Εκτροπή – Ανατροπή Μοτοσικλέτας σε Δεξιά Στροφή
Είσοδος στο Αντίθετο Ρεύμα Κυκλοφορίας και σε Παρακείμενο Αγρό
Πρόσκρουση σε υπάρχουσες ξερολιθιές επί του ερείσματος και του αγρού
Μέθη Οδηγού (0,84 g/l αίματος)
Έλλειψη νόμιμης Άδειας Ικανότητας Οδήγησης – Υπερβολική Ταχύτητα
Αποκλειστικά υπαίτιος κρίθηκε ο οδηγός της ζημιογόνου ανασφάλιστης μοτοσικλέτας, στην οποία επέβαινε ο θανών, καθώς οδηγούσε αυτή επί της επαρχιακής οδού, χωρίς να κατέχει νόμιμη άδεια ικανότητας οδήγησης, με αυξημένη ταχύτητα (ανώτερη του επιτρεπόμενου ορίου των 50χλμ/ω λόγω κατοικημένης περιοχής), και υπό την επήρεια μέθης (0,84 g/l αίματος), γεγονός που επιδρούσε αρνητικά στην οδηγική του ικανότητα και αντίληψη. Όταν δε πλησίασε στη δεξιά στροφή που είχε στην πορεία του, παρέκκλινε της πορείας του, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο της μοτοσικλέτας, να εκτραπεί αριστερά της πορείας του, να διασχίσει διαγώνια το αντίθετο ρεύμα πορείας και το έρεισμα της οδού, και ακολούθως να επιπέσει σε ξηρολιθιά που βρίσκεται κατά μήκος του αριστερού άκρου του ερείσματος, να εισέλθει σε χωράφι χαμηλότερο από το ύψος του οδοστρώματος και να προσκρούσει σε άλλη ξηρολιθιά εντός του χωραφιού, με αποτέλεσμα την ανατροπή της μοτοσικλέτας και τον θανάσιμο τραυματισμό του συνεπιβάτη, ο οποίος δεν φορούσε κράνος, λόγω των βαρέων κακώσεων και αυχένος που υπέστη εξαιτίας των οποίων επήλθε ο θάνατός του (παραβάσεις 12.1, 42, 19 παρ.3 ΚΟΚ).
Έλλειψη Κράνους Συνεπιβάτη – Αυτοδιακινδύνευση
Επιβίβαση σε όχημα με Μεθυσμένο Οδηγό
Συντρέχον πταίσμα του συνεπιβάτη της δίκυκλης μοτοσικλέτας σε ποσοστό 80% στην επέλευση του θανάσιμου τραυματισμού του, διότι δεν έφερε κράνος και διότι δέχθηκε να επιβιβασθεί στην μοτοσικλέτα αν και γνώριζε ότι ο οδηγός της είχε προηγουμένως καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά.
Ανασφάλιστο όχημα
Υποκατάσταση Επικουρικού Κεφαλαίου – Δικονομικά Θέματα
Ανακοίνωση Δίκης – Προσεπίκληση σε Παρέμβαση
Ενωμένη με Παρεμπίπτουσα Αγωγή κατά του ιδιοκτήτη και προστήσαντος της ανασφάλιστης ζημιογόνου μοτοσικλέτας (δικονομικού εγγυητή)
Παραδεκτή και δεκτή η έφεση του δικονομικού εγγυητή – παρεμπιπτόντως εναγόμενου – ιδιοκτήτη και προστήσαντος κατά του παρεμπιπτόντως ενάγοντος Επικουρικού Κεφαλαίου καθώς ο εκκαλών δεν παρενέβη στην κύρια δίκη και δεν κατέστη διάδικος αλλά παραμένει τρίτος. Η έφεση περιορίζεται στις διατάξεις της εκκαλουμένης απόφασης που αφορούν την παρεμπίπτουσα αγωγή και την τυχόν απόρριψη των αιτημάτων του στην δίκη της παρεμπίπτουσας αγωγής, τα οποία μεταβιβάζονται προς επανεκτίμηση στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο.
Δεδικασμένο Κύριας Αγωγής
Δεν Δεσμεύει την έκκλητη δίκη επί της Παρεμπίπτουσας Αγωγής
Το Δεδικασμένο της εκκαλουμένης απόφασης που αφορά την κύρια συνεκδικαζόμενη δίκη, μεταξύ των κυρίως εναγόντων και του κυρίως εναγομένου δεν δεσμεύει στην παρούσα δίκη τον τρίτο δικονομικό εγγυητή – παρεμπιπτόντως εναγόμενο – εκκαλούντα, ο οποίος δεν παρενέβη στην κύρια δίκη ούτε ανέλαβε αυτήν ως κύριος διάδικος αλλά αρκέστηκε μόνο να αρνηθεί την παρεμπίπτουσα αγωγή.
Το κριθέν από το Εφετείο ποσοστό συντρέχοντος πταίσματος του συνεπιβάτη της δίκυκλης μοτοσικλέτας σε 80%, κατά παραδοχή των ενστάσεων του εκκαλούντος – παρεμπιπτόντως εναγομένου στην παρεμπίπτουσα αγωγή, διότι δεν έφερε κράνος και διότι επιβιβάστηκε σε μοτοσικλέτα αν και γνώριζε ότι ο οδηγός της είχε καταναλώσει οινόπνευμα που μείωναν την ικανότητά του στην οδήγηση, ισχύει μόνο στην μεταξύ του παρεμπιπτόντως ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου Επικουρικού Κεφαλαίου και του παρεμπιπτόντως εναγομένου και ήδη εκκαλούντος στην παρεμπίπτουσα έκκλητη δίκη.
Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε συνυπαίτιο τον θανόντα συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας στην επέλευση του θανάσιμου τραυματισμού του, σε ποσοστό 20% διότι δεν έφερε κράνος και σε ποσοστό 30% διότι επιβιβάσθηκε στην μοτοσικλέτα αν και γνώριζε ότι οδηγός της είχε καταναλώσει οινόπνευμα.
Ψυχική Οδύνη 15.000 ευρώ
Ευθύνη Ιδιοκτήτη και Προστήσαντος έναντι Επικουρικού Κεφαλαίου
λόγω Ανασφαλίστου Οχήματος
Ο εκκαλών – παρεμπιπτόντως εναγόμενος – ιδιοκτήτης και προστήσας της ζημιογόνου ανασφάλιστης μοτοσικλέτας υποχρεούται να καταβάλει στο παρεμπιπτόντως ενάγον Επικουρικό Κεφάλαιο, το συνολικό ποσό των 15.000 ευρώ λόγω ψυχικής οδύνης των κυρίως εναγόντων (10.000 στον πρώτο και 5.000 ευρώ στη δεύτερη, τέκνα του θανόντος συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας), ο οποίος (θανών) κρίθηκε από το Εφετείο συνυπαίτιος σε ποσοστό 80% στην επέλευση του θανάτου του, αντί ποσοστού συνυπαιτιότητάς του 20%, λόγω έλλειψης κράνους και 30% λόγω επιβίβασης του σε όχημα, αν και γνώριζε ότι ο οδηγός του τελούσε σε κατάσταση μέθης, όπως κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο είχε επιδικάσει 90.000 ευρώ στους κυρίους ενάγοντες (50.000 ευρώ στον πρώτο και 40.000 ευρώ στη δεύτερη).
Ευθύνη Προστήσαντος ΑΚ 922 επ.
Αντικειμενική Ευθύνη αποζημίωσης του Προστήσαντος
παρεμπιπτόντως εναγομένου Ιδιοκτήτη
Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ζημίας
και Αδικοπρακτικής Ευθύνης του Οδηγού
Παραχώρηση χρήσης της ανασφάλιστης μοτοσικλέτας στον οδηγό από τον ιδιοκτήτη της στα πλαίσια της μεταξύ τους φιλικής σχέσης. Ο προστηθείς οδηγός τέλεσε παράνομα και υπαίτια αδικοπραξία σε βάρος των κυρίως εναγόντων, έστω και αν δεν αποδείχθηκε η τέλεση της κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του.
Ο οδηγός της δίκυκλης μοτοσικλέτας, προστηθείς από τον παρεμπιπτόντως εναγόμενο, τέλεσε παράνομα και υπαίτια αδικοπραξία σε βάρος των κυρίως εναγόντων. Την αδικοπραξία αυτή δεν αποδείχθηκε ότι τέλεσε κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του. Ακόμα όμως και αν αποδεικνυόταν το τελευταίο και πάλι ιδρύεται αντικειμενική ευθύνη αποζημίωσης του προστήσαντος – παρεμπιπτόντως εναγόμενου και πλήρωση των προϋποθέσεων της διάταξης του άρθρου 922 ΑΚ, δεδομένου και του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της ζημίας και της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του οδηγού που τέλεσε ακόμα και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του. Στην περίπτωση αυτή ο προστήσας – παρεμπιπτόντως εναγόμενος δεν απαλλάσσεται της αντικειμενικής του ευθύνης, διότι δεν αποδείχθηκε ότι ο ζημιωθείς θανών συνεπιβάτης γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει την επικαλούμενη από τον παρεμπιπτόντως εναγόμενο κατάχρηση αυτή και συνεπώς πρέπει να απορριφθούν οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος είχε παραχωρήσει την οδήγηση της μοτοσικλέτας αποκλειστικά και μόνο για συγκεκριμένη διαδρομή, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται, αλλά παραχώρησε την χρήση της στο πλαίσιο της φιλικής του σχέσης. Δεν αποδείχθηκε ότι προέβη στις σχετικές συστάσεις προς στον οδηγό σχετικά με τους κανόνες της καλής οδήγησης και του ασφαλιστικού βάρους της μη οδήγησης υπό την επίδραση οινοπνεύματος ούτε αποδείχθηκε ότι είχε επιστήσει την προσοχή στον οδηγό ότι η μοτοσικλέτα του ήταν ανασφάλιστη και τις συνέπειες που τυχόν θα είχε ή εμπλοκή του σε ατύχημα. Το γεγονός δε ότι η μοτοσικλέτα ήταν ανασφάλιστη, συνεπάγεται σύμφωνα με τα οριζόμενα από το νόμο για την υποχρεωτική ασφάλιση των οχημάτων ότι δεν έπρεπε να τίθεται σε κυκλοφορία ακόμη και για συμφωνημένες διαδρομές, όπως ορθά έκρινε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Περαιτέρω, ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος -προστήσας, ο οποίος ευθύνεται κατά τα παραπάνω αντικειμενικά και δεν αποδείχθηκε λόγος απαλλαγής του από την ευθύνη του νόμιμα επικαλέστηκε συντρέχον πταίσμα του ζημιωθέντα – θανόντα -συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας (άρθ.300 ΑΚ), ανερχόμενο κατά τα παραπάνω σε ποσοστό 80%.
Απόφ. Μον.Εφ……..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας