,5) ευρώ, από 1-9-2023 έως 31-8-2024.
Μελλοντικές Πλαστικές Χειρουργικές Επεμβάσεις
Για μελλοντικές χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση πολλών δύσμορφων ουλών, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην ιατρική γνωμάτευση του ιδιώτη πλαστικού χειρουργού, απαιτείται το ποσό των 23.500 ευρώ, το οποίο και επιδικάσθηκε στον ενάγοντα, και μειωμένο κατά το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του, το ποσό των 18.800 ευρώ ( 23.500 Χ 80%).
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1.Κίνηση Μοτοσικλέτας στο Μέσον του Οδοστρώματος αντί στο άκρο Δεξιό του Οδοστρώματος (16 παρ.1 ΚΟΚ)
Η διάταξη του άρθρ. 16 παρ.1 του ΚΟΚ που επιβάλλει οδήγηση στο άκρο δεξιό θεσπίσθηκε για να μην παρακωλύεται η κυκλοφορία των κινουμένων στην ίδια λωρίδα κυκλοφορίας οχημάτων. Εν προκειμένω κρίθηκε ότι η οδήγηση πλησίον της διαχωριστικής γραμμής δεν μπορεί να συνδεθεί με την επέλευση της ένδικης σύγκρουσης, η οποία οφείλεται στην αιφνίδια είσοδο μοτοσυκλέτας στο αντίθετο ρεύμα, γεγονός που δεν επέτρεψε και στον κανονικώς κινούμενο οδηγό ΙΧΕ έγκαιρης αντίδρασης, (διενέργεια αποφευκτικού ελιγμού, τροχοπέδηση), ΑΠ.959/2019, ΕΣυγκΔ 2015/499.
Αναιρείται κατ’ άρθρ. 559 αρ.19 ΚΠολΔ Εφετειακή απόφαση που έκρινε ότι στην επέλευση της ένδικης σύγκρουσης συνέβαλε η συγκλίνουσα υπαιτιότητα (σε ποσοστό 30%) του αναιρεσείοντος οδηγού μοτοσυκλέτας, συνισταμένη στο ότι αυτός δεν έβαινε στο άκρο δεξιό της μοναδικής λωρίδας κυκλοφορίας του ρεύματος πορείας του, όπως ορίζει το άρθρο 16 § 1 εδάφ. β’ του ΚΟΚ, αλλά στο μέσον αυτού. Όμως δεν διευκρινίζεται πως συνδέεται αιτιωδώς η μη κίνηση της μοτοσικλέτας πλησίον του άκρου δεξιού του ρεύματος πορείας της με την επέλευση του ενδίκου ατυχήματος, πράγμα το οποίο κρίνεται αναγκαίο ενόψει της σαφούς παραδοχής του Εφετείου ότι η μοτοσικλέτα κινείτο στο μέσον του ρεύματος πορείας της και το αυτοκίνητο εισήλθε στο ρεύμα πορείας της μοτοσικλέτας, συναγομένου εμμέσως ότι το ατύχημα έλαβε χώρα στο μέσον του ρεύματος πορείας της μοτοσικλέτας, αφού στην απόφαση δεν μνημονεύεται ειδικά κάποιο άλλο σημείο σύγκρουσης, και ότι γενεσιουργό αίτιο του ατυχήματος ήταν η ανεπίτρεπτη είσοδος του αυτοκινήτου στο ρεύμα πορείας της μοτοσικλέτας, ΑΠ. 409/2015, ΕΣυγκΔ 2015/384.
Η κίνηση του οδηγού της μοτοσικλέτας στο αριστερό μέρος του οδοστρώματος, πλησιέστερα στον άξονα της λεωφόρου, και όχι στο δεξιό άκρο του οδοστρώματος, δεν αρκεί, σε συνδυασμό με την παραπάνω συμπεριφορά του περί την οδήγηση, για να κριθεί ότι αυτή ήταν η αιτία του ατυχήματος και να θεμελιώσει αυτοτελώς αμέλεια εις βάρος του και δη την οποιαδήποτε συνυπαιτιότητά του στην πρόκληση του ατυχήματος, καθώς δεν αποδείχθηκε ότι αυτή η κίνηση συνδέεται αιτιατά με την πρόκληση του ατυχήματος επηρεάζοντας δυσμενώς τον τρόπο οδήγησης της μοτοσικλέτας και την έγκαιρη αντίληψη του κινδύνου από τον ίδιο, και συνεπώς δεν συνδέεται αιτιωδώς με το ζημιογόνο αποτέλεσμα της ένδικης σύγκρουσης και των συνεπειών της, Μον.Εφ.Αθ 6489/2020, ΕΣυγκΔ 2020/519.
Το γεγονός της μη κίνησης στο άκρο δεξιό του ρεύματος πορείας δεν μπορεί να θεμελιώσει συνυπαιτιότητα του οδηγού και τούτο γιατί η παράβαση της προαναφερόμενης διάταξης δεν ήταν ικανή από μόνη της να συντελέσει στην πρόκληση της σύγκρουσης των οχημάτων και ως εκ τούτου δεν συνδέεται αιτιωδώς με την επέλευση του ζημιογόνου αποτελέσματος. Άλλωστε η παράβαση της διάταξης αυτής θεσπίστηκε για να μην παρακωλύεται η κυκλοφορία των κινουμένων στην ίδια λωρίδα κυκλοφορίας οχημάτων. Μον.Εφ.Λαρ.388/2017, ΕΣυγκΔ 2017/380
Contra Νομολογία
Συνυπαίτιος σε ποσοστό 20% κρίθηκε ο οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου διότι δεν οδηγούσε στο άκρο δεξιό μέρος του οδοστρώματος. Η κίνηση στο άκρο δεξιό τμήμα του οδοστρώματος είναι επιβεβλημένη ακόμη και αν το οδόστρωμα είναι ελεύθερο όχι μόνο για τη διευκόλυνση των ομορρόπως κινουμένων οχημάτων, αλλά και προς αποφυγή ατυχήματος από την ενδεχόμενη είσοδο στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας των αντιρρόπως κινουμένων οχημάτων, είτε κατά την επιχείρηση προσπέρασης, είτε για άλλο λόγο, Μον.Εφ.Αθ.4028/2021, ΕΣυγκΔ 2021/608.
2.Σπληνεκτομή
Η αφαίρεση του σπλήνα, δηλαδή αφαίρεση οργάνου το οποίο κατά την ιατρική επιστήμη και τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι σημαντικό για τις αμυντικές διεργασίες του ανθρώπινου οργανισμού έναντι λοιμογόνων παραγόντων. Η αφαίρεση του σπλήνα συνιστά μόνιμη αναπηρία, ανεξάρτητα από το ότι στον Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας της Φ.80000/45219/1864 (ΦΕΚ Β’ 4591/27.12.2017) των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης-Οικονομικών δεν θεσπίζεται τέτοια (ποσοστό αναπηρίας 0%). Επιδικάθηκαν 15.000 ευρώ στον β’ ενάγοντα και 20.000 ευρώ στον γ’ ενάγοντα εξ ΑΚ 931, Μον.Εφ.Θεσ.1626/2022, ΕΣυγκΔ 2022/350.
Εξαιτίας της σπληνεκτομής και των πολλαπλών καταγμάτων ο ενάγων λογίζεται πλέον ότι φέρει μόνιμα μερική ανικανότητα προς εργασία καθόσον είναι ευάλωτος σε λοιμώξεις, ενώ η ενασχόλησή του πλέον με χειρωνακτικές εργασίες είναι περιορισμένη. Επιδικάσθηκαν 50.000 ευρώ ως εύλογη εξ ΑΚ 931 αποζημίωση, πλέον 50.000 ευρώ εξ ΑΚ 932, Μον.Εφ.Αθ. 6000/2018, ΕΣυγκΔ 2019/40
3. Βελτιωμένη Τροφή Άνευ Ιατρικής Γνωματεύσεως
Βλ. Ομοίως και Μον.Εφ.Αθ. 561/2023, ΕΣυγκΔ 2023/446, (μετά σχετικών Σχολίων – Παρατηρήσεων και σχετικής Νομολογίας.
Απόφ. Μον.Εφετ.Πειρ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 