Ατύχημα στην Αλλοδαπή
Εναγωγή στην Ελλάδα του Αντιπροσώπου Ζημιών της Αλλοδαπής Ασφαλιστικής Εταιρείας
Κατωτέρω δημοσιεύουμε σχετικό σχόλιο επί της Αποφ. Ειρ.Αθ. 3647/2020
Δημοσιευθείσα στο τεύχος μας, 4ον, Μάιος – Ιούνιος 2021, σελ. 313
υπό Βασιλείου Λευκαρίτη του Σωτηρίου
Δικηγόρου Θεσσαλονίκης
Η Οδηγία 2000/26/ΕΚ (γνωστή ως 4η οδηγία) υποχρέωσε τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε κράτος μέλος της Ε.Ε. και του ΕΟΧ που ασκούν στον τόπο εγκατάστασης τους τον κλάδο ασφάλισης 10 «αστική ευθύνη από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα» να διορίσουν σε κάθε άλλο κράτος μέλος, εκτός αυτού που έλαβαν την επίσημη έγκριση για την έναρξη της δραστηριότητάς τους, αντιπρόσωπο ζημιών, ο οποίος θα πληροί τις προϋποθέσεις και θα έχει τα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 4 της Οδηγίας. Οι προβλέψεις του άρθρου 4 της Οδηγίας ενσωματώθηκαν στην Ελληνική νομοθεσία με το άρθρο 8 ΠΔ 10/2003, ως άρθρο 37α του Ν. 489/1976.
Βασική πρόβλεψη της Οδηγίας, που αποτελεί και περιεχόμενο του άρθρου 37α Ν.489/1976 είναι ο αντιπρόσωπος ζημιών «να διαθέτει επαρκείς εξουσίες για να αντιπροσωπεύει την επιχείρηση έναντι των προσώπων που υπέστησαν ζημιές και θα μπορούσαν να προβάλλουν αξίωση αποζημίωσης συμπεριλαμβανομένης και της ικανοποίησης αυτών των αξιώσεων και για να την αντιπροσωπεύει ή εφ` όσον απαιτείται, να φροντίζει για την αντιπροσώπευση της ενώπιον των διοικητικών αρχών σχετικά με τις αξιώσεις αυτές». Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 255 του Ν. 4364/2016, το οποίο επίσης συνιστά προσαρμογή Ευρωπαϊκής Οδηγίας (2009/138/ΕΚ) στην εσωτερική έννομη τάξη, «Ο αντιπρόσωπος ζημιών, που διορίζεται σύμφωνα με τις περιπτώσεις ζ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και ζ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 130 του παρόντος, επιλέγεται από την ασφαλιστική επιχείρηση, μπορεί να ενεργεί για λογαριασμό μιας ή περισσοτέρων ασφαλιστικών επιχειρήσεων και πρέπει να είναι γνώστης των επισήμων γλωσσών του κράτους που έχει διορισθεί. Ο αντιπρόσωπος ζημιών έχει την διαμονή ή εγκατάσταση του στο κράτος-μέλος όπου έχει διορισθεί, διαθέτει επαρκείς εξουσίες για να εκπροσωπεί την ασφαλιστική επιχείρηση έναντι των ζημιωθέντων με μόνιμη κατοικία σ’ αυτό το κράτος-μέλος, από ατυχήματα που προκαλούνται στα άλλα κράτη-μέλη από αυτοκίνητα που έχουν τόπο συνήθους στάθμευσης την Ελλάδα ή άλλο κράτος- μέλος και είναι ασφαλισμένα σε εγκατεστημένες στην Ελλάδα ασφαλιστικές επιχειρήσεις, τις οποίες εκπροσωπεί, ώστε να ικανοποιεί ολοσχερώς τις αξιώσεις τους».
Η υπό σχολιασμό απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών εξετάζει το ζήτημα, εάν μέσα στις «επαρκείς εξουσίες» του αντιπροσώπου περί εκπροσώπησης της αλλοδαπής ασφαλιστικής εταιρίας έναντι των ζημιωθέντων, περιλαμβάνεται η δυνατότητα των ζημιωθέντων να ενάγουν ευθέως τον αντιπρόσωπο ζημιών ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους κατοικίας τους. Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, τούτο θα σήμαινε ότι δικαιούνται και να εκτελέσουν την εκδοθησόμενη απόφαση κατά της περιουσίας του αντιπροσώπου.
Ειρήσθω εν παρόδω, δεν αμφισβητείται ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 1215/2012, αλλά και τον προγενέστερο 44/2001 σχετικά με την διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ζημιωθείς έχει το δικαίωμα ευθείας αγωγής κατά του αλλοδαπού ασφαλιστή, ενώπιον των δικαστηρίων του τόπου κατοικίας του (ζημιωθέντα), εφόσον το οικείο δίκαιο επιτρέπει την άσκηση τέτοιας αγωγής και ο ασφαλιστής έχει την έδρα του στο έδαφος κράτους – μέλους (τούτο συνιστά άλλωστε ρητή διατύπωση του άρθρου 18 της Οδηγίας 2009/103/ΕΚ, η οποία ήδη ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με το Ν. 3746/2009).
Η εξειδίκευση της ιδιότητας του αντιπροσώπου ζημιών απασχόλησε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύο περιπτώσεις:
– Αρχικά στην υπόθεση C-306/12 (Spedition Welter GmbH v. Avanssur S.A), στην οποία κάνει αναφορά και η υπό σχολιασμό απόφαση, μετά από προδικαστικό ερώτημα του Γερμανικού Δικαστηρίου Landgericht Saarbrücken, ετέθη το ζήτημα εάν ο αντιπρόσωπος ζημιών είναι νόμιμος αντίκλητος της αντιπροσωπευόμενης ασφαλιστικής εταιρίας, συνεπώς μπορούν νομίμως να επιδοθούν σε αυτόν δικόγραφα που απευθύνονται κατά αυτής.
Το ΔΕΕ με την με αριθμό 2013/C344/55 απόφασή του έκρινε ότι σύμφωνα με το άρθρο 21, παράγραφος 5, της οδηγίας 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, στις επαρκείς εξουσίες που πρέπει να διαθέτει ο αντιπρόσωπος για τον διακανονισμό των ζημιών περιλαμβάνεται και η εξουσία αντικλήτου στο πλαίσιο διαδικασίας διακανονισμού ζημίας ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου.
Κρίθηκε λοιπόν……
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας 
